Γιατί είχαμε πολλές απουσίες στο μνημόσυνο του Αριστοτέλη Γκούμα!

Όπως είχαμε γράψει σε προηγούμενο άρθρο, μέχρι τις 13 Αυγούστου του 2010, ο Αριστοτέλης Γκούμας, ήταν γνωστός μόνο στη Χειμάρρα, και όχι σε όλους, καθώς ήταν ένας φιλήσυχος νέος, του τελευταίου - μεταφορικά και κυριολεκτικά – σπιτιού της, καθώς το πατρικό του είναι το προτελευταίο σπίτι της Χειμάρρας όπως φεύγουμε για την Αυλώνα, ενώ οι γονείς του είναι μία απλή και ταλαιπωρημένη ελληνική οικογένεια που  εκπέμπει ωστόσο ευγένεια και αγάπη.

Στην υπόθεση Γκούμα, όπως σε όλα τα βορειοηπειρωτικά θέματα, δεν έλειψαν οι παρεξηγήσεις, οι διαφωνίες, οι υπερβολές και οι τσακωμοί και όπως πάντα με μπόλικη δόση συναισθηματισμού. Συζητήσεις για το πώς και αν πρέπει να τιμηθεί, αν είναι ήρωας ή όχι, αν είναι μάρτυρας, αν είναι θύμα κλπ.

Το αν ο Αριστοτέλης ήταν πολύ ή λίγο πατριώτης, μόνο ο θεός το ξέρει, εμείς αυτό που γνωρίζουμε

είναι ότι είναι μάρτυρας, γιατί θα μαρτυρά στους αιώνες, ότι η ελληνική γλώσσα στη Βόρειο Ήπειρο του 2010 διώκονταν και κάποιος που την υπερασπίστηκε, το πλήρωσε με τη ζωή του.

Στην ορθόδοξη εκκλησία υπάρχουν 14 εκατομμύρια άγιοι που μαρτύρησαν για την πίστη και για ελάχιστους από αυτούς  γνωρίζουμε το βίο πριν το μαρτύριο, δεν μας ενδιαφέρει ή καλύτερα, τι σημασία είχε ο πρότερος βίος τους, όταν καταλήγουν στην υπέρτατη θυσία; Ένα είναι βέβαιο μόνο, ότι ήταν άξιοι του μαρτυρίου γιατί διαφορετικά ο θεός δεν θα τους επέλεγε… Μόνο αυτό φτάνει για την εκκλησία να τους θεωρεί άγιους και να τους τιμά αναλόγως. 

Ο θεός, επέλεξε τον Αριστοτέλη Γκούμα, να προστεθεί στους Μάρτυρες της Βορείου Ηπείρου. Το βορειοηπειρωτικό εκκλησίασμα όμως απουσίαζε στη δεύτερη επέτειο του και αυτό ήταν πολύ λυπηρό. Οι «εκπρόσωποι» μας (διπλωμάτες, βουλευτάδες και επάρχοι), δεν μπόρεσαν να ξυπνήσουν από το γλέντια της Άνω Δρόπολης ή είχαν κάτι καλύτερο να κάνουν, αντί να παραβρεθούν στη Χειμάρρα.

Τους ακούμε κάποιες φορές να εκφράζουν τη λύπη τους για την απαξίωση των θεσμών! Ποιες αξίες τιμάτε εσείς κύριοι εκπρόσωποι των θεσμών που μιλάτε για απαξίωση;  

Αφορμή για αυτές τις σκέψεις ήταν άρθρο σε άλλο ιστολόγιο για την παρουσίαση του βιβλίου του κ. Κώτσια. Με όλο το σεβασμό προς τον κ. Κώτσια και το συγγραφικό του έργο (ήμασταν πρώτοι που παρουσιάσαμε το βιβλίο του (εδώ)) άλλα η εικόνα των «εκπροσώπων» της παρένθεσης να παραβρίσκονται στην παρουσίαση ενός βιβλίου και στη συνέχεια να γλεντάνε στα πανηγύρια της Δρόπολης (εν μέσω της νηστείας) την παραμονή της επετείου του Αριστοτέλη, χωρίς να παραβρεθεί στη συνέχεια κανένας από αυτούς στη Χειμάρρα, προκαλεί αηδία και δεν μπορεί να μην σχολιαστεί…