Η άποψη ενός αλβανού αριστερού για τον Μπερίσα

22 χρόνια μετά την πτώση του κομουνιστικού καθεστώτος στην Αλβανία, δεν μπορείς να πεις πως αποκαταστάθηκε η δημοκρατία. Ίσως γιατί η κοινωνία δεν είναι έτοιμη, ίσως γιατί συνεχίζουν να κυβερνούν ακόμα τα απομεινάρια της δικτατορίας ή και τα δύο μαζί. Το βασικό χαρακτηριστικό της δημοκρατίας είναι η ελευθερία της έκφρασης και αυτό στην Αλβανία δεν υπάρχει, όχι γιατί φυλακίζεται  από το Χότζα αλλά γιατί στιγματίζεται από την ανέτοιμη για κάτι τέτοιο αλβανική κοινωνία.
Στο κύμα ανθελληνισμού των αλβανικών μέσων, δεν θα διαβάσεις και δεν θα ακούσεις  καμία αντίθετη άποψη. Ενώ για παράδειγμα στην Ελλάδα η ελληνική κοινωνία συγκρούετε  για κάθε θέμα που έμμεσα ή άμεσα την αφορά, στην Αλβανία δεν υπάρχουν οι αντιδιαδηλώσεις αναρχικών, αριστερών, αντιρατσιστικών κλπ για να συγκρουστούν με τους ακραίους  τσάμηδες και Kuqezi, ούτε οι «προοδευτικοί» του ΖΥΡΙΖΑ για να πουν την άλλη άποψη.

Εάν ο Σαμαράς ζητούσε την ένωση της Βορείου Ηπείρου (που ιστορικά είναι η μισή Αλβανία) με την Ελλάδα, οι αριστεροί της Ελλάδος θα έριχναν την κυβέρνηση. Αντίθετα η «σοσιαλιστική»  αντιπολίτευση της Αλβανίας, δια στόματος της πρώην Υπουργού Εξωτερικών Arta Dade, όχι μόνο δεν καταδίκασε τις δηλώσεις Μπερίσα αλλά τον κατηγόρησε για υποκρισία γιατί όπως είπε «από τη μία χάρισε θαλάσσια έκταση στην Ελλάδα, από την άλλη ζητάει νέα εδάφη»!!!
Κι’ όμως, αντέδρασε κάποιος αλβανός  στις δηλώσεις Μπερίσα, όχι κάποιος που ζει στην χώρα του αλλά στην Ελλάδα. Είναι ο άνθρωπο που όταν η Ελληνική Αστυνομία θέλησε να τον απελάσει γιατί ζούσε παράνομα στην Ελλάδα, κοντέψαμε σε εμφύλιο και για αυτό ο Niko Ago, προβάλει μόνο την Ελλάδα που τον «κυνηγάει»  και όχι αυτήν που τον υπερασπίζεται...
Στο άρθρο που έγραψε, δεν λέει κάτι καινούριο, αξίζει όμως της αναδημοσίευσης γιατί είναι το μοναδικό από αλβανό που κατακρίνει το μεγαλοϊδεατισμό του Μπερίσα 

Ας μιλήσουμε για τον Μπερίσα- του Niko Ago

Τον Μπερίσα τον παίρνεις στα σοβαρά, μόνο αν είσαι ψηφοφόρος του και περιμένεις  κάνα «κόκκαλο». Την ώρα που αυτός και ο «κύκλος» του, κάνουν περιουσία που φτάνει για πέντε γενιές. Δεν μας αφορά (άμεσα), πόσο διεφθαρμένος είναι αλλά πόσο επικίνδυνος. Πρώτα για τη χώρα του και μετά για τα Βαλκάνια.

Ο Μπερίσα υπήρξε  από πολλές απόψεις, «παιδί» του Χότζα. Πρόσφατα κυκλοφόρησαν και φωτογραφίες, που τον απεικονίζουν σε οικογενειακές στιγμές  με τη γυναίκα και τα παιδιά του δικτάτορα. Υπήρξε δε, για πάνω από 20 χρόνια, στέλεχος του Κ. Κ. Αλβανίας. Όση εξουσία κι αν απολαμβάνει, όμως, όσα πλούτη κι αν δημιούργησε, δεν ξεχνάει τις ρίζες του. Στα βήματα του Χότζα, ασκεί την εξουσία με απολυταρχικό τρόπο και δεν τη χορταίνει ποτέ.

Την ίδια ώρα που κατηγορεί τους σοσιαλιστές, για «παιδιά των εγκληματιών κομμουνιστών», κυκλοφορούν πειστήρια που τον εμπλέκουν σε δίκες της δικτατορίας, ως μάρτυρα κατηγορίας ενάντια σε συντρόφους του που αργότερα εκτελέστηκαν. Φύλλο, όμως, δεν κουνιέται. Το διασκεδάζει, μάλιστα. Είναι ο ίδιος που ενώ καλούσε τους Αλβανούς, «να καταστρέψουν ο,τι θυμίζει το προηγούμενο καθεστώς διότι θα φέρω λευκή επιταγή από τις ΗΠΑ», «ευλογούσε» παράλληλα τις περίφημες «πυραμίδες» που, πέρα από φτώχια, έφεραν και πολύ αίμα. Σχεδόν εμφύλιος και πάνω από 2000 νεκροί πολίτες σε λίγους μήνες.  Την ίδια ώρα που φτιάχνει αδριάντες για δυο αμερικανούς προέδρους, τον Τζ. Μπους Τζούνιορ(!) και τον Γουίλσον (από τα συνολικά 9 που υπάρχουν σε ολόκληρο τον κόσμο), και  ξελαρυγγιάζεται φωνάζοντας για το πόσο  «η Αλβανία ανήκει φύσει και θέσει στο δυτικό κόσμο», κάνει τη χώρα μέλος της Ισλαμικής Διάσκεψης!

Υπάρχουν κι άλλα. Ενώ η χώρα απέρριψε με δημοψήφισμα την επιστροφή του «βασιλιά» (ενός Μπερίσα της δεκαετίας του ’20, που από πρωθυπουργός αυτοανακηρύχθηκε μονάρχης), ο Μπερίσα «φτύνει» το λαό και συμπεριφέρεται, αυτός και η κυβέρνηση, με πλήρη δουλικότητα στην οικογένεια. Φρέσκο παράδειγμα; Η ταφή των λειψάνων του  «βασιλιά», με τιμές «αρχηγού κράτους».

Ο Μπερίσα, ως «τέκνο» του Χότζα, πιστεύει πως, αν πει και καμιά κουταμάρα, κανείς δεν θα τον πειράξει. Ο «πατέρας» του το έκανε από παρανοϊκότατα, αυτός μάλλον από υπέρμετρη ανοησία και αχαλίνωτη όρεξη για εσωτερική επίδειξη πατριωτισμού. Στο πνεύμα της εποχής και εναρμονισμένος με τα βαλκανικά ήθη, οπωσδήποτε. Έτσι, ενώ υπερασπίζεται με σθένος την υπογραφή συμφωνίας με την Ελλάδα, για την οριοθέτηση του ΑΟΖ - ο ίδιος την υπέγραψε αλλά ακυρώθηκε στο Συνταγματικό Δικαστήριο της χώρας – ταυτόχρονα, λέει και ένα… καλαμπούρι για να περνάει η ώρα, μιλώντας δημόσια για τα περί Αλβανίας που «έχει τα σύνορα από την Πρέβεζα στο Πρέσεβο και από τα Σκόπια στην Ποντγκόριτσα». Το ότι αμέσως μετά έσπευσε να δηλώσει πως «δεν τα εννοούσα», απλώς επιβεβαιώνουν τα όσα γράφουμε πιο πάνω. Είναι ο ίδιος άνθρωπος που στην κυβέρνησή του είχε και μέλη της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας, και στελέχη του εθνικιστικού  κόμματος των Τσάμιδων.  Τυπικός Μπερίσα. Όμως, όταν αυτά τα λέει ένας  πρωθυπουργός, έστω κι αν τον λένε Μπερίσα, είναι επικίνδυνα πράγματα. Υπάρχουν πιθανότητες, να συνειδητοποίησε ο Μπερίσα τη «χοντράδα» του; Αμφιβάλλω. Και να το κάνει, σύντομα θα ξεχάσει.