Ο Αργυροκάστρου Δημήτριος στη Λιβαδειά για τη γιορτή του Αγίου Κοσμα.

Ο Σοπικιώτης Ιωάννης Παππάς χειροτονίθηκε σε διάκονος και μετονομαστικε σε Κοσμάς

Το κοσμικό πανηγύρι με τα κλαρίνα στη Λιβαδειά, είχε τελειώσει λίγο πριν αρχίσει η θεία λειτουργία της γιορτής του Αγίου Κοσμά. Είναι κάτι που ο Σεβασμιότατος Δημήτριος έχει εκφράσει την πικρία του πολλές φορές γι’ αυτόν τον ανορθόδοξο τρόπο «πανηγυρισμού»  και την κακή παράδοση που πάει να καθιερωθεί στα χωριά μας. Ευχόμαστε τις επόμενες χρονιές να έχει καλύτερη οργάνωση, συνεννόηση των αρμοδίων και σεβασμό στην ορθόδοξη παράδοση που λέει ότι το γλέντι αρχίζει μετά τη λειτουργία.

Στο πανηγυρικό  συλλείτουργο στην νέα εκκλησία του Αγίου Κοσμά στη Λιβαδειά, χοροστάτησε ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Αργυροκάστρου Δημήτριος, την ημέρα της γιορτής του Ιεραποστόλου Κοσμά του Αιτωλού. Συμετείχαν πολλοί ιερείς, διάκονοι και πολλοί πιστοί από τη Λιβαδειά και την γύρω περιοχή. Ήταν και κάτι άλλο που έφερε το Σεβασμιώτατο στη Λιβαδειά. Τέλεσε την διακονική  χειροτόνηση του τελειόφοιτου της Ιερατικής Σχολής, Ιωάννη Παπά, από το Σωπίκι, επαρχία Λιβαδειάς ο οποίος μετονομάστηκε σε Κοσμάς.

Στο κήρυγμά του ο Σεβασμιώτατος τόνισε πως ο Ναός στον οποίο βρισκόμεθα είναι νέος και είναι δώρο του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου. Ο Αρχιεπίσκοπός μας Αναστάσιος εβάδισε στα βήματα του ιερομάρτυρα και ιεραποστόλου Κοσμά του Αιτωλού. Όπως εκείνος ίδρυσε σχολεία και εκκλησίες και μετέτρεψε ανθρώπους, που ήταν έτοιμοι να εξισλαμισθούν και τους οδήγησε στην ορθόδοξη πίστη, έτσι και ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος, σχεδόν την ίδια περίοδο διένυσε μέχρι σήμερα, είκοσι χρόνια, που εργάζεται ιεραποστολικά στα άγια χώματα της εκκλησίας. Ο Πατροκοσμάς εγκατέλειψε τα πάντα, ότι είχε στη ζωή του και ακολούθησε τα βήματα του Χριστού και ο Αρχιεπίσκοπός μας εγκατάλειψε δόξες και τιμές, πανεπιστημιακές θέσεις με μεγάλη προοπτική, πολλές άλλες διακρίσεις, τα θυσίασε για να είναι ανάμεσά μας και να χτίζει εκκλησίες σαν αυτή.

Απευθυνόμενος στο διάκονο Κοσμά του είπε ότι το να υπηρετείς την εκκλησία είναι δύσκολη η εποχή, γιατί οι καιροί μας είναι πονηροί. Πρόσεξε να μην πέσεις στην παγίδα που στήνει ο διάβολος, γιατί πρέπει να γνωρίζεις ότι ο πόλεμος, τον οποίο δεχόμεθα όλοι οι κληρικοί από το διάβολο, είναι μεγάλος. Η υπακοή θα σε σώσει, παιδί μου. Ν’ αγαπάς και να σέβεσαι τους γονείς σου, τη σύζυγό σου, τους συγγενείς και όλους τους ανθρώπους, γιατί μόνον τότε επικρατεί αγάπη και ομόνοια μέσα στις ψυχές των ανθρώπων…, για να τονίσει μετά μεγαλόφωνος: Άξιος…άξιος…άξιος!