Αναστάσιος: Η Εκκλησία δεν μπορεί να σιωπά!

Ο Αρχιεπίσκοπος, απαντά σε όλες τις κατηγορίες που ακούγονται και γράφονται εναντίων του από μερίδα του Αλβανικού τύπου

Tην ιστορική αλήθεια σχετικά με την Εκκλησία και το έργο της προβάλλει για άλλη μια φορά ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος, απαντώντας στους αναληθείς και με συγκεκριμένη σκοπιμότητα ισχυρισμούς του αλβανού «ιστορικού» Kristo Frasheri.
Η απάντηση του Αρχιεπισκόπου δημοσιεύεται στο χθεσινό φύλλο της  “Gazeta Shqiptare”
Στο άρθρο με τίτλο «Ο Μπολάνος και ο Ντούλες πρέπει να ζητήσουν συγνώμη από τους Αλβανούς», που είχε δημοσιεύσει η εφημερίδα σας (Gazeta Shqiptare) στις 20.9.2010, ο κ. Κρίστο Φράσερι αναφέρεται στο πρόσωπό μου σε μια εκτενή παράγραφο. Παρ’ όλη την συνήθειά μου, να μην απαντώ σε δυσφημιστικά δημοσιεύματα προς εμένα, νιώθοντας την υποχρέωση να αποκαταστήσω την ιστορική αλήθεια, δηλώνω πως οι ισχυρισμοί του είναι αναληθείς
1. Αρχίζω από τον τίτλο της παραγράφου: «Γιαννουλάτος, ο ενθρονισμένος στο ξενοδοχείο «Τίρανα» αρχιεπίσκοπος».
Και στη συνέχεια ακολουθεί ο ισχυρισμός του ότι «όλοι θυμόμαστε ότι η επίσημη τελετή για την ενθρόνιση στον καθεδρικό ναό της Θεοτόκου στα Τίρανα απέτυχε λόγω της αντίθεσης από τους πιστούς χριστιανούς, παρόντες στην τελετή. Επίσης είναι γνωστό ότι αυτός  ενθρονίστηκε  προκαθήμενος της εκκλησίας των Τιράνων σε μια από τις αίθουσες του Ξενοδοχείου «Tirana International», μια τελετή κατά παράβαση των ιερών κανόνων της εκκλησίας.» Αυτή είναι μια ψευδής περιγραφή. Τα πραγματικά γεγονότα συνέβησαν ως εξής:
Την Κυριακή 2 Αυγούστου 1992, στον Καθεδρικό Ναό της Τιράνων, γεμάτο με εκπροσώπους των Ορθόδοξων απ ‘όλη την Αλβανία, η Θεία Λειτουργία πραγματοποιήθηκε κανονικά βάση του τυπικού την ενθρόνισης. Στη λήξη της, μια ομάδα ανδρών ειδικά εντεταλμένων υπό την καθοδήγηση ενός μη χριστιανού βουλευτή, στο πίσω μέρος του ναού, μετά το πέρας της λειτουργίας, έριξαν μερικά συνθήματα κατά του Αρχιεπισκόπου. Αλλά αυτές οι φωνές πνίγηκαν από τις φωνές εκατοντάδων ορθόδοξων πιστών που είχαν γεμίσει το ναό, που επευφημούσαν τον Αρχιεπίσκοπο. Πολλοί από τους συμμετέχοντες,  – ο κ. Φράσερι δεν ήταν εκεί -  θυμούνται τα γεγονότα με μεγάλη ακρίβεια. Στο ξενοδοχείο «Τίρανα» έγινε απλά ένα γεύμα σε ένδειξη εκτίμησης.
Είναι εκπληκτικό, πώς ο κ. Φράσερι, με μια βαθιά άγνοια, μιλά ως ειδικός των κανόνων της Εκκλησίας, τους  οποίους γνωρίζει προφανώς πολύ λίγο. Το γεγονός ότι όλες οι αυτοκέφαλες Ορθόδοξες Εκκλησίες σε όλο τον κόσμο αναγνώρισαν χωρίς καμία δυσκολία τον νέο Αρχιεπίσκοπο, επισημαίνει ότι δεν υπήρξε παραβίαση κανενός κανόνα.
2. Αφορμή για το άρθρο του κ. Φρασερι είναι τα πρόσφατα γεγονότα στη Χειμάρρα. Οι δηλώσεις που έκανα, σε μια στιγμή που πολλοί κάτοικοι είχαν αποκλείσει δρόμους της περιοχής, ήταν «για τη διαφύλαξη της ψυχραιμίας και την αποφυγή της αυτοδικίας» με μοναδικό σκοπό τη διατήρηση της ειρήνης και της ηρεμίας. Μετά από λίγο, βεβαίως, μίλησε ο πρωθυπουργός, στον ίδιο τόνο με τη δήλωσή μου.  Ο κ. Φράσερι με ρωτά εάν και σε άλλες περιπτώσεις «εγώ υψώσει τη φωνή μου» ή όχι. Του γνωστοποιώ, ότι από πολύ νωρίς, από το 1993 και 1994, με σαφήνεια, είχα διαμαρτυρηθεί για τις βίαιες ενέργειες που διαπράχθηκαν στην Ελλάδα. Οι εκκλήσεις που έκανα, καθώς και οι επαφές μου με τους αρμόδιους παράγοντες της κυβέρνησης συνέβαλαν στην απαγόρευση της απέλασης από την Ελλάδα των Αλβανών μεταναστών.
Παραθέτω μια παρέμβαση που έχω κάνει με αφορμή τα γεγονότα της Επισκοπή (Peshkëpisë): «Συμμετέχουμε στο βαθύ πόνο που προκάλεσε η τρομοκρατική επίθεση εναντίον αθώων ανθρώπων στην Άνω Επισκοπή και εκφράζουμε με όλη μας την ψυχή τα συλλυπητήριά προς τις οικογένειες των θυμάτων. Η Χριστιανική συνείδηση είναι σταθερά κατά των τρομοκρατικών ενεργειών και τις καταδικάζει. Ευχόμαστε και προσευχόμαστε η αλήθεια να βγει στο φως όσο πιο γρήγορα και πλήρως, για τον εντοπισμό των ενόχων, να απονεμηθούν οι ευθύνες όπως επιβάλλει το δίκαιο, αλλά και εντατικοποιηθούν οι προσπάθειες για τη σταθεροποίηση της ειρήνης »(Τίρανα, 11 Απριλίου 1994).
Όπως δήλωσα στη συνέντευξή μου στην εβδομαδιαία εφημερίδα ABC (στις 11 Δεκεμβρίου του 2005 για τον κ. Μ. Nazarko) από τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 1990, ύψωσα τη φωνή σε συνεχή βάση και έχω κάνει προσπάθειες και δηλώσεις σε συνεντεύξεις μου στην Ελλάδα για την ανάγκη σεβασμού των μεταναστών και υποστήριξή τους. Π.χ.. όταν το 1993, μετά από την απέλαση ενός συνεργάτη μου, η ελληνική κυβέρνηση είχε αποφασίσει να λάβει κατασταλτικά μέτρα, ύψωσα τη φωνή μου και διαμαρτυρήθηκα έντονα, επισημαίνοντας ότι αν η πρώτη ενέργεια ήταν ένα λάθος από την αλβανική πλευρά, η δεύτερη πράξη από την Ελληνική κυβέρνηση, να εκδιώξει τους Αλβανούς που εργάζονται από την Ελλάδα, θα ήταν λάθος πολλές φορές μεγαλύτερο. Αργότερα όταν άρχισε να χρησιμοποιείται στα ελληνικά μέσα μαζικής ενημέρωσης, η λέξη «σκούπα» για την απέλαση των Αλβανών πολιτών, έκανα ταξίδια και επισκέψεις στους αρμόδιους πολιτικούς ηγέτες και τους διευθυντές των μεγάλων εφημερίδων για να διαμαρτυρηθώ για την ορολογία που χρησιμοποιούσαν. Όπως γράφουν εξέχοντες αναλυτές, αυτές οι συμβιβαστικές προσπάθειες επηρέασαν σοβαρά την κοινή γνώμη και την ελληνική κυβέρνηση. Χαρακτηριστικά, η εφημερίδα «Καθημερινή» μία από τις πιο σοβαρές εφημερίδες στην Ελλάδα έγραψε: «Η παρέμβαση του Αρχιεπισκόπου Αλβανίας Αναστασίου συνέβαλε ξεκάθαρα, με αποφασιστικό τρόπο, να πέσουν οι τόνοι της ελληνικής πλευράς στην αντιπαράθεση με την Αλβανική κυβέρνηση» (8,7 0.1993).
Και σε μια άλλη περίπτωση, «Οι πρωτοβουλίες του Αναστάσιου για την άμβλυνση της κρίσης ήταν καθοριστικές (11/7/1993). Ακόμη και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, σε μια ομόφωνα ψηφισμένη δήλωση, τόνισε πως «στηρίζει το έργο της Ορθοδόξου Αρχιεπισκόπου Τιράνων Αναστάσιου Γιάννουλάτου, ο οποίος έχει κάνει πολλές προσπάθειες για την επίλυση της κρίσης μεταξύ των δύο χωρών». Το 1996 επισκέφθηκα τους Αλβανούς που εκτίουν  ποινή στη φυλακή του Κορυδαλλού, για να τους εκφράσω την υποστήριξή μου. Λαμβάνοντας γνώση των διαφόρων περιπτώσεων απαράδεκτης συμπεριφοράς Ελλήνων αξιωματούχων στα συνοριακά σημεία διέλευσης, τα έχω καταγγείλει σε διάφορους βαθμούς. Είναι πολλές οι περιπτώσεις, όταν πρέπει να ενεργούμε με διακριτικότητα, χωρίς την αντικατάσταση των αρμόδιων κυβερνητικών αρχών και διεθνών πλαισίων που είναι εξουσιοδοτημένα. Επίσης, κατ ‘επανάληψη, σε συνεντεύξεις μου στην Ελλάδα έχω καταδικάσει την ξενοφοβία και έχω τονίσει την υποχρέωση της δικαιοσύνης και του σεβασμού της προσωπικότητας των μεταναστών, καθώς και την ανάγκη για συνεργασία και αμοιβαία βοήθεια των λαών μας. Η τελευταία ήταν και βασικός στόχος των προσπαθειών μου και εκφράζω την αντίθεσή μου κάθε φορά που βλέπω να  υπονομεύεται αυτή η  αρχή.
3. Ο κ. Φράσερι βλέπει ως ύποπτοτο γεγονός ότι πολλοί από τους επισήμους που προέρχονται από την Ελλάδα, επισκέπτονται τον Αρχιεπίσκοπο. Πρώτον, στην Αρχιεπισκοπή με επισκέπτονται και πολλές προσωπικότητες της πολιτικής, ακαδημαϊκής, κοινωνικής ζωής και  απλοί πολίτες από διάφορες χώρες του κόσμου. Δεύτερον, ο ίδιος αναγνωρίζει ότι δεν είναι μόνο κατά τις επισκέψεις στην Αλβανία, αλλά και σε άλλες χώρες, π.χ. όταν επισκέπτονται πόλεις όπου υπάρχουν Πατριαρχεία ή αυτοκέφαλες εκκλησίες, πολλοί Έλληνες αξιωματούχοι έχουν τη συνήθεια να επισκέπτονται όχι μόνο πολιτικές προσωπικότητες της χώρας αλλά και θρησκευτικές. Επιπλέον, στην Ελλάδα, όπου έζησα για 62 χρόνια μέχρι που ήρθε στην Αλβανία, είχα πολλές και σημαντικές θέσεις στο πανεπιστήμιο, σε Ακαδημίες,  σε παγκόσμιες θρησκευτικές οργανώσεις, όπως το Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών, Διάσκεψη των Ευρωπαϊκών Εκκλησιών, είχα  πολλούς μαθητές, φοιτητές, συνάδελφους, γνωστούς, επιφανείς πολίτες που επιθυμούν να συναντηθούν  με μένα. Από την άλλη πλευρά, οι επισκέπτες που έρχονται εδώ, επίσημοι ή μη, δεν έρχονται ως κατάσκοποι ή εχθροί. Η Ελλάδα είναι ένα φιλικό κράτος και όλοι εκεί γνωρίζουν πως ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος πιστεύει στην προσέγγιση, τη συνεργασία και την κοινή πρόοδο των ανθρώπων και πως τη ζωή του την έχει αφιερώσει σε αυτό το ιδανικό. Η υποτιμητική φράση του «τώρα έχει αποκαλύψει τον  εαυτό του πως πίσω από τα εκκλησιαστικά πετραχήλια, αυτός είναι ένας στρατευμένος Έλληνας», θυμάται την παλιά νοοτροπία της εποχής Χότζα, η οποία έβλεπε γύρω εχθρούς και συνωμότες. Μόνο η πίστη στο Θεό, η ειλικρινή αγάπη για τον λαό, η επιθυμία για την ανάπτυξη της Εκκλησίας και η απόφαση να συμβάλει στη συμφιλίωση και την ειρηνική συνύπαρξη των λαών, δίνουν στον Αρχιεπίσκοπο τη δύναμη να υπηρετήσει την Εκκλησία για 19 χρόνια, ανάμεσα στα χιλιάδες δεινά. Τα άλλα κίνητρα που φαντάζεται ο  κ. Φράσερι δεν έχουν σχέση με την ιστορική αλήθεια.
4. Σε αυτά που προσάπτει εναντίον μου, ο κ. Φρασερι λέει: «Για να ενισχύσει τις διεκδικήσεις της Ελλάδας στην νότια Αλβανία, εκείνος ευλόγησε ως Έλληνες στρατιώτες και τα φέρετρα με λείψανα αλβανών χωρικών, ανάμεσά τους και παιδιά που έχασαν τη ζωή τους πριν και μετά τον Ελληνο-Ιταλικό πόλεμο.» Τον προκαλώ να πει πότε και πού έχει πραγματοποιηθεί μια τέτοια πράξη. Είναι μια εντελώς αβάσιμη και ψευδή πληροφορία.
Όσον αφορά την ευλάβεια για τους νεκρούς, για εκείνους που σέβονται την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, αποτελεί θεμελιώδη υποχρέωση, η οποία αρχίζει από τα χρόνια του Ομήρου. Ακόμη και τους νεκρούς του εχθρικού στρατοπέδου, κάθε πολιτισμένη κοινωνία τους σέβεται και νοιάζεται γι ‘αυτούς, χωρίς μίσος και φοβία. Από την άλλη πλευρά αυτό έκανε η αλβανική κυβέρνηση, όταν πρόσφερε χώρο για ένα γερμανικό νεκροταφείο στο πάρκο των Τιράνων, ενώ όλοι γνωρίζουμε ότι στο Β ‘Παγκόσμιο Πόλεμο, οι Γερμανοί ήταν κατακτητές.
5. Όσον αφορά το ζήτημα της εκκλησίας της Παναγιάς της Πρεμετής, όλες οι παλιές φωτογραφίες πριν και μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο δείχνει την παρουσία στην πλατεία της πόλης, της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Κατά την κομμουνιστική περίοδο καταστράφηκε η οροφή της παλιάς εκκλησίας, τα παλιά τείχη χρησιμοποιήθηκαν, έγιναν επισκευές και εγκατέστησαν εκεί το Πολιτιστικό Κέντρο (Κουλτούρα). Μετά από 19 χρόνια, αυτός ο ιερός τόπος λατρείας για τους πιστούς, δεν επιστρεφόταν στην Ορθόδοξη Εκκλησία, με όλες τις εκκλήσεις, όχι μόνο από τους Αλβανούς ορθοδόξους, αλλά και από την Ευρωπαϊκή Διάσκεψη των Εκκλησιών (19/12/2009). Από την άλλη πλευρά, οι εκκλησίες ανά την υφήλιο είναι ο πολιτισμικός πυρήνας της ανθρωπότητας. Αποτελεί θεμελιώδη υποχρέωση της αλβανικής κυβέρνησης να επιστρέψει όλους τους τόπους λατρείας στην πρότερη χρήση τους. Δεν είμαστε εναντίον του Πολιτιστικού Κέντρου (Κουλτούρα). Δείξαμε διατεθειμένοι να συνεισφέρουν οικονομικά στη δημιουργία ενός άλλου μεγάλου κτιρίου που βρίσκεται δίπλα στο χώρο που έχει προγραμματιστεί να γίνει Πολιτιστικό Κέντρο. Ενώ από τον κ. Φράσερι, ως προσωπικότητα του Αλβανικού πολιτισμού, αναμέναμε να ενδιαφερόταν και να έκανε έκκληση για την επιστροφή στην προηγούμενη χρήση των ιερών τόπων.
6. Ο κ. Φράσερι συνεχίζοντας τα ψευδή του επιχειρήματά, γράφει: «Παρόλα αυτά εκείνος ηρέμησε τους αντιπάλους του όταν έμαθαν ότι ήταν μια ακαδημαϊκή προσωπικότητα, διαφορετική από τους φανατισμένους Έλληνες δεσπότες, που υποσχέθηκε να εργαστεί για τον σεβασμό του αυτοκεφάλου της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Αλβανίας και που θα φροντίσει για την οικοδόμηση χριστιανικών ιερών στην Αλβανία. Αλλά υπάρχουν φορές που οι πιστοί έχουν βγει απογοητευμένοι.»  Όλοι είναι γνώστες αυτού του προβλήματος τόσο στην Αλβανία όσο και σε ολόκληρη την Ορθόδοξη Εκκλησία και το χριστιανικό κόσμο, γνωρίζουν ότι εκείνος που διασφάλισε το αυτοκέφαλο της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Αλβανίας, μετά την πλήρη διάλυση της, είναι ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος. Όσο για το αν χτίστηκαν εκκλησίες στην Αλβανία, ο κ. Φράσερι δεν θα πρέπει να κάνει τίποτα άλλο από ένα σύντομο ταξίδι στην Αλβανίας: στο Δυρράχιο, στην Κορυτσά, στη Σκόδρα, στο Φίερι, στους Άγιους Σαράντα, κλπ., ή στο κέντρο των Τιράνων. Μπορεί να έρθει σε επαφή από παρουσιάσεις και επίσημες εκθέσεις που δημοσιεύθηκαν στα όργανα της Εκκλησίας της Αλβανίας, ιδιαίτερα στην εφημερίδα «Ανάσταση», στην ιστοσελίδα της, αλλά και σε ειδικές μελέτες όπως του Linette Hoppe (Resurrection. The Orthodox Autocephalous Church of Albania, 1991-2003), Jim Forest, τα επίσημα πρακτικά του Συμπόσιου «2000 χρόνια Χριστιανισμού στην Αλβανία.» κλπ. Αλλά αν υπάρχουν δυσκολίες να το πράξει, κάνουμε μια σύντομη αναφορά σε ορισμένα από αυτά που έχουν γίνει:
Πραγματοποιήσαμε την κατασκευή 150 νέων ναών, την αποκατάσταση των 60 εκκλησιών μνημεία πολιτισμού και την επισκευή άνω των 160 άλλων εκκλησιών. Επίσης κατασκευάσαμε πολλές εγκαταστάσεις για την στέγαση των μητροπόλεων, σχολεία, κλινικές, εργαστήρια, κοιτώνες. Με αυτό το κατασκευαστικό έργο που αριθμοί 450 κτίρια, προσφέραμε ευκαιρίες απασχόλησης για χιλιάδες ανθρώπους. Φροντίσαμε για την εκπαίδευση της νέας γενιάς των Αλβανών ιερέων. Ιδρύσαμε την Ορθόδοξη Θεολογική Ακαδημία και εκπαιδεύσαμε και παραδώσαμε τρεις επισκόπους και 140 ιερείς αλβανούς υπηκόους. Δημιουργήθηκε τυπογραφείο, εργαστήρια κεριού, εργαστήρια ξυλογλυπτικής, εργαστήρια αγιογραφίας και αναστήλωσης των εικόνων, υπήρξε μια συντονισμένη προσπάθεια στον τομέα της μετάφρασης και τη δημοσίευση μιας μηνιαίας εφημερίδας, περιοδικά για ενήλικες, παιδιά και νέους και δεκάδες βιβλία.

Σε περιόδους πολιτικής και κοινωνικής κρίσης στη χώρα, βοήθησε στη συλλογή και τη διανομή χιλιάδων τόνων τροφίμων, φαρμάκων και ειδών ένδυσης για την ανακούφιση των φτωχών και των προσφύγων. Στον τομέα της υγείας, μια ιδιαίτερη σημασία έχει το Διαγνωστικό Ιατρικό Κέντρο στα Τίρανα, με 24 ειδικότητες, με ένα εξαιρετικό ιατρικό προσωπικό, με τον πλέον  σύγχρονο ιατρικό εξοπλισμό που έχει υποδεχτεί μέσα στην πρώτη δεκαετία της λειτουργίας του 900.000 επισκέψεις. Άλλες πολυκλινικές έχουν ανοίξει σε Καβάγια, Λούσνια και στους Γεωργουτσάτες. Στον τομέα της εκπαίδευσης, εκτός από τρία γυμνάσια (δυο εκκλησιαστικά και ένα τεχνικό), φτιάξαμε 17 κήπους σε διάφορες πόλεις, τρία σχολεία της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και δύο Ινστιτούτων Επαγγελματικής Κατάρτισης.
Όταν η Αλβανία άνοιξε τις πόρτες της για να φιλοξενήσει το κύμα των προσφύγων από το Κοσσυφοπέδιο, η Ορθόδοξη Εκκλησία, σε συνεργασία με διεθνείς οργανισμούς, λειτούργησε ένα εκτεταμένο πρόγραμμα ενίσχυσης το οποίο υπερέβη το ποσό των 12 εκατομμυρίων δολαρίων και έτσι βοηθήσαμε περισσότερους από 33.000 πρόσφυγες.
6. Καλλιεργήσαμε αρμονικές σχέσεις με άλλες θρησκευτικές κοινότητες, υποστηρίζοντας τη θρησκευτική ανοχή και την αρμονική συνύπαρξη. Η εκκλησία μας έγινε μέλος της Διάσκεψης των Ευρωπαϊκών Εκκλησιών, του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών, την Παγκόσμια Διάσκεψη για τη Θρησκεία και την Ειρήνη (Ëorld Conference on Religion and Peace), και είναι δραστήρια ως πνευματική πρεσβευτής της Αλβανίας στο διεθνές θρησκευτικό περιβάλλον, το οποίο μέχρι τώρα δεν είχε καμία γνώση για εκείνη. Με όλα αυτά, η Ορθόδοξη Εκκλησία, αναδείχθηκε σε πνευματικό και αναπτυξιακό παράγοντα στην Αλβανία.
Ο κ. Φράσερι καταλήγει την αβάσιμη ιστορικά σκέψη του και προσλητικήγια μένα, ξεθάβοντας από την λήθη της ιστορίας συμβάντα και καταστάσεις απ τις αρχές του 20 ου αιώνα, που συνέβησαν πριν από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, προτείνοντας βίαιες ενέργειες παρόμοιες με εκείνες που συνέβησαν εκείνη την εποχή. Αλλά για καλή μας τύχη, ζούμε στο-21 ο αιώνα, η Ορθόδοξη Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Αλβανίας είναι δημιουργημένη και ενωμένη, η Αλβανία και η Ελλάδα έχουν αρμονική σχέση. Και οι δύο χώρες ανήκουν στην ίδια συμμαχία, το ΝΑΤΟ, με την προοπτική ότι και η Αλβανία μετά από λίγο καιρό, από κοινού με την Ελλάδα, να είναι στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Με αυτό τον τρόπο, μόνο εκείνοι που δουλεύουν για αμοιβαία κατανόηση, τη στενή συνεργασία και την αμοιβαία αρωγή μεταξύ των λαών συμβάλουν ουσιαστικά στην πρόοδο της περιοχής μας.
Το κείμενο με κάποιες μικρές αλλαγές ως προς τη μετάφραση πήρα από τη σελίδα     neolaia-kead.blogspot.com/
Πηγή: deropoli.com