ΕΔΩ ΒΟΡΕΙΟΣ ΗΠΕΙΡΟΣ

 ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ, ΙΣΤΟΡΙΑ, ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ

Ως γνωστόν, τα ‘εκτός συνόρων’ Ελληνόπουλα είναι αφημένα στην διάκριση του κράτους που βρίσκονται να φροντίσει για την εκπαίδευσή τους, γιατί το δικό μας Υπουργείο Α-παιδείας και δια Βίου Αμάθειας ενδιαφέρεται μόνο για τα εν Ελλάδι λαθρομεταναστόπουλα.

       Ευτυχώς που υπάρχει και η ιδιωτική πρωτοβουλία για να δώσει ένα στοργικό χάδι σε αυτά τα παιδιά και να τα κάνει να αισθάνονται ότι η μάνα Ελλάδα δεν τα ξέχασε. Και αναφέρομαι στα

Βορειοηπειρωτόπουλα της Νίβιτσας (των Αγίων Σαράντα) και της Άρτας (της Αυλώνας), όπου, ως γνωστόν, έχουν ιδρυθεί Ελληνικά Διδασκαλεία από  την Ιδιωτική Πρωτοβουλία, με επικεφαλής τον κ.Δημήτρη Περδίκη. Είναι ένα είδος απογευματινού φροντιστηρίου της Ελληνικής Γλώσσας, γιατί στα Αλβανικά σχολεία αυτή αγνοείται επιδεικτικά, για να μην πούμε ότι είναι και στο στόχαστρο.

       Την Κυριακή 24/6 και την Δευτέρα 25/6, ο κ.Δ.Περδίκης επισκέφθηκε τα Ελληνικά Διδασκαλεία της Νίβιτσας και της Άρτας αντίστοιχα και, μαζί με τις άξιες Ελληνίδες δασκάλες τους,  έδωσε στους μαθητές Βεβαίωση Παρακολούθησης Μαθημάτων Ελληνικής Γλώσσας. Επίσης προσφέρθηκαν δώρα και παιγνίδια στα παιδιά, ανάλογα με την ηλικία τους και το επίπεδο γνώσεών τους, ενώ ο κύριος Δ.Π. τους τόνισε την σημασία της Ελληνικής Γλώσσας στην περιοχή λέγοντας :

«      Τα Ελληνικά είναι το κυρίαρχο στοιχείο εδώ πέρα. Σε όποια εκκλησία και να πάτε, όλα στα παλιά χρόνια ήταν γραμμένα στα Ελληνικά. Πήγαμε κάποιους ξένους στην αρχαία πόλη του Βουθρωτού, που ήταν καθαρά μία αρχαία Ελληνική πόλη. Εκεί ζούσαν οι Έλληνες Χάονες και όλα είναι γραμμένα στα Ελληνικά, παρόλο που γίνεται προσπάθεια να παρουσιασθούν όλα αυτά σαν …Ιλλυρικά. Όμως, υπάρχει μία αρχαία Ελληνική επιγραφή που δεν επιδέχεται αμφισβήτηση, στο μέρος που υπήρχαν οι πηγές, που ήταν γραμμένο στα Ελληνικά «Ιουλίς, η των Νυμφών φίλη». Οι Νύμφες ήταν  θεότητες που ζούσαν, όπου υπήρχαν γάργαρα νερά και δροσιά, κατά την Ελληνική μυθολογία. Κάποια Ιουλίς είχε δώσει χρήματα για να γίνουν αυτές οι βρύσες στις πηγές και έτσι να γραφεί αυτή η επιγραφή, που σημαίνει «Η Ιουλίς, που είναι φίλη με τις Νύμφες». Και πρόσθεσε: «Και του χρόνου, να είστε καλά και να μην ξεχνάτε ποιοι είσαστε και καλό καλοκαίρι να έχετε».

        Τα παιδιά μας κοίταζαν γεμάτα χαρά και σιγουριά, την σιγουριά που νοιώθουν οι αδελφοί μας Βορειοηπειρώτες όταν βλέπουν συνέλληνες γύρω τους που τους αγαπούν και ενδιαφέρονται για αυτούς, και έτσι αισθάνονται ότι δεν είναι μόνοι.  

        Στην Νίβιτσα μας έδειξαν δύο σπίτια από τα οποία είχε περάσει ο πατρο- Κοσμάς. Στο ένα, όπου τον καλοδέχτηκαν τους ευλόγησε λέγοντας «Χέρια γεμάτα!!», ενώ στο διπλανό, που δεν του δώσανε νερό, τους είπε «Στεγνά τα χέρια σας, πάντα». Και σε αυτό το σπίτι δεν έχει μείνει ούτε ένας και τώρα είναι κλειστό. Η τελευταία ένοικος ήταν μία ηλικιωμένη κυρία που έμενε μόνη της και κάηκε εκεί μέσα αβοήθητη, σχετικά πρόσφατα. Αντίθετα, το ευλογημένο σπίτι είναι πάντοτε γεμάτο. Ανάλογη ιστορία υπάρχει και στο Βελιάχοβο, στα χρόνια του Χότζα, όπου κάποιος άνθρωπος του κόμματος αρέσκονταν στο να καταστρέφει τις εκκλησίες, αλλά παράλληλα η γυναίκα του γέννησε 2 φορές παιδιά – τέρατα που πέθαναν λίγες μέρες μετά την γέννα τους.

       Πληροφορηθήκαμε επίσης, σχετικά με την κατάληψη της παραλίας της Κακομαίας, ότι εξακολουθούν να παραμένουν Αλβανοί φρουροί της περιοχής, με καλάσνικοφ και να μην επιτρέπουν σε κανέναν να πλησιάσει, ούτε καν για να προσκυνήσει στο Βυζαντινό μοναστήρι που υπάρχει στην περιοχή. Να υπενθυμίσουμε ότι η ιστορία της κατάληψης της παραλίας της Κακομαίας (περιοχής, η οποία ανήκει ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ στους Νιβιτσιώτες, με  τίτλους ιδιοκτησίας από τον 19^ο αιώνα) άρχισε από τέλη Νοεμβρίου -  αρχές Δεκεμβρίου 2008. Η παραλία αυτή δόθηκε ετσιθελικά από το Αλβανικό κράτος στην  στην εταιρία Riviera sh.p.k. που ανήκει σε κάποιον τραπεζίτη ονόματι Dritan Cela και στην υπόθεση αυτή φέρεται αναμεμειγμένος ο ίδιος ο γαμπρός του Σαλί Μπερίσα. Οι Νιβιτσιώτες αντιστάθηκαν  και σύμφωνα με καταγγελίες της Ενωσης Χειμμαριωτών τότε

 * Τέσσερα μέλη της κοινότητας μεταξύ των οποίων και ο δημογέροντας του χωριού βρέθηκαν υπό κράτηση αορίστου διάρκειας αφού αυτό επιτρέπεται από τον αλβανικό νόμο, ενώ *στο πλευρό των αστυνομικών οι οποίοι με πρωτόγνωρη βαρβαρότητα ξυλοκόπησαν γέροντες, γερόντισσες, γυναίκες και ... παιδιά βρισκόταν η ιδιωτική ασφάλεια της εταιρείας αποτελούμενη από παραστρατιωτικούς και πρώην κατάδικους.
* Επίσης αναφέρθηκε στον αποκλεισμό του δρόμου που οδηγεί στην παραλία από τους κατοίκους, οι οποίοι νυχθημερόν αγωνίζονταν για την γη τους, παρά την σκληρότητα των αλβανικών αστυνομικών δυνάμεων και παρακρατικών ομάδων.

      Και, παρά τις διαμαρτυρίες Βορειοηπειρωτών και Ελλαδιτών, εκείνες τις ημέρες, η Ελληνική Βουλή, όχι μόνο δεν προέβη ούτε καν σε διάβημα διαμαρτυρίας αλλά ψήφισε στο σύνολό της, υπέρ της ένταξης της Αλβανίας στο ΝΑΤΟ και στην Ε.Ε.

 

  ΘΩΜΑΊ΄Σ   ΠΑΡΙΑΝΟΥ