Στα ιδιωτικά «ελληνικά» σχολεία στην Κορυτσά και Χιμάρα, τα οποία πληρώνει αδρά το ελληνικό δημόσιο δεν διδάσκεται η ελληνική γλώσσα και πολιτισμός αλλά τα αλβανικά

Του Δρ. Παναγιώτη Μπάρκα. 

H  νέα κυβέρνηση στην Αθήνα φαίνεται ενόχλησε μερίδα του νεοσύστατου βορειοηπειρωτικού κατεστημένου, ειδικά στο θέμα της ιδιωτικής παιδείας. Το επιβεβαιώνουν «οι διαμαρτυρίες» ότι η Αθήνα δεν στηρίζει την «πατριωτική» προσπάθεια των ελληνικών ιδιωτικών σχολείων στην Κορυτσά και στη Χιμάρα. (!!)

Η αλήθεια είναι ότι η επίσημη Αθήνα θα πρέπει να κατηγορηθεί για την ανεκτικότητα που δείχνει στα παράλογα αιτήματά τους.

Επιφανειακά και στην κοινή γνώμη πέρασε η εικόνα ότι πρόκειται για ιδιωτικά σχολεία στην ελληνική γλώσσα, ότι πέτυχαν πολλά στην επέκταση της ελληνικής στο αλβανικό στοιχείο, ή στις κοιμισμένες γκρίζες ζώνες κλπ.  Στην ουσία κατάφεραν να τα  μετατρέψουν σε προσωπικές  κερδοφόρες επιχειρήσεις. Αλλά με χρήματα του ελληνικού δημοσίου.

Τα προγράμματα σπουδών των σχολείων αυτών επιβεβαιώνουν ότι δεν πρόκειται για ελληνικά σχολεία, αλλά για αλβανικά, όπου η ελληνική διδάσκεται ως δεύτερη ξένη γλώσσα.

Συγκεκριμένα:

Στο ιδιωτικό σχολείο «Όμηρος»-Κορυτσάς (Χρηματοδότηση της Helenic AID ύψους  μερικών εκατοντάδων Ευρώ) .

Στην πρώτη τάξη δημοτικού στο σύνολο 22 ωρών την βδομάδα, στην αλβανική γίνονται 14 ώρες. Στην ελληνική 8. Η αλβανική γλώσσα διδάσκεται 8 ώρες και η ελληνική 3 ώρες. Η διαφορά μεταξύ ελληνικής και αλβανικής γίνεται μεγαλύτερη στις ανώτερες τάξεις . Από την τρίτη μέχρι την πέμπτη δημοτικού οι ώρες στην αλβανική ανέρχονται σε 16. Στην έκτη σε 19, στην έβδομη σε 21, στην όγδοη σε 22 και στην ένατη σε 23ώρες .

 Οι ώρες στην ελληνική από την τρίτη μέχρι την έβδομη ανέρχονται σε 9, στην όγδοη σε 8 και στην ένατη μειώνονται σε 7 ώρες την εβδομάδα. Που σημαίνει ότι τα μαθήματα στα ελληνικά, καλύπτουν σε ποσοστά, μόνο το 26 τοις εκατό του προγράμματος σπουδών. 

Το χειρότερο εστιάζεται στο γεγονός ότι  στην Αλβανική γίνονται  μαθήματα όπως: μαθηματικά, μελέτη, φυσική, χημεία, βιολογία, ιστορία, γεωγραφία.

Ενώ στην ελληνική  μαθήματα δευτερεύουσας σημασίας όπως μουσική, ιχνογραφία, γυμναστική, χειροτεχνία  (!!!)

Στο συγκεκριμένο σχολείο δεν τηρούνται ούτε τα στάνταρτ του ίδιου του αλβανικού νόμου για την ιδιωτική παιδεία που υπαγορεύει συσχετισμούς μαθημάτων στην ελληνική και αλβανική όμοια με τα μειονοτικά σχολεία στο αλβανικό δημόσιο.

Για τη διδασκαλία των «ελληνικών» μαθημάτων έχουν αποσπαστεί από το ελληνικό δημόσιο 22 δάσκαλοι, οι οποίοι πληρώνονται ταχτικότατα από του Ελληνικό Υπουργείο Παιδείας.

Το ελληνικό δημόσιο πληρώνει λειτουργικά έξοδα για το ιδιωτικό «ελληνικό» σχολείο «Όμηρος» της Κορυτσάς περίπου 200 χιλιάδες Ευρώ το χρόνο. Τα έξοδα αυτά πηγαίνουν μεταξύ των άλλων και για την πληρωμή του ντόπιου προσωπικού (αλβανών δασκάλων),  που μαθαίνουν στους μαθητές του «Ομήρου» τα αλβανικά μαθήματα (!!!)

Γιατί διαμαρτύρονται οι ιδιοκτήτες του «Ομήρου» ;!

Η διαμαρτυρία τους οφείλετε στο γεγονός ότι το Υπουργείο Παιδείας αποφάσισε φέτος να μειώσει τα λειτουργικά έξοδα του «Ομήρου». Μη νομίσει κανείς ότι έβαλε βαθιά το νυστέρι γι΄ αυτή την εθνική απάτη. Περίκοψε μόνο καμιά τριανταριά χιλιάδες Ευρώ. Δλδ, εφάρμοσε ελαφρά τη λογική της λιτότητας που υπαγορεύει η οικονομική κρίση στην Πατρίδα μας. Τα τσακάλια απειλούν βγάζοντας προς τα έξω «τα πατριωτικά» δόντια του «εθνικού» έργου (!!)    

Ωστόσο οι ιδιοκτήτες του «Ομήρου» προσλαμβάνουν ντόπιο προσωπικό, (αλβανούς υπηκόους), το οποίο δεν έχει καμιά σχέση με την εθνική ελληνική μειονότητα. Δλδ δεν υπάρχει ως σημείο αναφοράς η αρχή ενίσχυσης των ομογενών. Βασικό κριτήριο πρόσληψης είναι η δήλωσή τους ότι είναι «υποστηρικτές» του στενού κύκλου της πολιτικής ηγεσίας του ΚΕΑΔ και της ΟΜΟΝΟΙΑΣ, κύκλος ο οποίος αποτελεί στη ουσία και το σινάφι των ιδιοκτητών του «Ομήρου»

Εντούτοις, αυτή η ηγεσία της ΟΜΟΝΟΙΑ-ΚΕΑΔ,  δεν φρόντισε ποτέ για τα σχολεία στη μητρική γλώσσα στο Αλβανικό δημόσιο, τα οποία εξασφαλίζουν στην εθνική ελληνική μειονότητα, (την οποία ισχυρίζεται ότι εκπροσωπεί αυτή η ηγεσία) το βασικό άξονα διεκδίκησης συστατικού ρόλου στο αλβανικό κράτος. Πρόκειται για τα ιστορικά μειονοτικά σχολεία. Απεναντίας! Κατέβαλε κάθε προσπάθεια να τα υποβαθμίσει και διαλύσει με στόχο την επέκταση  της ιδιωτικής τους επιχείρησης με χρήματα του ελληνικού δημοσίου. (!!!)

Η απάτη στη Χιμάρα κουβαλάει  βαρύτερες αμαρτίες εθνικής απάτης.

            Το ιδιωτικό σχολείο στη Χιμάρα  με την ίδια ονομασία «Όμηρος», δλδ του ίδιου ιδιωτικού ομίλου, διαφορετικά απ΄αυτό της Κορυτσάς, τηρεί της προδιαγραφές του αλβανικού νόμο. Το πρόγραμμα σπουδών αν και δυσφημιστικό για την ελληνική γλώσσα σέβεται τα ποσοστά που προβλέπει ο νόμος για τα σχολεία στη μητρική γλώσσα στο αλβανικό δημόσιο. Λόγου χάρη  στην πρώτη τάξη τα ελληνικά καλύπτουν το 91 τοις εκατό. Από τη δεύτερη μέχρι την τέταρτη τα μαθήματα στα ελληνικά καλύπτουν το 75 τοις εκατό των μαθημάτων, στην έκτη το 61, στην έβδομη το 64.5,  στην έβδομη το 55, στην όγδοη το 42 και στην ένατη το 39 τοις εκατό. Όπως είπαμε και εδώ δυσφημίζεται η εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας, αλλά όχι στο βαθμό του «Ομήρου» της Κορυτσάς.

(Συνεπώς βασική προϋπόθεση θα ήταν οι απαιτήσεις για την αύξηση των μαθημάτων στην ελληνική γλώσσας και σ΄αυτά τα σχολεία, όπως και στα ελληνικά μειονοτικά σχολεία στο αλβανικό δημόσιο. Αλλά οι ιδιοκτήτες και η πολιτική ηγεσία της ε.ε. Μειονότητας δεν σκέφτεται κάτι τέτοιο)

            Από το ελληνικό δημόσιο έχουν αποσπαστεί στο ιδιωτικό σχολείο της Χιμάρας 7 δάσκαλοι Τα λειτουργικά έξοδα που διεκδικούν οι ιδιοκτήτες ανέρχονται σε 80 χιλιάδες Ευρώ το χρόνο. (Το Υπουργείο Παιδείας θέλει να τους περικόψει γύρω στις 13-15 χιλιάδες Ευρώ ετησίως)

            Εδώ όμως βαραίνει την κατάσταση η καθαρά εθνική απάτη.

Προσέχουμε λοιπόν ότι τα τελευταία χρόνια, μετά το 1999-2000, η πολιτική ηγεσία της ΟΜΟΝΟΙΑΣ-ΚΕΑΔ έχει ρίξει όλο το βάρος του «εθνικού αγώνα» στην ελληνικότητα της Χιμάρας. Βασική προϋπόθεση παραμένει η αναγνώριση της περιοχής από το αλβανικό κράτος ως μειονοτική ζώνη, όπως η υπόλοιπες 8 άλλες. Περί αυτού όμως δεν υπάρχει κανένα επίσημο και πρακτικό αίτημα. Η πολιτική ηγεσία της ΟΜΟΝΟΙΑΣ και του ΚΕΑΔ αρκείται, (όποτε την συμφέρει πολιτικά και όχι εθνικά), να κάνει δηλώσεις στα ΜΜΕ. (Στην ουσία επιδιώκει τον εθνικό φανατισμό των Αλβανών εναντίον των Χιμαριωτών με αποτέλεσμα τον εκφοβισμό και διωγμό τους από τις πατρώες τους εστίες).

Το πρώτο και ουσιαστικό βήμα που έπρεπε να είχε κάνει η πολιτική ηγεσία είναι να ζητούσε το άνοιγμα ελληνικού σχολείου εξαρτημένο από το αλβανικό δημόσιο και να απέρριπτε κάθε συμβιβασμό για  ιδιωτικό σχολείο. ‘Όπως στις υπόλοιπες μειονοτικές ζώνες.

Ο ίδιος ο Σαλί Μπερίσια, Πρωθυπουργός της χώρας  σε νεότερη δήλωσή του (16.09.2010), ξεπέρασε  εκείνη της 14-Αυγούστου ότι «αναγνωρίζει τη Χιμάρα ως δίγλωσση περιοχή». Στη νέα δήλωσή του δέχτηκε για πρώτη φορά επίσημα, τουλάχιστον στα 20 τελευταία χρόνια, ότι στη Χιμάρα υπήρχε ελληνικό σχολείο για να μάθουν οι μαθητές την ελληνική από την ίδρυση του Αλβανικού κράτους (!!!)

Γιατί λοιπόν η πολιτική ηγεσία, που κόπτεται για την αναγνώριση από το κράτος της ελληνικότητας της Χιμάρας, δεν προβαίνει σε επίσημα αιτήματα για σχολείο στην ελληνική μητρική γλώσσα στο Αλβανικό δημόσιο (!!!) Μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει κανένα επίσημο αίτημα με τον προαναφερόμενο αντικείμενο. Μετά από τις δηλώσεις Μπερίσια, τι άλλη καλύτερη πολιτική ευκαιρία περιμένουν οι πολιτικοί μας να πετύχουν το στόχο αυτό.

Δεν νομίζουμε ότι είναι απλώς τα ιδιοτελή κερδοσκοπικά συμφέροντα που τους εμποδίζουν. Περισσότερο είναι η εξυπηρέτηση των αλβανικών εθνικών συμφερόντων. Το συγκεκριμένο σχολείο στη Χιμάρα, όντας ως ιδιωτική πρωτοβουλία, δεν δεσμεύει επίσημα τα Τίρανα, ούτε προς τους διεθνείς οργανισμούς, ούτε προς την Ελλάδα, για συγκεκριμένες υποχρεώσεις προς ικανοποίηση εθνικών δικαιωμάτων στη Χιμάρα. ( ανεξαρτήτως από την ελληνική παρουσία). Το γεγονός θα σήμαινε αναγνώριση ντε φάκτο της Χιμάρας ως ελληνική μειονοτική περιοχή. Τα Τίρανα προβαίνουν σε τέτοιες δηλώσεις γιατί γνωρίζουν ότι  δεν θα λάβουν ποτέ, χωρίς εντολή τους, αίτημα από τους πολιτικούς εκπροσώπους  της ελληνικής μειονότητας  αίτημα για σχολείο στη μητρική ελληνική γλώσσα εξαρτημένο διοικητικά από το αλβανικό δημόσιο.

Συμβαίνει κατά τη λογική της λαϊκής παροιμίας « Και ο λύκος χορτάτος και τα πρόβατα στο μέτρο»   ΤΕΛΟΣ6