Ενδιαφέρουσα συνέντευξη του Μητροπολίτη Κορυτσάς Ιωάννη στο αλβανικό περιοδικό Java

Τι λέει για τον Αναστάσιο, την απογραφή, τις σχέσεις με τις άλλες θρησκευτικές κοινότητες και τρόπο που αντιμετωπίζει την Ορθοδοξία η πολιτική ηγεσία της Αλβανίας

1.  Ένα αποτέλεσμα απρόσμενο για τους

αλβανούς ορθόδοξους τα αποτελέσματα της εθνικής απογραφή, που βγάζουν την κοινότητα σας με ποσοστά που εσείς δεν αποδέχεστε. Ποιο είναι το σχόλιο σας;

Σκέφτομαι ότι αυτό το αποτέλεσμα είναι αναπάντεχο όχι μόνο για τους ορθοδόξους αλλά για όλους. Αυτό τον καιρό έχω συναντήσει πολλά άτομα από διάφορες θρησκευτικές κοινότητες, κληρικούς και λαϊκούς και κανένας από αυτούς δεν έχει την άποψη ότι τα αποτελέσματα που ανακοινώθηκαν από την Στατιστική Υπηρεσία είναι πραγματικά. Ενώ εμείς, δεν έχουμε την παραμικρή αμφιβολία πως, τα δεδομένα της τελευταίας απογραφής, σε σχέση με την θρησκευτική πίστη όχι μόνο είναι ανακριβή και δεν παρουσιάζουν την πραγματικότητα, αλλά είναι σκόπιμα αλλοιωμένα και ως επακόλουθο απαράδεκτα.

Για το λόγο αυτό η Ορθόδοξη Εκκλησία έχει προβεί σε επίσημη δήλωση  όπου καταγγέλλει τις επίσημες  διαδικασίες  που ακολουθήθηκαν για αυτή την απογραφή και την χειραγώγηση αυτής της απογραφής. Μέσο αυτής της δήλωσης ενημερώνουμε, τόσο την εσωτερική κοινή γνώμη όσο και την διεθνή, όσο αφορά τις μη πραγματικές δηλώσεις αυτής της απογραφής σε σχέση με την θρησκευτική πίστη.

Στην επίσημη δήλωση αναφέρουμε το γεγονός πως τα προηγούμενα στατιστικά έδειχναν την ορθόδοξη κοινότητα πάνω από 20%.  Σ’ αυτά τα 20 χρόνια αυτή η κοινότητα είχε μία εμφανέστατη εξέλιξη και ήταν αναμενόμενο ώστε ο αριθμός των μελών της,   να ήταν ακόμη μεγαλύτερο. Δηλαδή είναι στ’ αλήθεια ύποπτο το γεγονός ότι οι ορθόδοξοι μειώθηκαν κατά τα 2/3. Δεν θεωρό  ότι υπάρχει κάποιος  που μπορεί να πιστέψει κάτι τέτοιο και είναι προς λύπηση το γεγονός πως μία ιστορική και σημαντική κοινότητα, με μία μοναδική προσφορά στην δημιουργία  και εξέλιξη αυτού του τόπου, να αντιμετωπιστεί με τρόπο τόσο κακόβουλο και προσβλητικό.

Σύμφωνα με τα εκκλησιαστικά δεδομένα που εμείς διαθέτουμε ( τα μητρώα βαπτίσεων, πριν και μετά την δίωξη, όπως και τα μητρώα των 460  ορθόδοξων ενοριών σ’ όλη την χώρα) ο αριθμός των ορθόδοξων χριστιανών προσπερνά το 24 % του πληθυσμού της Αλβανίας. Δίκαια τίθεται το ερώτημα στην επίσημη δήλωση της Ορθόδοξης Εκκλησίας: Πού είναι πάνω από 17% των ορθοδόξων που έκρυψε η απογραφή?

Ο Σοφώς Σολομώντος έλεγε πως υπάρχει καιρός κατά τον οποίο πρέπει να σιωπούμε και υπάρχει καιρός κατά τον οποίο πρέπει να μιλήσουμε.

Έχουμε σιωπήσει συχνά και το έχουμε κάνει για το καλό του τόπου. Τώρα, έχω την γνώμη πως είναι η ώρα για να μιλήσουμε, ξανά για το καλό του τόπου, γιατί στ’ αλήθεια έχουν ξεπεραστεί τα όρια και η σιωπή θα ήταν επιβλαβής, όχι μόνο για τη ορθόδοξη κοινότητα αλλά για όλους.

Δεν μπορεί να οικοδομηθεί ένα   μέλλων με προοπτική  και ειρήνη πάνω σε ψεύτικα θεμέλια. Η αλήθεια δεν βλάπτει κανένα και όλοι μας έχουμε ανάγκη για την αλήθεια.

Επιπλέον, θεωρό, ότι οποιοσδήποτε αγαπά τον τόπο αυτό, πρέπει να γνωρίσει ότι υπάρχουν μερικά πράγματα που δεν πρέπει να τα αγγίξουμε.  Από αυτό διακρίνονται οι σοφοί και αυτοί που πραγματικά νοιάζονται και πονούν για το τόπο τους. Να πειράξεις τους ανθρώπους οποιασδήποτε κοινότητας, στην ταυτότητα τους, σημαίνει πως χτυπάς την ίδια την ύπαρξη τους, και αυτό το χτύπημα έχει πάντοτε κάποια αντίδραση. Η ορθόδοξη  κοινότητα της περιφέρειας Κορυτσάς, μία ιστορική κοινότητα με εξαιρετική προσφορά στην ιστορία του αλβανικού κράτους, αισθάνεται πολύ προσβεβλημένη και  θυμωμένη, και ο καθένας στην  πόλη μπορεί να αισθάνεται την δυνατή αντίδραση  που έχει συμπεριλάβει όλη την κοινότητα εναντίων αυτής της απογραφής. Τέτοιες ανεύθυνες εξελίξεις, όπως αυτή η απογραφή, βλάπτουν την θρησκευτική συνύπαρξη, που είναι ένας θησαυρός  που πρέπει να προστατέψουμε οπωσδήποτε, και προκαλούν διχασμούς. Η χώρα μας έχει ανάγκη από ενότητα και αλληλοσεβασμό μεταξύ όλων, ανεξαρτήτως από την πίστη και την περιοχή.

2.     Η Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Αλβανίας  έχει ξεκινήσει να κάνει εμπειρικά μία απογραφή δικιά της για τους πιστούς της, τι αποβλέπετε με κάτι τέτοιο?

Δεν είναι μία απογραφή, ίσως έχει παρεξηγηθεί  από τους δημοσιογράφους, αλλά ήταν η συνέχιση μίας έρευνας που έχουμε κάνει για τα άτομα  που δεν είχαν επισκεφτεί οι απογραφείς ή  είχαν επισκεφτεί και δεν είχαν κάνει την ερώτηση σε σχέση την θρησκευτική πίστη.

Όπως και έχουμε τονίσει στην επίσημη δήλωση  μόνο κατά τις δύο Κυριακές , 9 και 16 Δεκεμβρίου 2012, στους ορθοδόξους συμμετέχοντες στις Θείες Λειτουργίες  στους ναούς των Τιράνων, Δυρραχίου, Μπερατίου, Κορυτσάς, Αυλώνας όπως και σε άλλες πόλεις, η έρευνα σε σχέση με την απογραφή, έδειξε εκπληκτικά αποτελέσματα, κάνοντας ακόμη πιο εμφανή τις γελοίες προεκτάσεις αυτής της Απογραφής. Στην έρευνα μας απάντησαν με ονοματεπώνυμο και διεύθυνση 7118 άτομα. Από αυτά 2469 άτομα η το 34,68% δήλωσαν πως οι απογραφείς τους επισκέφτηκαν και ερωτήθηκαν σχετικά με την θρησκευτική τους πίστη κατά την απογραφή. Ενώ δεν δέχτηκαν την επίσκεψη των απογραφέων, η δέχτηκαν την επίσκεψη των απογραφέων αλλά δεν ερωτήθηκαν για την θρησκευτική τους πίστη  4643 άτομα η 65,23 %. Επιπλέον, έχουμε αμέτρητες μαρτυρίες ότι ένα μεγάλο μέρος της απογραφής  έχει γίνει από τ’ άτομα που ήταν υπεύθυνη με σημειώσεις σε τετράδιο, όχι όπως προβλέπει η διαδικασία κατά την οποία τα στοιχεία έπρεπε να γραφτούν κατευθείαν  στο ερωτηματολόγιο και επίσης  ούτε καν έχουν υπογράψει οι δηλούντες.

Δηλαδή πώς να σιωπήσεις και να γίνουν αποδεχτά τα αποτελέσματα αυτής της ανεύθυνης  απογραφής, μη επαγγελματικής και επιπλέον και χειραγωγημένης;

3.      Ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος έχει τεθεί κατ’ επανάληψη  υπό τις επιθέσεις διάφορων φύσεων. Θεωρείτε πως έχει σχέση η εθνικότητα του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου με τις συνεχείς εναντιώσεις προς αυτόν; Γιατί δεν έχει γίνει μέχρι τώρα δυνατών, η απόδοση της αλβανικής υπηκοότητας στον Αρχιεπίσκοπο, όπως έχει ζητηθεί συνεχώς; Γιατί το κόλλημα αυτό, όταν η διαδικασία αυτή εξελίσσετε σχετικά  εύκολα για τους άλλους;

Αυτές οι επιθέσεις δεν είναι καινούριες, τώρα πια έχουν 20 χρόνια, μόνο αλλάζουν τα πρόσωπα των ατόμων η των ομάδων. Τίποτα το καινούργιο δεν ακούγετε, μόνο επαναλαμβάνονται οι ίδιες ανακριβείς και αναληθείς κατηγορίες. Εμείς έχουμε απαντήσει συχνά στις κατηγορίες αυτές και έχουμε εκφραστεί συχνά ότι αυτές οι επιθέσεις είναι γεμάτο από ψέματα και συκοφαντίες.

Αλλά αυτό για το οποίο είναι να λυπάται κανείς, είναι ότι, υπό το προσωπείο της ρητορικής, δήθεν πατριωτικής, στέκεται η κακία εναντίων της προόδου της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Σκέφτομαι πως αυτοί οι οποίοι αγαπούν στ’ αλήθεια το τόπο τους πρέπει να χαίρονται γι΄αυτήν την πρόοδο  και να ευχαριστούσαν των Αρχιεπίσκοπο για την εργασία, την προσπάθεια και τις τιτάνιες θυσίες για την ανασυγκρότηση της Εκκλησίας. Γιατί, ο πραγματικός πατριωτισμός μετριέται με το μέγεθος που κάποιος  κτίζει, ανθίζει και βοηθά να προκόπτει η  χώρα του και όχι με το μέγεθος των βρισιών εναντίων των άλλων. Στο χτίσιμο και την άνθηση της Εκκλησίας και του τόπου μας, ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος έχει κάνει πολλά περισσότερα από αυτούς που των κατηγορούν. Μάλιστα για να πω την αλήθεια, και αυτό το έχω επαναλάβει συνεχώς, ιδιωτικά και δημόσια, ότι εγώ αυτή την στιγμή δεν γνωρίσω κάποιων  άλλων, αλβανό η ξένο που να έχει κάνει κάτι όσα έχει κάνει ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος, χωρίς να ζητήσει τίποτα και χωρίς να έχει πάρει τίποτα. Αυτό σκέφτομαι, ότι το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε, είναι να εκφράσουμε την ευγνωμοσύνη.

Η επιλογή του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου για να γίνει η ανοικοδόμηση  και η αναδιοργάνωση της Ορθόδοξης Εκκλησίας στην Αλβανία δεν έγινε επειδή αυτός είχε ελληνική εθνικότητα, αλλά γιατί αυτός ήταν ο κατάλληλος  για να πραγματοποιήσει την ανασυγκρότηση της, που για πολλούς θεωρούνταν ως αδύνατη. Η Εκκλησία, οι οποία δεν αρνιέται την εθνικότητα κανενός, το ξεπερνά αυτό, γιατί αυτή είναι παγκόσμια. Στην ιστορία της Εκκλησίας αυτό είναι κάτι εντελώς φυσιολογικό. Το να είσαι άλλης εθνικότητας δεν βλάπτει. Η εκκλησία ζημιώνετε μόνο από τους ανθρώπους που δεν είναι αφοσιωμένη. Όλοι όσοι θέλουν την πρόοδο της Εκκλησίας είτε είναι ντόπιοι είτε ξένοι, έχουν εκφραστεί πως η επιλογή αυτή ήταν τελικά η καλύτερη.

Η συνέχιση των  άδικων επιθέσεων εναντίων του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου για τόσο μεγάλο διάστημα, και αφού όλοι έχουν δει το μοναδικό και τιτάνιο του έργο στην ανασυγκρότηση της Εκκλησίας, είναι μία ένδειξη πικρή, ότι αυτοί οι άνθρωποι η ομάδες που επιτίθενται συνέχεια σ’ αυτόν δεν  είναι ανήσυχες εξαιτίας της εθνικότητας του, αλλά από το έργο του: Η Ανοικοδόμηση από τα ερείπια της Ορθόδοξης Εκκλησίας στην Αλβανία.

Επίσης η μη απόδοση της υπηκοότητας στον Αρχιεπίσκοπο Αναστάσιο δείχνει την έλλειψη σεβασμού και  καλοσύνης, όχι μόνο απέναντι στο κολοσσιαίο και ανεπανάληπτο  έργο του Αρχιεπισκόπου, αλλά και απέναντι στην σεβάσμια ορθόδοξη κοινότητα. Όταν την υπηκοότητα την έχουν πάρει χιλιάδες άτομα, συχνά χωρίς προσφορά, πως μπορεί να  γίνει αποδεχτεί και να δικαιολογηθεί η μη απόδοση της υπηκοότητας σ’ αυτό το φωτεινό άνθρωπο και με υπερπροσφορά, όχι μόνο στην ανασυγκρότηση από τα θεμέλια της Ορθόδοξης Αυτοκέφαλης Εκκλησίας της Αλβανίας, αλλά και στην ενδυνάμωση της συνύπαρξης και της θρησκευτικής αρμονίας, όσο στην Αλβανία, τόσο και σ’ όλο τον κόσμο; Η απόδοση της υπηκοότητας θα τιμούσε ιδιαίτερα το  αλβανικό κράτος. Πολλές άλλες χώρες θα του είχαν δώσει αμέσως την υπηκοότητα, με μεγάλη χαρά και θα ένοιωθαν και ιδιαίτερη τιμή, εάν αυτός  θα το είχε ζητήσει από αυτούς.

4.     Θεωρείτε πως έχει βλάψει την εικόνα της Εκκλησίας η συμμετοχή της στο χτίσιμο των νεκροταφείων των ελλήνων στρατιωτών που σκοτώθηκαν κατά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και μία σειρά από περιπέτειες και ακραίες απροσεξίες κατά το χτίσιμο τους?

Όσο αφορά το νεκροταφείο των ελλήνων στρατιωτών που έπεσαν στην Αλβανία κατά το ελληνο-ιταλικό πόλεμο, αυτό δεν είναι μία υπόθεση της εκκλησίας αλλά των δύο αρμόδιων κυβερνήσεων και για τα πάντα πρέπει να απευθυνθείτε σ’ αυτές. Η Εκκλησία έχει προσφέρει την βοήθεια της και τις υπηρεσίες της ως  ένα καθήκον που αυτή έχει απέναντι σε κάθε ορθόδοξο χριστιανό και ο πραγματικός ιατρός υπηρετεί  σε κάθε ασθενή στο νοσοκομείο, όποιος και να είναι αυτός. Η Εκκλησία δεν ασχολείται με τα βιογραφικά, με τα λάθη η τις αξίες των ατόμων, αλλά τελεί προσευχή και τελετές για τις ψυχές όλων. Αλλά αυτό  που με ανησυχεί περισσότερο  είναι αυτές οι επιθέσεις εναντίον της Ορθόδοξης Εκκλησίας, δεν είναι μόνο οι ανακρίβειες, οι άγνοια και οι συκοφαντίες, αλλά η ύπαρξη κάποιων κύκλων και ατόμων που για διάφορους λόγους δεν θέλουν την ανοικοδόμηση της Ορθόδοξης Εκκλησίας με κάθε τρόπο θέλουν να την σπιλώσουν, όπως και το γεγονός της μεγάλης χρονικής διάρκειας που δίνετε από τα ΜΜΕ στις φωνές αυτές, οι οποίες δεν εκπροσωπούν την γνώμη της πλειοψηφίας της αλβανικής κοινωνίας.

Συμβαίνει συχνά ώστε κάποιος να συκοφάντη μέσο του τύπου και αυτό επαναλαμβάνετε απ’ όλους, παίρνοντας έτσι την ιδιότητας μίας αλήθειας. Έτσι θεωρό πως έχει συμβεί και με την συμμετοχή της εκκλησίας, με τρόπο κακόβουλο, στην ιστορία των εκταφιασμών. Γράφοντας και επαναλαμβάνοντας συχνά τις ίδιες συκοφαντίες και επιθέσεις πιο χαμηλού επιπέδους, με βάση την αρχή , συκοφάντησε, συκοφάντησε γιατί κάτι θα μείνει, μπορεί να γεννηθεί η υποψία σε ένα μέρος του πληθυσμού, το οποίο δεν είναι στην ροή των γεγονότων μέσα στην Ορθόδοξη Εκκλησία. Αυτό όχι μόνο είναι άδικο, αλλά και επιβλαβής για την κοινωνία μας γιατί σκορπίζει σκότος και υποκινεί υποψίες και μίσος.

5.     Υπάρχει μία αναζωπύρωση του εθνικισμού στα Βαλκάνια και τώρα τελευταία και στην Αλβανία, μήπως  περιλαμβάνετε και η Εκκλησία σε μία τέτοια επικίνδυνη συζήτηση?

Στα ιδεολογικά και πολιτισμικά κενά, σε καταπιεσμένους λαούς, σε περίοδο οικονομικής και ηθικής  κρίσης, πάντοτε υπάρχει ο κίνδυνος της αναζωπύρωσης των εθνικισμών. Να αγαπάς το τόπο σου είναι κάτι θετικό και η Εκκλησία υποκινεί τους πιστούς να αγαπάνε την πατρίδα τους, γιατί είναι αδύνατον  ν’ αγαπάς το Θεό και να μην αγαπάς το τόπο σου. Αλλά το ν΄αγαπάς το τόπο σου δεν σημαίνει να μισείς και να απορρίπτεις τους άλλους. Τα άρρωστα εθνικιστικά μίση  μπορούν να προκαλέσουν επιβλαβή φαινόμενα όπως η ξενοφοβία, και εχθρότητες μεταξύ των εθνών, τα οποία μπορούν να οδηγήσουν  σε διώξεις, πολέμους και άλλες εκδηλώσεις βίαιες, προκαλώντας μεγάλους πόνους για όλους τους λαούς που συμπεριλαμβάνονται σ’ αυτά. Στα Βαλκάνια, όπως και στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, ο εθνικισμός, σύμφωνα με τα λόγια του Πατριάρχη Βαρθολομέου « Μετατράπηκε σε δίκοπο μαχαίρι! Στα χέρια των τυράννων ήταν καταστροφικό – στ’ αλήθεια, η πιο καταστροφική δύναμη στην ανθρώπινη ιστορία, σκοτώνοντας 75 εκατομμύρια ανθρώπους μόνο κατά τα έτη 1914-1945. Τώρα  πρέπει να αναρωτηθούμε ανοιχτά και τίμια: Μήπως είναι πια καιρός να βάλουμε ένα φρένο στις εξάρσεις του εθνικισμού;»

Η εκκλησία έχει τοποθετηθεί ξεκάθαρα και αποφασιστικά: Οτιδήποτε που υποκινείτε από  το μίσος είναι απαράδεκτο και απάνθρωπο.

Το θεμέλιο του χριστιανισμού είναι η αγάπη και η χριστιανική Εκκλησία είναι για την αδελφοποίηση όλων των λαών, όλων των φυλών και όλων των ανθρώπων.

6.     Η εκατοστή επέτειος της Ανεξαρτησίας  της Αλβανίας    προσπέρασε μία από της πιο βαρυσήμαντες προσωπικότητες της χώρας όπως αυτό του Φαν Νόλι, τον θεμελιωτή της Ορθόδοξης Αυτοκέφαλης Εκκλησίας της Αλβανίας, γιατί πιο λόγο συνέβη;

Εγώ δεν μπορώ να εξηγήσω τους λόγους γιατί και πως έχει συμβεί, αλλά μπορώ να πω με μεγάλη σιγουριά ότι ο Σεβασμιότατος Θεοφάν Νόλι  είναι από τις εξέχουσες προσωπικότητες που διακρίθηκε όχι μόνο στην ιστορία της Ορθόδοξης Εκκλησίας σχεδόν καθ’ όλο των 20-αιώνα, αλλά είναι επίσης και από τα πρόσωπα κλειδιά της δημιουργίας και αναγνώρισης του Αλβανικού κράτους. Η εκκλησιαστική και πατριωτική του δραστηριότητα, όπως και ο ρόλος του στην εθνική συνειδητοποίηση της εκκλησίας και στην αναγνώριση και την ένταξη της Αλβανίας στην Κοινωνία των Εθνών, όπως και η πολύπλευρη δραστηριότητα του, είναι γνωστά τώρα πια από όλους. Έτσι η  παράκαμψη του στην ιστορία της Αλβανίας θα άφηνε την ιστορία λειψή.

7.      Τι σχέσεις έχετε με τις άλλες θρησκευτικές κοινότητες στην χώρα, κρίνετε πως υπάρχει η αρμονία που δηλώνετε, μεταξύ σας, και τι μπορεί να γίνει για να προστατευτεί αυτό από τις ακρότητες που εκδηλώνονται ανά καιρούς;

Οι σχέσεις με τις άλλες κοινότητες είναι συνεχείς, σε επίπεδο θεσμικό, όπως και σε προσωπικό και φιλικό. Όλοι αποδεχόμαστε ότι αυτό είναι μια μεγάλη αξία και ως κάθε αξία πρέπει να την προστατέψουμε και να την φυλάξουμε. Όλες οι κοινότητες  έχουν καταβάλει μεγάλες προσπάθειες  ως προς αυτή την κατεύθυνση, αλλά θα ήθελα να υπήρχε μεγαλύτερη συνεργασία μεταξύ των θρησκευτικών κοινοτήτων  και ιδιαίτερα περισσότερη αλληλεγγύη προς αλλήλους, γιατί με τον τρόπο αυτό όχι μόνο που φιλάμε την αρμονία, αλλά και την ενισχύουμε ακόμη περεταίρω. Η Ορθόδοξη Εκκλησία, υπό την καθοδήγηση τους Αρχιεπισκόπου Αναστασίου, όχι μόνο πως έχει συνεχίσει την εξαιρετική παράδοση της θρησκευτικής συνύπαρξης, αλλά έχει προσπαθήσει  επίσης να την δυναμώσει και να την διευρύνει περισσότερο το πεδίο συνεργασίας.

8.     Ποια είναι η σχέση σας με την πολιτική στην χώρα, με την οποία, συχνά ανταλλάσσετε εναγκαλισμούς μόνο κατά τις θρησκευτικές εορτές. Κρίνετε πως  υπάρχει ξεκάθαρα πολιτική βούληση για να λύσετε τα κληρονομημένα προβλήματα της κοινότητας σας και των άλλων κοινοτήτων, παράδειγμα, για το πρόβλημα τις επιστροφής των περιουσιακών στοιχείων;

Με την έννοια, που δίνουν σήμερα οι άνθρωποι στην πολιτική δεν έχω άμεση σχέση μ’ αυτήν, γιατί η Εκκλησία είναι και πρέπει να είναι μη-πολιτική. Εάν είσαι μη-πολιτικός δεν σημαίνει πως είσαι και αδιάφορος. Εμείς δεν μπορούμε να κλείσουμε τα μάτια  στα πράγματα που συμβαίνουν στην χώρα αυτή, συμπεριλαμβανομένου και των αποφάσεων και διάφορων νόμων, γιατί οι πιστοί είναι μέρος  αυτής της κοινωνίας και επηρεάζονται η κερδίζουν από οτιδήποτε που συμβαίνει στην χώρα μας. Είναι για να αναρωτηθεί κανείς και μάλιστα γελοίο, αλλά εδώ σε μας συμβαίνει. Κατηγορήθηκε η Εκκλησίας και ο Αρχιεπίσκοπός ότι συμμετείχε στην πολιτική επειδή καταγγείλαμε την απογραφή, αλλά από αυτά τα άτομα, τους οποίους τους έχουν κατηγορήσει, βρίσει, τους οργανωτές της απογραφής για κάθε πράγμα. Αλλά όταν έχει να κάνει με την εκκλησία αυτοί βγαίνουν ως προστάτες τους, δείχνοντας ξεκάθαρα ότι σκοπός τους είναι μόνο να επιτίθενται στην εκκλησία και όχι η αλήθεια.

Η σχέση της Εκκλησίας  με την πολιτική ήταν συνεπείς, αλλά, για το καλό της χώρας, έπρεπε να υπήρχε μεγαλύτερη συνεργασία και περισσότερη καλοσύνη. Θα θέλαμε το κράτος να σεβαστεί  την Συμφωνία μεταξύ του Υπουργικού Συμβουλίου της Δημοκρατίας της Αλβανίας και της Ορθόδοξης Αυτοκέφαλης Εκκλησίας της Αλβανίας, επικυρωμένη και στην βουλή, για την τακτοποίηση των  διμερών σχέσεων. Στο άρθρο 5.1 αναφέρετε: Το κράτος σέβεται την Ορθόδοξη Εκκλησία της Αλβανίας και αναγνωρίσει ως εκπρόσωπο της μόνο τα άτομα που έχουν εγκριθεί από την Ιερά Σύνοδο αυτής της Εκκλησίας και εγγυάται την προστασία της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Αλβανίας από κάθε άτομο η ομάδα που προσπαθεί να πάρει τ’ όνομα, τους τόπους λατρείας της, τις ιδιοκτησίες της, τα σύμβολα και την σφραγίδα της.

Αλλά στην πραγματικότητα έχουμε άτομα που έχουν κάνει κατάληψη σε μία εκκλησία  και δεν έχουμε καμία αντίδραση από το Κράτος. Η το πρόβλημα των περιουσιών που αναφέρατε. Εάν υπήρχε ξεκάθαρη βούληση  και από όλες τις πολιτικές δυνάμεις της Αλβανίας θεωρώ ότι το πρόβλημα αυτό θα είχε λυθεί από καιρό. Και όταν λέμε για τις ιδιοκτησίες  δεν θέλω  να υπάρχουν παρεξηγήσεις. Η συνεχής αίτηση για την επιστροφή τους δεν σκοπεύει στον πλουτισμό των θρησκευτικών κοινοτήτων, αλλά στην  παγίωση τους.  Δυστυχώς, καθ’ όλη την ιστορία μας υπήρχε μία τάση για να ελέγχουμε της θρησκευτικές κοινότητες και έχει επικρατήσει η λάθος και επιβλαβής αντίληψη ότι οι αδύναμες κοινότητες μπορούν να ελεγχθούν καλύτερα.

Στην πραγματικότητα συμβαίνει το αντίθετο τα συμπαγή και με μεγάλη εμπειρία,  κράτη, ξέρουν πολύ καλά ότι η παγιωμένες και ανεξάρτητες οικονομικά κοινότητες θα ενδυνάμωναν περαιτέρω στην επιβεβαίωση και την ασφάλεια της χώρας τους.

9.     Μήπως κρίνετε ότι υπάρχει πολύ μίσος στην αλβανική κοινωνία, τι μπορεί να κάνει η Εκκλησία για το περιορισμό της εν λόγο πληγής.

Το μίσος, αυτό το απάνθρωπο, όπως το έχει ονομάσει ένας άγιος, για κακή τύχη είναι παρών στην κοινωνία μας. Το άγριο λεξιλόγιο μεταξύ μας, οι γρίνιες, οι συγκρούσεις μεταξύ των ατόμων η ομάδων, με η χωρίς λόγο, οι βρισιές, συκοφαντίες, δολοφονίες, μάλιστα και μέσα στην οικογένεια, μπορεί να τα δεις και να τα ακούς παντού, χωρίς να υπάρχει ανάγκη να παρακολουθείς τις ειδήσεις. Απέναντι από αυτή την κατάσταση στα αλήθεια σου  πονάει η καρδία, πως αδέρφια αυτής της χώρας συμπεριφέρονται ο ένας εναντίων του άλλου, σαν να είναι  εχθροί, άκρη θανάτου. Η χώρα μας έχει ανάγκη για ενότητα και αρμονία και το μίσος με το διχασμό την βλάπτει.  Εγώ δεν ξέρω να υπήρχε κάποια κοινωνία, έθνος η κράτος, κτισμένο πάνω στο μίσος και το διχασμό, και συγχρόνως να ανθήσει, ειρήνη και μακροημέρευση. Το κήρυγμα και η δραστηριότητα της Εκκλησίας ήταν πάντοτε η αγάπη και ο σεβασμός για κάθε ανθρώπινη ύπαρξη, διαδίδοντας παντού μία πνοή   συμφιλίωσης και συγχώρεσης. Όλοι όσοι έχουν παρακολουθήσει την ανάπτυξη και την ανάσταση της Ορθόδοξης Εκκλησίας στην Αλβανία, κατά αυτά τα χρόνια, είναι μάρτυρες αυτής. Αλλά εμείς έχουμε ένα μεγάλο κουσούρι. Έχουμε πολύ μικρό χρόνο στα ΜΜΕ για μηνύματα  και την συνεχή τελετή της ειρήνης και της αγάπης, περιορίζοντας έτσι την διάδοση αυτών των μηνυμάτων. Και όταν υπάρχουν ειδήσεις γύρω από την εκκλησία, αυτά είναι ή εναντίων της, η για μη ουσιαστικές υποθέσεις  της υπηρεσίας και αποστολής της.

10.            Σας κάνω και μία ερώτηση προσωπική. Εσείς έχετε σπουδάσει στην ΗΠΑ και έχω ακούσει πως η αλβανική Εκκλησίας στην Αμερική προσπάθησε να σας κρατήσει εκεί, γιατί δεν καθίσατε και επιστρέψατε στην Αλβανία;

Έχω σπουδάσει Θεολογία στο Τμήμα Θεολογίας του Τιμίου Σταυρού (Holy Cross Orthodox School of Theology) στην Βοστόνη, όπου και πήρα πτυχίο με Μάστερ των Θεολογικών Μελετών. Έπειτα, στην ίδια σχολή, συνέχισα επί δύο άλλα έτη τις περεταίρω σπουδές μου, όπου και πήρα το πτυχίο Μάστερ στην Θεολογία. Μετά το πέρας των σπουδών μου, η Ορθόδοξη αλβανική Εκκλησία στην Αμερική, επιθυμούσε να με πείσει να καθόμουν εκεί και να υπηρετούσα, μια και εγώ ήμουν κάτοικος ΗΠΑ.

Αναμφίβολα, συγκρινόμενο με την Αλβανία εκείνης της περιόδου, η ζωή και η υπηρεσία στην Αμερική ήταν πιο άνετη, από όλες τις απόψεις, αλλά ο σκοπός της υπηρεσίας στην Εκκλησία δεν είναι η άνεση, ήταν ξεκάθαρο σε μένα πως στην Αμερική ένας ιερέας παραπάνω η λιγότερο δεν θα άλλαζε τίποτα, ενώ η Εκκλησία στην Αλβανία είχε ανάγκη για τα πάντα. Υπάρχουν στιγμές στην ζωή  που πρέπει να επιλέξεις  και να αποφασίσεις  για το τι πρέπει να κάνεις. Πολλοί συμφοιτητές μου αποφάσισαν να πάνε ως ιεραποστολή στην Αφρική, Λατινική Αμερική κα., ενώ η απόφαση μου για να επιστρέψω στην χώρα μου, δεν μπορεί να θεωρηθεί ούτε καν ιεραποστολή. Μετά από τόσα χρόνια, πιστεύω πως η επιλογή που έκανα ήταν η καλύτερη. Σήμερα νοιώθω  τιμημένος και προνομιούχος  ότι ήμουν και εγώ  μέρος τις ανοικοδόμησης της Εκκλησίας στη Αλβανία, δίνοντας την ταπεινή μου προσφορά.
Μετάφραση: Θ. Μπ

http://www.ortodoksikoritsa.com