Οι τρείς (απ)όψεις από την εκδήλωση για την 22η Επέτειο της «ΟΜΟΝΟΙΑΣ»

Πως είδε την εκδήλωση ο Π. Μπάρκας, η «Δερόπολη» και ο «Βορειοηπειρώτης»

Η επέτειο ίδρυσης της ΟΜΟΝΟΙΑΣ,- ένα κομμάτι πάγο στο πολιτικό χαμόγελο της νυν ηγεσίας.

Του Παναγιώτη Μπάρκα

Οι «εκδηλώσεις» για την επέτειο ίδρυσης της ΟΜΟΝΟΙΑΣ, έφεραν μεγαλύτερη φτώχεια και μοναξιά στην ηγεσία της ΟΜΟΝΟΙΑΣ^. άφησαν περισσότερο ανέφικτη την αδιαφορία του Έλληνα Βορειοηπειρώτη, η οποία είναι πλήρως ταυτισμένη με την απογοήτευση προς την ηγεσία αυτή^. εξασθένισαν περισσότερο την ελπίδα ενότητας και ομοψυχίας^. εξανέμισαν εντελώς τις προσδοκίες της Ελλάδας να δει στην ηγεσία αυτή τον παράγοντα εκπροσώπησης της ε.ε.

μειονότητας, ή μέρος αυτής^. αποδυνάμωσαν περισσότερο την ιδέα της ΟΜΟΝΟΙΑΣ ως η εθνική πολιτική ταυτότητα του Ελληνισμού της Αλβανίας^. έδειξαν ότι η ηγεσία αυτή, όχι μόνο ως μέρος του προβλήματος δεν μπορεί να αποτελέσει και μέρος της λύσης, αλλά δραστηριοποιείται εθνικά επικίνδυνα.

Θα προσπαθήσω να ερμηνεύσω τις διαπιστώσεις αυτές μέσα από εικόνες δημοσιογραφικού λόγου και όχι φωτογραφικού φακού.

 Η πρώτη εικόνα. Αντίθεση που σκοτώνει

Από την μία, τα πολυτελή αυτοκίνητα και λουκ της ηγεσίας. Από την άλλη το πλαστικό πιάτο με ένα κομμάτι σαλάμι, λίγο τυρί, δυο ελιές, μια φέτα ψωμί και μια μπίρα στα χέρια των υποστηρικτών της ηγεσίας, ως η ανταμοιβή για την αφοσίωση τους. Αυτό και μόνο τα έλεγε όλα. Ηθικά δεν πρέπει να το πω, αλλά το μορφωτικό επίπεδο των παρευρισκομένων δεν έχει καμιά σχέση με το πραγματικό επίπεδο της εθνικής ελληνικής μειονότητας. 

Δεύτερη εικόνα. Η ηγεσία της ΟΜΟΝΟΙΑΣ επιδίωξε να δείξει ότι έχει τη υποστήριξη της Ελλάδας.

Στο εσωτερικό της χώρας η ηγεσία δεν είχε κάνει καμιά πρόσκληση σε Έλληνες Βουλευτές άλλων κομμάτων, (εκτός της φιλική ανταπόκριση προς το Ντούλε του Βουλευτή Β. Τάβο). Δεν προσκάλεσε κανένα ιδρυτικό στέλεχος, πρώην προέδρους της ΟΜΟΝΟΙΑΣ, πρώην στελέχη της στην τοπική και κεντρική διοίκηση. Η συγκεκριμένη παρουσία στη Δερβιτσιάνη αφορούσε το στενό περιβάλλον του παρόντος της ηγεσίας της ΟΜΟΝΟΙΑΣ, χωρίς καμιά διαχρονική σχέση με την ιστορία της ΟΜΟΝΟΙΑΣ.

Ωστόσο, όμως, ανεξαρτήτως από την παρουσία, η ηγεσία είχε φροντίσει να στείλει προσκλήσεις σε πολύ κόσμο στην Ελλάδα, αρχίζοντας από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, σε βουλευτές, υπουργούς, πρώην βουλευτές. Σκοπός της είναι να δείξει στους απλούς Βορειοηπειρώτες ότι έχει τη στήριξη της Ελλάδας, άρα και το δικαίωμα να ζητήσει αύριο την ψήφο τους. Επιβεβαιώνει έτσι ότι για να υπάρχει πολιτικά αυτή η ηγεσία της χρειάζεται μόνο την εθνική στήριξη της Αθήνας και την πολιτική στήριξη των Τιράνων.

Συμπέρασμα, στην προσπάθειά της να υποτιμήσει διαφωνούντα μαζί της στελέχη της ε.ε. μειονότητας, αγνοώντας τα, υποτίμησε τον εαυτό της, δείχνοντας το μεγάλο έλλειμμα δημοκρατίας, ανθρωπιάς, μόρφωσης, σεβασμού. Κατ΄ επέκταση υποτίμησε για μια ακόμη φορά την ε.ε. μειονότητα και την νοημοσύνη της.

Τρίτη εικόνα: Η ηγεσία της ΟΜΟΝΟΙΑΣ εξάντλησε  τα όρια ανοχής της Αθήνας Έδειξε ότι δεν σέβεται και έχει το θράσος να κοροϊδεύει τους εκπροσώπους της Ελλάδας, ακόμα και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Το μήνυμα όλων των ελληνικών αρχών και παραγόντων προς την συγκεκριμένη ηγεσίας είναι «η πραγματοποίηση της ενότητας όλων των Ελλήνων». (Που σημαίνει ότι η Αθήνα γνωρίζει τις ευθύνες της ηγεσίας για τη σημερινή διάσπαση μεταξύ Ελλήνων) Και δεν είναι φετινό. Το ακούμε τουλάχιστον στα 15 χρόνια αυτής της ηγεσίας. Η ίδια αυτή ηγεσία όμως, δεν κάνει κάτι για την ζητούμενη ενότητα. Απεναντίας, κάθε χρόνο και περισσότερο βαθαίνει τη διάσπαση και εσωστρέφεια μεταξύ των Ελλήνων. Κάθε χρόνο και περισσότερο χάνει την στήριξη των Ελλήνων και εκπροσωπεί ένα μικρό κομμάτων αυτών. Η συγκεκριμένη κατάσταση οδηγεί σε αναστραμμένες σχέσεις την Αθήνα με την εθνική ελληνική μειονότητα στην Αλβανία. Η Αθήνα σωστά βλέπει ως προτεραιότητα την μεταξύ μας ενότητα. Αδιαφορεί όμως ανεπίτρεπτα για το γεγονός ότι 15 χρόνια καλεί την ηγεσία της ΟΜΟΝΟΙΑΣ να ενεργήσει για την ενότητα. Η ηγεσία της ΟΜΟΝΟΙΑΣ κάνει το αντίθετο. Το γεγονός ότι η Αθήνα απευθύνετε σ΄αυτή ως τη βασική υπεύθυνη εθνικής διάσπασης, το εκμεταλλεύεται για να απαλλαγή των ευθυνών και  να επιτεθεί με πιο άγριο τρόπο και δύναμη κατά των διαφωνούντων Ελλήνων μαζί της. Αν πραγματικά η Αθήνα έχει γνώση των καταστάσεων, αν πραγματικά θέλει την ύπαρξη και ευημερία της ε. ε. μειονότητας στα πατρώα της εδάφη, όπως δηλώνει, τότε η συμπεριφορά της αυτή στο ιστορικό του μέλλοντος δεν θα κριθεί απλώς επιπόλαια, αλλά εθνικά μειοδοτική. 

Τέταρτη εικόνα. Αντί για ενότητα ανίερες εθνικά συμμαχίες.

Στην επετειακή συγκέντρωση της ίδρυσης της ΟΜΟΝΟΙΑΣ, η ηγεσία της, διαφορετικά από τις ελληνικές αρχές, δεν έκανε καν αναφορά στην ανάγκη ενότητας. Δεν είναι ότι απόχτησε θράσος για να πει στην Αθήνα ότι εκείνη με ενότητα θα κατανοεί μόνο τους οπαδούς της ΟΜΟΝΟΙΑΣ. Όχι! Το έκανε για να κρύψει την ιδεολογική «ενότητα» που η συγκεκριμένη ηγεσία πλέκει όλο αυτό το διάστημα. Πρόκειται για συμμαχίες που ξεκινούν από τα αλβανικά κόμματα.

Δεν θα ήταν διόλου κακό αν αυτές οι συμμαχίες θα συνέφερναν περισσότερο προς το κοινό εθνικό όφελος. Μάλλον επιβάλετε για να γίνομε πολιτικά και εθνικά ισχυροί. Αλλά τι συμβαίνει. Αντί αυτού, οι «συμμαχίες» αυτές, αποτελούν στους κόλπους της ε. ε. μειονότητας, τη βάση της πολιτικής αδελφοκτονίας, υπό την αρχή «αν δεν βγούμε εμείς βουλευτές να μη βγει κανένας Έλληνας, κυρίως αντίπαλός μας» Στην αίθουσα της εκδήλωσης, από 5-6 Έλληνες μειονοτικοί βουλευτές ήταν παρόν, μόνο ο Βαγγέλης Τάβος. Ο Ντούλες ανεξαρτήτως, που του έδωσε το βήμα με τόσο άνεση, δεν τόλμησε να το χαρακτηρίσει, ως βήμα ενότητας. Ασφαλώς και δεν το επιτρέπει η ιστορία των σχέσεών τους, η οποία βαραίνει τόσο πολύ την ενότητα μεταξύ των Ελλήνων. Επίσης, η συνεργασία μαζί τους δεν αφορά κάποιο κοινό εθνικό συμφέρον. Ούτε αλβανικό ιδεολογικό, εφόσον βρίσκονται σε απέναντι συμμαχίες. Εξυπηρετεί έναν ανίερο εθνικά στόχο: Την καταπολέμηση του κοινού τους Έλληνα πολιτικού αντιπάλου, ο οποίος έχει και τις μεγαλύτερες δυνατότητες να εκλεγεί εκ΄ νέου βουλευτής στην Αλβανική Βουλή. Η επιπτώσεις: μπορεί να μη έχουμε κανένα Έλληνα βουλευτή στις επικείμενες εκλογές.  

Πέμπτη εικόνα. Στρατηγικοί στόχοι της ….«ΟΜΟΝΟΙΑΣ» η εκλογή του Ντούλε στη Βουλή. Στην ομιλία του ο Ντούλες, (ως συνήθως μίλησε στο τέλος για να κάνει και τα συμπεράσματα από θέση «ηγέτη»), είπε ότι το έργο της ΟΜΟΝΟΙΑΣ πέτυχε.!!! (Θύμισε στην ουσία το γνωστό ρητό ότι «Η εγχείρηση δλδ η ηγεσία της ΟΜΟΝΟΙΑΣ πέτυχε, ασθενής, δλδ η εθνική ελληνική μειονότητα και η ίδια η ΟΜΟΝΟΙΑ,  πέθανε» !!!) 

Πρόσθεσε ότι δε θα πρέπει να χάσουμε από μπροστά μας τους στρατηγικούς εθνικούς στόχους. Ως συνήθως δεν είχε υπόψη του κανένα εθνικό, στρατηγικό, μάλιστα στόχο, εκτός από τις διεργασίες για τις συμμαχίες με τα αλβανικά κόμματα, (όχι με άλλους ελληνικούς μειονοτικούς φορείς), που θα κάνουν εφικτή την εκλογή του στην αλβανική βουλή…(!!!) (Εγχείρημα για το οποίο θα μιλήσουμε, είπε, εννοώντας ότι θα αποφασίσει μόνος του, σε άλλες «συναντήσεις»..)

Έκτη εικόνα.  Ο Ντούλες μίλησε για την εθνική ελληνική μειονότητα στη Δερβιτσιάνη. Όποιος έχει μνήμη θυμάται ότι ο Ντούλες μέσα σε ένα χρόνο, από την προηγούμενη επέτειο της ΟΜΟΝΟΙΑΣ, δεν μίλησε ποτέ για τα δικαιώματα της εθνικής ελληνικής μειονότητας στα αλβανικά ΜΜΕ, θεσμούς και άλλα φόρα. (Στα αλβανικά δεδομένα μιλάει για την ευρωπαϊκή πορεία της Αλβανίας και το πολύ-πολύ γενικώς για τα δικαιώματα των μειονοτήτων στη χώρα. Όταν θέλει να ανεβάσει λίγο τις εθνικές του μετοχές, μιλάει για το «τσάμικο». Στη Δερβιτσιάνη, δλδ στο σπίτι μας, γίνεται «άνδρας». Από κοινού με την Ευρωπαϊκή πορεία της Αλβανίας, αναφέρεται και  στα δικαιώματα της εθνικής ελληνικής μειονότητας.(!!!)

Έβδομη εικόνα. Το πέρασμα από το βαθύ ΠΑΣΟΚ στο «φιλόδοξο» ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ.

 Η επέτειος της ΟΜΟΝΟΙΑΣ απόδειξε ότι οι σχέσεις της ηγεσίας της ΟΜΟΝΟΙΑΣ με το ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ, χοντραίνουν. Κατ΄αρχήν αυτό δεν είναι κακό. Η ε.ε. μειονότητα με όλα τα ελληνικά κόμματα θα πρέπει να έχει σχέσεις συνεργασίας. Ασφαλώς και πρέπει να ανταποκριθεί και στο όψιμο ενδιαφέρον του ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ, για την Ελληνισμό της Βορείου Ηπείρου, αρκεί αυτό να αφορά τα εθνικά μας συμφέροντα. 

Η ηγεσία της ΟΜΟΝΟΙΑΣ, όμως δεν μπορεί να κρυφτεί πίσω από το δάχτυλο. Θέλει τη σύμπραξη με το ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ για να μπορέσει να αποχτήσει ένα αντιπολιτευόμενο στήριγμα πίεσης κατά της κυβέρνησης, ειδικά τώρα, που η Ν.Δ και γενικώς η κυβέρνηση, της έχει κλείσει κυριολεκτικά τις πόρτες, καταλογίζοντας της σοβαρές ευθύνες για  την κατάσταση στον Βορειοηπειρωτικό Ελληνισμό.

Επίσης η ηγεσία της ΟΜΟΝΟΙΑΣ περιμένει να πέσει η κυβέρνηση στην Αθήνα, όπως και στα Τίρανα, για να αποχτήσει αυτή κυβερνητικούς συμμάχους! (Το ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ και το Σοσ. Κόμμα Αλβανίας)

Όγδοη εικόνα. Παραλειπόμενα…

Η ηγεσία της ΟΜΟΝΟΙΑΣ έδειχνε  ξεκάθαρα ότι δεν είχε ούτε την γνωστή πυγμή, ούτε συνοχή και συντονισμό. Ξεκάθαρη η απόσταση του Μπολάνο με το Ντούλε.

Η διπλωματική πραχτική λέει ότι ήταν η εισήγηση του Γενικού Προξενείου Αργυροκάστρου για την συμπαράσταση της Ελλάδας προς την ΟΜΟΝΟΙΑ στη συγκεκριμένη εκδήλωση. Η ηγεσία της ΟΜΟΝΟΙΑΣ, έδειχνε ότι  περισσότερο την ενδιέφερε ο Κορυτσάς Γ. Πρόξενος, παρά ο νέος Πρέσβης και ο Γενικός Αργυροκάστρου.

Εντύπωση έκανε η απουσία του εκπροσώπου και γενικά της εκκλησίας στην εκδηλώση, παρουσία η οποία άλλες χρονιές και σε άλλες εκδηλώσεις της ΟΜΟΝΟΙΑΣ είχε πρωτεύοντα ρόλο (!!!).

Ένατη και τελευταία εικόνα. Γενικώς η εκδήλωση ήταν ένα κομμάτι πάγος στο πολιτικό χαμόγελο της ΟΜΟΝΟΙΑΣ. Εθνικό χαμόγελο δεν υπάρχει. Το έχει θάψει η ίδια προ καιρού.

Τελος   13.01.2013

Το ρεπορτάζ της «Δερόπολης» μπορείτε να το δείτε εδώ

 

Η εικόνα του «Βορειοηπειρώτη»

Ήμασταν παρόντες στην επέτειο της «Ομόνοιας» και ομολογούμε πως δεν είδαμε ούτε τις «λαμπερές» εικόνες που περιγράφει η «Δερόπολη» και ούτε τις «μαύρες» που περιγράφει ο κ. Μπάρκας. Ίσως γιατί ο καθένας βλέπει αυτό που θέλει ή μάλλον κρίνει από τη δική του πλευρά . Ο κ. Παναγιώτης Μπάρκας είναι από τους πρωτεργάτες της ίδρυσης της «Ομόνοιας» και η σημερινή εικόνα δικαίως να τον πληγώνει. Το ένστικτο της πολιτικής επιβίωσης των συντελεστών της «Δερόπολης» να μην τους αφήνει να δουν την άλλη εικόνα, δηλαδή ότι η συμμετοχή ήταν μικρότερη και αδιάφορη από κάθε άλλη φορά. Αρκεί να πούμε πως από τους 9 εκλεγμένους έπαρχους της Ομόνοιας ήταν μόνο τρείς ενώ δεν ήταν παρόντες ούτε το 1/3 των μελών του Γ.Σ.

Δεν μπορούμε να μην σχολιάσουμε και την εξέχουσα θέση στην εκδήλωση του κ. Τάβου που πολέμησε όσο κανένας άλλος αυτή την οργάνωση  και την αντίδραση για αυτό το λόγο κάποιων δερβιτσιωτών, αντίδραση η οποία εμάς μας δημιούργησε μία άλλη εικόνα, την οποία δεν θα θέλαμε να προσθέσουμε ούτε σε αυτές της «Δερόπολης» και ούτε σε αυτές του κ. Μπάρκα.

Η εικόνα μας

Η «Ομόνοια» έπαψε να είναι το σπίτι όλων των εθνικά σκεπτόμενων βορειοηπειρωτών. Αν εξαιρέσουμε τα πρώτα της χρόνια, η «Ομόνοια» δεν ένωσε ποτέ τον βορειοηπειρωτικό ελληνισμό και ίσως δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά αλλά δεν έπαψε ποτέ να είναι το σπίτι των αριστερών και δεξιών πατριωτικά σκεπτόμενων βορειοηπειρωτών.

Σήμερα δεν είναι έτσι, είναι ένας στατικός μοχλός του ΚΕΑΔ που σέρνεται πίσω από την αλβανική λοκομοτίβα του πολιτικού παζαριού με καύσιμο την ανούσια ρητορική του κ. Ντούλε.

Δυστυχώς!