Τετάρτη 12 Ιουνίου 2013

«Κρανίου τόπος» οι ελληνικές επαρχίες του Βούρκου!



Που πάνε τα 200.000 ευρώ που λαμβάνουν κάθε χρόνο;
Δύο χρόνια από τις τοπικές εκλογές του 2011 και στις επαρχίες Μεσοποτάμου Φοινίκης Αλύκου, Δίβρης και Λιβαδειάς δεν κουνιέται φύλο! Τα γραφεία τους μοιάζουν με στρατόπεδα ψηφοφόρων και υποστηρικτών των έπαρχων παρά κέντρα εξυπηρέτησης πολιτών πόσο μάλλον κέντρα ανάπτυξης της περιοχής...
Η συνήθης δικαιολογία είναι ότι δεν υπάρχουν χρηματοδοτήσεις από την κεντρική εξουσία γιατί «είμαστε αντιπολίτευση». Ενδεχομένως αυτό να είναι σωστό γιατί δε συμβαίνει το ίδιο με τη γειτονική τσάμικη επαρχία του Μαρκάτι που τα τελευταία χρόνια ήταν ένα απέραντο εργοτάξιο.
Ποιος όμως αντέδρασε ποτέ για αυτό το θέμα, με πραγματικά στοιχεία και όχι με γενικόλογες αντιπολιτευτικές εκφράσεις περί «ευρωπαϊκών ιδεωδών» και πράσινα άλογα;  Είπαν ποτέ οι βουλευτές μας ότι οι επαρχίες μας αδικούνται από την κυβέρνηση, φέρνοντας συγκεκριμένα παραδείγματα ότι π.χ. η επαρχία του Μαρκάτι ή του Βεργό έλαβαν τόσα ενώ τις Λιβαδειάς τόσα; Διαβάσατε ποτέ κάποια σχετική ερώτηση από τους ομογενείς βουλευτές της περιοχής Βαγγέλη Ντούλε και Κώστα Μπάρκα; Ο κ. Ντούλες όταν αποχώρησε για ένα φεγγάρι από τους σοσιαλιστές, είπε ότι έφυγε γιατί οι σοσιαλιστές δεν έκαναν καλή αντιπολίτευση στην κυβέρνηση, η δική του αντιπολίτευση ποια ήταν;
Τα μοναδικά έργα που δημοπρατήθηκαν τα δύο τελευταία χρόνια ήταν ένα σχολείο στο τσαμοχώρι Σιγιανι της Επαρχίας Φοινίκη και  η ασφαλτόστρωση του δρόμου για το χωριό Λύβενα στην Επαρχία Μεσόποτάμου. Στις επαρχίες Αλύκου, Λιβαδειάς και Δίβρης, για δύο χρόνια, δεν έπεσε ούτε καρφίτσα. Αν κάτι έγινε και δεν έπεσε στην αντίληψη μας, παρακαλούμε να μας του πουν για να διορθώσουμε!

Ποια είναι τα  έσοδα των επαρχιών
Κάθε χρόνο, όλες οι επαρχίες της χώρα λαμβάνουν από τον κρατικό προϋπολογισμό περίπου 100.000 ευρώ. Το ποσό αυτό μπορεί να είναι μικρότερο ή μεγαλύτερο ανάλογα με τον πληθυσμό που έχουν. Περίπου άλλα τόσα είναι τα έσοδα από τους τοπικούς φόρους, δηλαδή από χωράφια, καταστήματα, επιχειρήσεις κλπ. Οπότε κάθε επαρχία έχει κατά μέσο όρο 200.000 ευρώ το χρόνο.

Που πάνε αυτά τα λεφτά
Οι έπαρχοι παραπονούνται ότι δεν τους φτάνουν γιατί με αυτά τα χρήματα πρέπει να πληρώσουν μισθούς υπαλλήλων και άλλα λειτουργικά έξοδα στα οποία περιλαμβάνονται τα έξοδα γραφείου, πετρέλαια, ο δημόσιος φωτισμός, συντήρηση υδραγωγείων, συντήρηση σχολείων κλπ.
Τα μισά όμως από αυτά πάνε για τους μισθούς των υπαλλήλων όπου κάθε επαρχία έχει περίπου 20. Από αυτούς οι 5-6 δικαιολογούν με το παραπάνω το μισθό τους, άλλοι 5-6 υποαπασχολούνται, κάποιοι άλλοι το μόνο που ξέρουν να κάνουν είναι να «χτυπάνε κάρτα» ενώ υπάρχουν και αυτοί που  παίρνουν το μισθό τους χωρίς να εμφανίζονται καν στην επαρχία. Κραυγαλέα περίπτωση η περίπτωση στελέχους της Ομόνοιας και ιδιοκτήτη ξενοδοχείου στους Αγίους Σαράντα κ. Γιάννη Μπάμπη που λαμβάνει μισθό από την Επαρχία Μεσοποτάμου 430.000 παλιά λεκ χωρίς να παρουσιαστεί ούτε μία μέρα στην επαρχία αφού ο μισθός του κατατίθεται στην τράπεζα…

Ελπίζουμε πως με αυτό το άρθρο οι έπαρχοι μας που είναι τακτικοί αναγνώστες του «Βορειοηπειρώτη» θα ευαισθητοποιηθούν για να μας δώσουν κάποιες εξηγήσεις γιατί μπορεί και να τους αδικούμε!

11 comments:

Ανώνυμος είπε...

Να κανω μια διευκρινιση πανω σ'αυτο το γεγονος.Συμφωνα με τον αλβανικο νομο περι διαφανειας,υποχρεουντε ολοι οι επαρχοι,γραματεις και φαρισεοι στην αρχη της καθε εκλογης τους να δηλωνουν τα περουσιακα τους στοιχεια.Απο τους δικους μας,κανενας δεν εχει κανει την αναλογη δηλωση....τυχαιο;δεν νομιζω...

Ανώνυμος είπε...

Οι Έπαρχοι έχουν γεμίσει τις Επαρχίες με υπαλλήλους που τους ψήφισαν. Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι το πώς να αποκτήσουν όσο περισσότερους υποστηριχτές για να μπορέσουν να ξανακυβερνήσουν. Ας βγάλουν τους ανίκανους που καν δεν παρουσιάζονται στην δουλεία και με αυτά τα λεφτά να μπορέσουν να κάνουν έστω και ένα μικρό έργο. Όταν τους ρωτάς που είναι το έργο σας τα τελευταία χρόνια, σου απαντούν δεν μας δίνει η κεντρική εξουσία. Που τα βρίσκουν ώμος τα λεφτά για να πληρώνουν υπαλλήλους χωρίς να παρουσιάζονται στην δουλεία ? που τα βρίσκουν τα λεφτά για να κάνουν προεκλογικό αγώνα για τον ανίκανο Ντούλε ?
Γ΄αυτο ο Ντουλε επιλέγει ανίκανους Έπαρχους, για να μπορεί να τα έχει στρατιωτάκια.

Ανώνυμος είπε...

Δύο πράγματα έχω να πω:
1. Φερτε πίσω τα κλεμενα
2. Ψηφο στο ΕΕΜΜ Αρ. 46 για να καθαρίσει ο τόπος

Ανώνυμος είπε...

Τα ίδια,Παντελάκη μου, τα ίδια,Παντελή μου...Αν δεν έχουν χρήματα οι έπαρχοι του ΚΕΑΔ,γιατί δεν ζητούν από τους Τσιάμηδες που έχουν,με τους οποίους είναι σε συμμαχία και τρων΄και πίνουν μαζή;

Ανώνυμος είπε...

Ποιος είνα αυτός, Βορειοηπειρώτη ο ιδιοκτήτης ξενοδοχείου στους Αγίους Σαράντα που αρμέγει την αγελάδα στο Μεσοπόταμο; Πρέπει ν' αποκαλυφθεί το όνομά του, γιατι στα προνόμοια και στις αξιώσεις το ζητάει με το παραπάνω.

Ανώνυμος είπε...

anonime 10:56 ine o jani babis
o eparxos themistokli kaisis exei peripou 5 xronia pou ton plironei apo tin eparxia, apo ta dikamas lefta
o kaisis ton plironi ton jani giati tou to zitise o dules, akouson akouson
afta na mathoun oli i mesopotamites kai na dosoume tis mountses sto kaisi kai sto kead

Ανώνυμος είπε...

Na moy ziseis "Boreioipeirwti" Twra ethikses ena thema poy tripaei kardies.
Oi eparxies mas eprepe na itan i aytonomia mas.
An aytes doyleyan swsta den tha mas ennoiaze pion exei prwthypoyrgo i Albania. An eixame swstoys kai ikanoys eparxoys den tha afinan ton ntoyle na kaaaathete oli mera ala tha ton anagjazan na trexei na brei kondylia, na fwnazei sti voyli, na brizei stis efimerides.
aftos toys dialegei tetoioys gia na min exei skotoyres.

Ανώνυμος είπε...

aftos tous dialegei-dekto
egw o m@ll@kas giati tous psifizw; oeo
mipos telika eimai kai poli mall@kas;
mipos hreizw veltiwsis; lew.

Ανώνυμος είπε...

σαν σήμερα
13 ΙΟΥΝΙΟΥ 1821
Η νικηφόρα μάχη των Ελλήνων στο Λάλα
06/13/2013 - 07:43
1

Η μάχη του Λάλα: Μία από τις πρώτες νικηφόρες μάχες των επαναστατημένων Ελλήνων στην Πελοπόννησο. Το Λάλα είναι χωριό της ορεινής Ηλείας στο όρος Φολόη («Λαλαίος» ο κάτοικος του και «Λαλιώτης» ο καταγόμενος από αυτό). Στη διάρκεια της Τουρκοκρατίας το κατοικούσαν εξισλαμισμένοι Αλβανοί, οι οποίοι είχαν γίνει ο φόβος και ο τρόμος ολόκληρης της Πελοποννήσου με τη μεγάλη οικονομική και στρατιωτική δύναμη που διέθεταν. Κατά γενική ομολογία ήταν τα «καλύτερα ντουφέκια του Μωριά».

Στην αρχή της Επανάστασης του '21, οι Λαλαίοι θεωρήθηκαν απειλή για την πορεία του Αγώνα. Γι' αυτό το λόγο, οι οπλαρχηγοί της Γορτυνίας ίδρυσαν στην ευρύτερη περιοχή στρατόπεδο για να αποτρέψουν τη φυγή τους προς την Τριπολιτσά, την πρωτεύουσα της Πελοποννήσου, η οποία αποτελούσε τον κύριο στόχο των επαναστατών.

Στο στρατόπεδο των Ελλήνων επικρατούσαν δύο απόψεις όσον αφορά την αντιμετώπιση των Λαλαίων. Οι Επτανήσιοι, οι οποίοι αποτελούσαν την πιο οργανωμένη στρατιωτική δύναμη, ήθελαν να επιτεθούν αμέσως εναντίον τους, ενώ οι ντόπιοι προτιμούσαν να περιμένουν την κατάλληλη ευκαιρία.

Από την πλευρά τους, οι Λαλαίοι προσπάθησαν να κερδίσουν χρόνο και να διασπάσουν το ελληνικό στρατόπεδο, κυκλοφορώντας φήμες ότι ήταν έτοιμοι να παραδοθούν. Στις 2 Ιουνίου 1821 ο κεφαλλονίτης Παναγής Μεσσάρης τους μετέφερε επιστολή των Επτανησίων αρχηγών Κωνσταντίνου και Ανδρέα Μεταξά, Ευαγγέλη Πανά, Παναγιώτη Στρούζα, Μιχαήλ Κουτουφά και Διονυσίου Σαμπρικού, που τους καλούσαν να καταθέσουν τα όπλα.

Οι Λαλαίοι άρχισαν να κωλυσιεργούν, υποστηρίζοντας ότι την όποια απόφαση θα έπρεπε να πάρουν οι αρχηγοί τους, οι οποίοι απουσίασαν από το χωριό. Τότε οι επαναστάτες αποφάσισαν να δράσουν και να τους επιτεθούν από τρία σημεία, με επικεφαλής τον Γεώργιο Πλαπούτα, τους αδελφούς Μεταξά και τον Γεώργιο Σισίνη.

Από κακό συντονισμό, ο Πλαπούτας επιτέθηκε μόνος του στις 9 Ιουνίου και φυσικά αναγκάστηκε να υποχωρήσει μετά την αντεπίθεση των Λαλαίων. Μέσα στη σύγχυση και τον μεγάλο καύσωνα που επικρατούσε, ο Πλαπούτας άφησε την τελευταία του πνοή. 14 ακόμη Έλληνες έχασαν τη ζωή τους (11 Πελοποννήσιοι και 3 Επτανήσιοι). Αδιευκρίνιστες ήταν οι απώλειες των Λαλαίων.

Στο στρατόπεδο των Ελλήνων επικράτησε σύγχυση και πολλοί ήταν αυτοί που ήθελαν να το εγκαταλείψουν. Ο Κολοκοτρώνης αντιλήφθηκε την κατάσταση και έστειλε τον εμπειροπόλεμο Δημήτριο Πλαπούτα, οποίος κατόρθωσε να τους εμψυχώσει. Οι Λαλαίοι αναθάρρησαν και αυτοί, όταν είδαν να καταφθάνουν ενισχύσεις από την Πάτρα στις 11 Ιουνίου. Επικεφαλής 1.000 Τουρκαλβανών ήταν ο Γιουσούφ Πασάς.

Ο Γιουσούφ ήθελε να ξεκαθαρίσει αμέσως την κατάσταση και στις 13 Ιουνίου επιτέθηκε με τους άνδρες του στη θέση Πούσι, όπου ήταν οχυρωμένοι οι Έλληνες. Βασικός του στόχος, να αποσπάσει πρώτα τα κανόνια που διέθεταν οι Επτανήσιοι και στη συνέχεια να τους πετσοκόψει με την ησυχία του.

Η μάχη δόθηκε σώμα με σώμα και η ανδρεία των Ελλήνων ανάγκασε τις δυνάμεις του Γιουσούφ να υποχωρήσουν και μαζί με τους Λαλαίους την επομένη να πάρουν τον δρόμο για την Πάτρα. Οι Έλληνες πολέμησαν γενναία και έχασαν 84 άνδρες (60 Πελοποννήσιοι και 24 Επτανήσιοι). Ανάμεσα στους πολλούς τραυματίες ήταν και ο κεφαλλονίτης Ανδρέας Μεταξάς, κατοπινός πρωθυπουργός της Ελλάδας. Την ίδια μέρα (14 Ιουνίου) οι επαναστάτες εισήλθαν στο έρημο χωριό και το πυρπόλησαν. Συνολικά, γύρω στα χίλια σπίτια παραδόθηκαν στις φλόγες.

Η νίκη των Ελλήνων σήμανε το τέλος της επιβολής των Λαλαίων στην περιοχή και άνοιξε τον δρόμο για την άλωση της Τριπολιτσάς. Από την Πάτρα, όπου κατέφυγαν, αγωνίσθηκαν κατά της επανάστασης ως το τέλος και μετά τη σύσταση του ελληνικού κράτους αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν και να εγκατασταθούν ως πρόσφυγες στην περιοχή του Πλαταμώνα της Μακεδονίας και αργότερα στη Βάρνα της Βουλγαρίας.

Ανώνυμος είπε...

Μην ξεχνάτε φίλοι μου ότι ο κάθε Έπαρχος έχει δίπλα του και ένα επαρχιακό συμβούλιο τους οποίους τους ψηφίσαμε εμείς .Αυτοί τι κάνουν? Εμείς δεν έχουμε καμία ευθύνη για το τι γίνεται στο τόπο μας

Ανώνυμος είπε...

borioipiroti ,epitrepse moy na se diorthoso.Sto xvrioi moy (sto bremero)oloklyrothike h episkevi toy sxolikoy xtirioy xari sthn prospathia ths eparxias.exei 20 xronia na leitoyrghsh sxoleio sto xorio Den mporeis na toys bazeis olloy se ena sakoyli.

Δημοσίευση σχολίου