Βίντεο: Ακούστε πως ερμηνεύει ο Γ. Νταλάρας τους στοίχους
του Ευαγόρα Παλλικαρίδη που έγραψε όταν ήταν 17 ετών
Καθώς η δόλια πατρίδα διψάει
και σήμερα για αντιστασιακούς αγωνιστές κατά της ξένης κατοχής θα θυμίσω και θα
υμνήσω εκείνο τον νεαρό ήρωα της Κυπριακής αντίστασης, τον Ευαγόρα Παλλικαρίδη
που απαγχονίστηκε από τους Άγγλους κατακτητές στη Λευκωσία, σαν σήμερα στις 14
Μαρτίου του 1967. Και που ήταν ο τελευταίος μάρτυρας επί αγγλικής κατοχής.
Ο Ευαγόρας υπήρξε αριστούχος μαθητής ,με ποιητική φλέβα, πολύ αγαπητός σε όλους. Πρωτοστάτησε στα εφηβικά του χρόνια σε όλους τους ριψοκίνδυνους αγώνες εναντίον της αγγλικής κατοχής.
Ο Ευαγόρας υπήρξε αριστούχος μαθητής ,με ποιητική φλέβα, πολύ αγαπητός σε όλους. Πρωτοστάτησε στα εφηβικά του χρόνια σε όλους τους ριψοκίνδυνους αγώνες εναντίον της αγγλικής κατοχής.
Κατά τη στέψη της Ελισάβετ στις 2 Ιουνίου του
1953 πρώτος σκαρφάλωσε στον ιστό με την αγγλική σημαία και την κατέβασε. Πέρασε
στο αντάρτικο της ΕΟΚΑ και στις 18 Δεκεμβρίου του 1956 συνελήφθη από αγγλική
περίπολο ενώ μετέφερε όπλα και τρόφιμα στους συντρόφους του..
Στη δίκη του, στις 25 Φεβρουαρίου του 1956, παραδέχθηκε την ενοχή του και είπε στον πρόεδρο: «Γνωρίζω ότι θα με κρεμάσετε . Έκανα το καθήκον μου σαν Έλληνας που μάχεται για την ελευθερία του, τίποτε άλλο». Τον καταδίκασαν σε απαγχονισμό. Ελλάδα, Κύπρος, Ευρώπη, ξεσηκώθηκαν να τον σώσουν. Ανένδοτος ο Άγγλος κυβερνήτης Χάρτινγκ προχώρησε στην εκτέλεση….
Στο τελευταίο γράμμα προς τους δικούς του, λίγο πριν τον κρεμάσουν, ο αγωνιστής Ευαγόρας έγραψε ετούτα τα λόγια: «Θα ακολουθήσω με θάρρος τη μοίρα μου. Δεν λυπάμαι για τίποτε. Μια φορά κανείς πεθαίνει. Θα βαδίσω χαρούμενος. Τι σήμερα, τι αύριο… Τι καλύτερο να πεθαίνει κανείς για την Ελλάδα! Ωρα 7.30: Το πιο όμορφο πρωϊνό, η πιο όμορφη μέρα της ζωής μου!…»
Λόγια αφυπνιστικά για εκείνους τους νέους και τις νέες που ναρκώνονται χαζεύοντας τον Σουλεϊμάν τον κατακτητή ή πηθικίζουν ομαδικώς απολαμβάνοντας το ξενόφερτο «Χάρλεμ σέϊκ»!...Λόγια παραινετικά για εκείνους τους νέους που τα βάζουν με την ξένη κατοχή!
Το παραπάνω κείμενο εστάλει από ανώνυμο
αναγνώστη
4 comments:
ΤΟΥ ΒΑΓΟΡΗ*
Εψές πουρνό μεσάνυχτα στης φυλακής τη μάντρα
μες στης κρεμάλας τη θελιά σπαρτάραγε ο Βαγόρας.
Σπαρτάρησε, ξεψύχησε, δεν τ’ άκουσε κανένας.
Η μάνα του ήταν μακριά, ο κύρης του δεμένος,
οι νιοι συμμαθητάδες του μαύρο όνειρο δεν είδαν,
η νια που τον ορμήνευε δεν άκ’σε νυχτοπούλι.
Εψές πουρνό μεσάνυχτα θάψαν τον Ευαγόρα.
Σήμερα Σάββατο ταχιά όλη η ζωή σαν πρώτα.
Ετούτος πάει στο μαγαζί, εκείνος πάει στον κάμπο,
ψηλώνει ο χτίστης εκκλησιά, πανί απλώνει ο ναύτης,
και στο σκολειόν ο μαθητής συλλογισμένος πάει.
Χτυπά κουδούνι, μπαίνουνε στην τάξη του ο καθένας.
Μπαίνει κι η πρώτη η άταχτη κι η τρίτη που διαβάζει,
μπαίνει κι η πέμπτη αμίλητη, η τάξη του Ευαγόρα.
- Παρόντες όλοι;
- Κύριε, ο Ευαγόρας λείπει.
- Παρόντες, λέει ο δάσκαλος • και με φωνή που τρέμει:
- Σήκω, Ευαγόρα, να μας πεις ελληνική ιστορία.
Ο δίπλα, ο πίσω, ο μπροστά, βουβοί και δακρυσμένοι,
αναρωτιούνται στην αρχή, ώσπου η σιωπή τους κάμνει
να πέσουν μ’ αναφιλητά ετούτοι κι όλη η τάξη.
- Παλληκαρίδη, άριστα, Βαγόρα, πάντα πρώτος,
στους πρώτους πρώτος, άγγελε πατρίδας δοξασμένης,
συ, που μέχρι χθες της μάνας σου ελπίδα κι αποκούμπι
και του σχολειού μας σήμερα Δευτέρα Παρουσία.
Τα ‘πε κι απλώθηκε σιωπή πα ‘στα κλαμένα νιάτα,
που μπρούμυτα γεμίζανε της τάξης τα θρανία,
έξω απ’ εκείνο τ’ αδειανό, παντοτινά γεμάτο.
Απο οτι φαινεται ο νταλαρας μαλλον θα ειχε λιγο πατριωτισμο τοτε δεν θα τον ελεγαν προδοτη που του πετουν γιαουρτια στις συναυλιες.
Συγχαρητηρια στον ανωνυμο Ελληνα (ελπιζω Βορειοηπειρωτη) που δεν ξεχασε να τιμησει εναν αγνωστο για πολλουs αφανη ΗΡΩΑ του ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ! ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΣΤΟΝ ΕΥΑΓΟΡΑ και σε καθε Ελληνα πατριωτη αγωνιστη ανα τουs αιωνεs!
Μπερδεμενοs
oi kyprioi ehoun kai iroes kai kotsia kai ar...........
eno kapioi aloi ine sketa ar..............................................................
Δημοσίευση σχολίου