Είμαστε σε αδιέξοδο! Βάση αρχών και στόχων θα επιτευχθεί η ομοψυχία, ο ενιαίος ελληνισμός, η ενότητα.

 -Συνέντευξη που παραχωρησε ο τέως Γ. Πρόεδρος της Ομόνοιας Σωτήρης Κυριαζάτης και προεδρεύων του Συλλόγου Αναγέννησης και Ανάπτυξης στον εκδότη της εφημερίδας «Το όραμα», Θοδωρή Βεζιάνη

Ερώτηση: Είναι γνωστή πια η εκτί­μηση που έχει ο κό­σμος για σας, το Σω­τήρη Κυριαζάτη και ειδικά η εκτίμηση των Ομονοιτών για τη δική σας θητεία. Ως πρόεδρος της Ομόνοιας ανεβάσα­τε τόσο ψηλά την οργάνωση αυτή που ανησύχησε πολλά κέντρα. Ως ηγέτης της Ομόνοιας και γενικότε­ρα του Ελληνισμού θα θέλαμε τις απόψεις σας για την βελτίωση γενι­κά των ζωτικών προβλημάτων μας.

Απάντηση: Δε νομίζω ότι αξίζω αυτά τα ύψη. Πάντως, όμως, ευχα­ριστώ όσους μ' εκτιμούν. Η εκτίμη­ση είναι αμοιβαία. Έχω την άποψη ότι όταν τον άνθρωπο τον ανεβά­ζουν σ' οποιαδήποτε αξίωμα πρέπει να φανεί αντάξιος στις προσπάθει­ες αυτών. Και να προσέχει με τη συ­μπεριφορά και τις πράξεις του να μην τους κουράζει και τον πετά­ξουν. Κι όταν ανεβαίνει να ξέρει και να κατέβει, όταν χρειάζεται, και να μην πέφτει και τσακίζεται. Να προ­σέχει ακόμα όταν κατεβαίνει να μην πάει παρακάτω απ' ότι είναι. Τις αρχές αυτές πρέπει να τις τηρεί ο καθένας, νομίζω.

Έχετε δίκιο. Η περίοδος 1992-1996, όπως γνωρίζετε, διότι είστε ένα από τα κυριότερα στελέχη, αν και πολύ δύσκολη, έχει εντούτοις επιτεύξεις. Η Ομόνοια παλεύει και κερδίζει πολλά, αλλά όχι όλα. Ανα­φέρω μερικά:

Από τις πρώτες συναντήσεις του Προεδρείου της Ομόνοιας με την πολιτική και πολιτειακή ηγεσία της Ελλάδος, θέτει θέμα την εφαρμογή της ελεύθερης επικοινωνίας με απώτερο στόχο τη διπλή υπηκοότητα. Και με επιμονή κερδίζει.

Η Ομόνοια αγωνίζεται για την κατοχύρωση των αναγνωρισμένων από τις Διεθνείς Συμβά­σεις και του Συντάγματος του αλβανικού κράτους, ανθρωπίνων και μειονοτικών δικαιωμά­των. Για το σκοπό αυτό το 1993 απευθύνει Ψή­φισμα 12 άρθρων, προς την πολιτική και πολι­τειακή ηγεσία της Αλβανίας. Γίνεται γνωστό παντού. Στην ηγεσία της Ελλάδος, σ' όλα τα κόμματα εκατέρωθεν και στις διπλωματικές αντιπροσωπείες. Πραγματοποιούνται συναντή­σεις επιπέδου σε Τίρανα, Αθήνα, Στρασβούργο, Λευκό Οίκο, Τζωρτζ Στεφανόπουλο - σύμβουλο του Κλίντον-, Νέα Υόρκη, ομογένεια, Λονδίνο, ΟΗΕ, Κύπρο και αλλεπάλληλες επαφές με τον Ύπατο Αρμοστή για τα δικαιώματα των μειονο­τήτων Μαξ Βαν Ντερ Στουλ.

Αντιπροσωπεία της Ομόνοιας παρίσταται στη Συνδιάσκεψη του Συμβουλίου της Ευρώπης, όπου εγκρίνεται Ψήφισμα για την πολιτισμική και θρησκευτική αυτονομία του ελληνισμού στην Αλβανία.

Όλα αυτά κι άλλα συμβάλλον στην αναβάθ­μιση της οργάνωσης, του κύρος της και στην διεθνώς αναγνώριση της. Συμβάλλουν, επίσης, στην διεθνοποίηση των προβλημάτων και αιτη­μάτων της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας στην Αλβανία. Και ακόμα, στην εδραίωση των δημοκρατικών δομών της στην εσωτερική συμ­φιλίωση και ενότητα.

Προωθεί το ζήτημα της ιατρικής περίθαλψης, το επίδομα των δασκάλων και επιμόρφωση αυ­τών στα θερινά σεμινάρια που οργανώνονται στην Αθήνα. Εκτύπωση σχολικών βιβλίων στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο Αθήνα, επισκευή σχολι­κών κτιρίων, εξοπλισμό κ. ά.

Εισηγείται στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας της Ελλάδας τη διευθέτηση του προβλήματος των μεικτών οικογενειών, ώστε να χαίρουν τα ίδια δικαιώματα με τις οικογένειες των ομογε­νών.

Εισηγείται και κερδίζει τη συνταξιοδότηση απ' τον ΟΓΑ για ομογενείς που μένουν στα μέ­ρη τους, για να μην «κλείνουν οι πόρτες απ' έξω» και αδειάζει ο τόπος.

     Το 1995, έπειτα από συνεχής αγώνες και αφού πάμε με κοινή απόφαση με τους γονείς της τότε  πρώτης τάξης δημοτικού, σε αποχή απ’ το σχολείο για έναν χρόνο, επειδή δεν μας επιτρέπεται η λειτουργία δημοσίων σχολείων στις πόλεις. Επιτυγχάνεται η έγκριση του νόμου πε­ρί παιδείας, βάση του οποίου λειτουργούν τα ελληνικά δημόσια σχολεία Αγ. Σαράντα, Δέλβινο, Αργυρόκαστρο και τα ιδιωτικά Τίρανα, Κορυ­τσά, Χιμάρα. Ο νόμος αυτός είναι το μεγαλύτε­ρο επίτευγμα της Ε.Ε. Μειονότητας.

Μπορώ να προσθέσω κι άλλα, αλλά κλείνω λέγοντας ότι: η οργάνωση της Ομόνοιας στα χρόνια αυτά ζει δημοκρατικά σ' όλη τη δημο­κρατική της δομή, σ' όλη τη λειτουργία της. Εί­ναι υπεράνω κομμάτων, αφέντρα κι όχι υπηρέ­της κανενός. Έχει λόγο. Κυβερνά.

Υπάρχουν κέντρα και δυνάμεις αρνητικές, σκοτεινές, που πασχίζουν να εμποδίζουν την πορεία για την πρόοδο; Βεβαίως, νομίζω. Υπάρ­χουν, όμως, πιο δυνατές, πιο θετικές δυνάμεις που συγκρούονται μ' αυτές και τις αποτρέπουν, τις νικούν κι έτσι εξασφαλίζεται η πρόοδος και η εξέλιξη. Γι' αυτό ο άνθρωπος δεν πρέπει να πτοείται, να λυγίζει. Ο άνθρωπος είναι θεριό. Παλεύει, νικάει και νικιέται και πάλι σηκώνεται και προχωράει. «Πολλά τα θαύματα στον κόσμο, το μεγαλύτερο εστίν ο άνθρωπος», λέει ο αρ­χαίος φιλόσοφος.

Με ρωτάς γα τις απόψεις μου. Όπως γνωρί­ζετε, τις απόψεις γι' αυτόν τον τόπο και κόσμο τις εκφράζω ανοικτά και γραπτώς, κατά και­ρούς. Και τελευταίως με τα κείμενα «Υπόμνη­μα», «Γνωστοποίηση», «Καταστατικό» κι άλλα. Και πάντα θα λέω αυτό που πιστεύω και σκέ­φτομαι, την αλήθεια. Μερικές από τις απόψεις μου τις ξανατονίζω:

Ο τόπος αυτός, πιστεύω, έχει ανάγκη από αλλαγές. Η κατάσταση αυτή δεν πάει πουθενά. Έχει ανάγκη από αναγέννηση και ανάπτυξη εφ' όλης της ύλης. Γι' αυτό η οργανωτική δομή του ελληνισμού, που ζητείται, πρέπει ν' ανταποκρί­νεται στη σύγχρονη εξέλιξη, ν' ανταποκρίνεται στον καιρό και ν' αντέχει στο χρόνο.

Χρειάζεται μια οργάνωση ανεξάρτητη, με ξε­κάθαρη και σταθερή πολιτική που ν' ασκείται με σοβαρότητα και υπευθυνότητα. Μια οργάνωση που να ενδιαφέρεται για τα πάντα και πάντοτε κι όχι κάθε τέσσερα χρόνια για την επανεκλογή. Μια οργάνωση που να γνωρίζει ότι η βελτίωση των ζωτικών προβλημάτων, όπως κι εσείς ξέρε­τε, απαιτεί: Νου, τόλμη και έργο. Να μπορείς να σκέφτεσαι, να μπορείς να διακρίνεις και να γνω­ρίζεις τα προβλήματα, να τολμάς ν' ασχοληθείς και να συγκρουστείς μ' αυτά και να δρομολο­γείς, κατά προτεραιότητα, τη διεκπεραίωση τους, τη λύση τους. Αυτό θα πει να κυβερνάς το χωριό σου και τον τόπο σου κι όχι απλά να 'χεις την εξουσία.

     Γι' αυτό η οργάνωση, πρώτον, πρέπει να ερευνά, να βρίσκει άξια μέλη προικισμένα με τις καλύτερες αρετές, κοινώς αποδεκτά, για να κυβερνούν. Να συνεργάζεται και να συμμαχεί με προοδευτικές δυνάμεις, κόμματα και οργανώσεις για την ανάδειξη αυτών των ηγετικών ταλέντων σ’ όλα τα αξιώματα της πολιτικής, κοινωνικής και οικονομικής ζωής του τόπου. Να εισηγούνται και να ηγούνται ξεχωριστούς ειδι­κούς τομείς. Και μέχρι σ' ανώτερα βουλευτικά και κυβερνητικά αξιώματα.

Δεύτερον, να μεριμνά τη διαφύλαξη και ανά­πτυξη της πολιτισμικής και πολιτιστικής μας κληρονομιάς, του πολιτισμού μας, του ψυχικού μας πλούτου, της ιστορίας και της γλώσσας μας, της ταυτότητας και της οντότητας μας.

Τρίτον, να ενδιαφέρεται και να προωθεί την οικονομική ανάπτυξη. Γι' αυτό πρέπει η οργάνω­ση να στηρίζει και να διευκολύνει, δυνατόν, προσπάθειες γι' αυτούς που επιθυμούν να επιστρέφουν να επενδύουν και να προσφέρουν στον τόπο τους. Να στηρίζει και να διευκολύνει, δυνατόν, τις προσπάθειες για απορρόφηση κον­δυλίων και επιδομάτων εκατέρωθεν από Τίρανα και Αθήνα και από την Ευρώπη. Νόμιμα. Να στη­ρίζει και να προωθεί δημιουργία οργανισμών για την εκμετάλλευση του γεωργικού μας κι άλλου πλούτου. Να προωθεί συνεργασίες με όμορες περιοχές για κοινές επενδύσεις. Ν' αξιολογεί και ν' αξιοποιεί τις νέες προοπτικές που προ­σφέρουν οι οδικές αρτηρίες που διαπερνούν τα μέρη μας και η απονομή και κατοχή της διπλής υπηκοότητας.

Και τέλος η οργάνωση αυτή να συστρατεύει και να συσπειρώνει, ν' αγκαλιάζει όλους, τέκνα αυτού του τόπου, σκόρπια απανταχού, όλους ελληνικής καταγωγής και μεικτής οικογένειας, όλους ανεξάρτητα πιστεύω τους και κομματικής τοποθέτησης, όλους το διανοητικό και επιχειρη­ματικό πνεύμα, όλους, όσοι επιθυμούν και μπο­ρούν να προσφέρουν για την προκοπή αυτού του τόπου και κόσμου. Να επικοινωνεί, να συ­νεννοείται, να διαλέγεται και διαβουλεύεται, να ενδιαφέρεται για όλα τα μέλη της και για όλους και τότε όλοι θα φροντίζουν γι' αυτήν.

Έτσι βάση αρχών και στόχων θα επιτευχθεί η ομοψυχία, ο ενιαίος ελληνισμός, η ελληνική κοι­νότητα, η ενότητα. Έτσι θα δημιουργηθεί μια δύ­ναμη αντάξια διαλόγου, που θάχει λόγο, θα την προσέχουν και θα την αφουγκράζονται.

Σ' αυτές κι άλλες αρχές και στόχους πορεύε­ται το νέο κίνημα: «Αναγέννησης και Ανάπτυ­ξης» και με την συμμετοχή όλων, προσδοκά και πιστεύει ότι θα πετύχει.

Σας ευχαριστώ και εύχομαι στην εφημερίδα σας να 'ναι πάντοτε εκφραστής της αλήθειας και αντικειμενικότητας.