Αντ. Μπέζας για τις συντάξεις των Βορειοηπειρωτών: «Το θέμα είναι εθνικό και όχι οικονομικό»

Ο βουλευτής της Ν.Δ. κατέθεσε από το βήμα της βουλής μία προσωπική μαρτυρία από το 1990 που υπηρετούσε στρατιώτης στα Ελληνοαλβανικά σύνορα

Κατά την ομιλία του σήμερα στη Βουλή, στη συζήτηση του νομοσχεδίου του Υπουργείου Εργασίας για την «Οριστική αντιμετώπιση της παραβατικότητας στην Κοινωνική Ασφάλιση», ο Βουλευτής Θεσπρωτίας και Πρόεδρος της Επιτροπής Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής κ. Αντώνης Μπέζας, αφού επισήμανε τη σημασία της δημιουργίας του συστήματος «Αριάδνη» για την  αντιμετώπιση της παραβατικότητας  στον τομέα της κοινωνικής ασφάλισης, έθεσε το ζήτημα της κατάργησης των συντάξεων ΟΓΑ ανασφάλιστου υπερήλικα, που δίνονταν μέχρι πρόσφατα στους ομογενείς Βορειοηπειρώτες.

Συγκεκριμένα, στην ομιλία του μεταξύ άλλων ο κ. Μπέζας ανέφερε:

«Όλοι μας θα θέλαμε αυτή την περίοδο να φωνάξουμε ένα «όχι» στα σκληρά μέτρα λιτότητας και στις δύσκολες αποφάσεις, ορισμένες από τις οποίες μας επιβάλλονται. Σαν το «όχι» που πανηγύριζε ο ΣΥΡΙΖΑ στην Κύπρο. Πρέπει  όμως να είμαστε ψύχραιμοι, λογικοί, σοβαροί και υπεύθυνοι. Για να πεις  «όχι» δε χρειάζεται απλά να έχεις «κότσια». Χρειάζεται να έχεις επαγγελματισμό, σχέδιο, οργάνωση και ρεαλισμό.

Η Κύπρος μας έδειξε με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο τι μπορεί να συμβεί όταν το «όχι» δε συνοδεύεται από ρεαλιστικές προτάσεις και όταν τη θέση της πολιτικής, την καταλαμβάνει η ανέξοδη, λαϊκίστικη και ανεύθυνη ρητορική του ΣΥΡΙΖΑ, ή ο καταστροφικός πατριωτισμός των ΑΝΕΛ.

Για να πεις «όχι» θα πρέπει να έχεις  εναλλακτικές λύσεις διασφάλισης του δημοσίου συμφέροντος, όπως το σύστημα «Αριάδνη» για την αντιμετώπιση της παραβατικότητας στον τομέα της κοινωνικής ασφάλισης. Στην περίπτωση αυτή, το όφελος δεν είναι μόνο δημοσιονομικό. Είναι κυρίως  ηθικό και πολιτικό, γιατί  αποδεικνύουμε ότι έχουμε  ως πολιτικό σύστημα τη θέληση  και την ικανότητα, να διοικήσουμε, για παράδειγμα, αποτελεσματικά τα νοσοκομεία μας, να διαχειριστούμε ορθολογικά  τα απορρίμματά μας, να βάλουμε σε τάξη τον τομέα της κοινωνικής ασφάλισης».

«Δεν συνηθίζω να λέω από αυτό το βήμα προσωπικές ιστορίες, θα το κάνω όμως γιατί αποτελεί το έσχατο επιχείρημά μου, για να σας πείσω ότι αυτό που έχει γίνει δεν είναι σωστό και ότι πρέπει να αλλάξει.

Τον Νοέμβριο του 1990, όταν είχε ξεκινήσει  η κατάρρευση του στυγνού καθεστώτος των Χότζα- Αλία στην Αλβανία, υπηρετούσα την στρατιωτική μου θητεία  στα ελληνοαλβανική σύνορα. Ένα βράδυ, μετά από  καταρρακτώδη βροχή, και μετά από πολλούς πυροβολισμούς στο βάθος της χαράδρας που οδηγούσε στο αλβανικό έδαφος, ακούσαμε  φωνές ομογενών μας που είχαν δραπετεύσει  και είχαν περάσει στην ελληνική πλευρά. Ένας από αυτούς,  όταν  έφθασαν στο ελληνικό φυλάκιο, μας ζήτησε την ελληνική σημαία και όταν του τη δώσαμε, έσκυψε επάνω της  και άρχισε να τη φυλά λέγοντας, μέσα στα κλάματα, ότι για τη σημαία αυτή πέρασε  20 χρόνια από τη ζωή του στις φυλακές του καθεστώτος.

Σ’ αυτόν, τον γέροντα σήμερα, κ. Υπουργέ, που ξέρω ότι ζει ακόμη σε ένα χωριό  κοντά στους Άγιους Σαράντα,  το ελληνικό κράτος έκοψε εξ’ ολοκλήρου τη σύνταξη  ΟΓΑ του ανασφάλιστου υπερήλικα και  στέρησε τη δωρεάν υγειονομική περίθαλψη, τώρα στη δύση της ζωής του. Και αυτό έγινε, γιατί στον νόμο 4093/2012, που και εγώ ψήφισα, τέθηκαν αθροιστικά τέτοιες προϋποθέσεις, που το σύνολο των Βορειοηπειρωτών δεν μπορεί να τις ικανοποιήσει, με αποτέλεσμα  να έχει διακοπεί η  σύνταξη του ΟΓΑ και η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη σε όλους ανεξαιρέτως τους  Βορειοηπειρώτες ομογενείς μας.

Δεν είναι οικονομικό το πρόβλημα κ. Υπουργέ, όπως το προσεγγίζουν κάποιοι συνάδελφοι. Ούτε είναι θέμα ψήφων. Και βέβαια αντιλαμβάνομαι την αντίδραση κάποιων  συμπατριωτών μας εδώ στην Ελλάδα, που  και οι ίδιοι υφίστανται τεράστιες και οδυνηρές θυσίες. Είναι  όμως θέμα   εθνικό. Αυτό το λάθος κ. Υπουργέ πρέπει να διορθωθεί. Έστω και με τη μορφή βοηθήματος, ελαττωμένου σε σχέση με τη σύνταξη που μέχρι σήμερα χορηγείτο. Επαναλαμβάνω ότι το θέμα είναι εθνικό. Για αυτούς που «φύλατταν» τόσα χρόνια, και πρέπει να εξακολουθούν να  «φυλάττουν Θερμοπύλες». Και  ότι είναι εθνικό, είναι και  αληθές, και ότι είναι αληθές, δεν μπορεί και  δεν πρέπει να εντάσσεται στη λογική των  προγραμμάτων προσαρμογής».

 http://www.antonisbezas.gr/article.php?id=354