Γιατί τόση επιμονή για το Νάνο;

Σχόλιο αναγνώστη

Τώρα που όλα τελείωσαν και στέφτηκε με μεγάλη αποτυχία η πρόταση του προέδρου του ΚΕΑΔ κ. Ντούλε για το όνομα του κ. Νάνο στη θέση του προέδρου της Αλβανικής Δημοκρατίας, θα ήθελα να θέσω ένα ερώτημα κι έναν προβληματισμό προς τους αναγνώστες του « Βορειοηπειρώτη « αλλά και γενικότερα.
Γιατί τόση εμμονή στο πρόσωπο του Νάνο; Θέτοντας, το ερώτημα αυτό, στον εαυτό μου και αναπολώντας τα χρόνια της διακυβέρνησης Νάνο 1997- 2005 συμπέρανα:

1 Όλα αυτά τα χρόνια συγκυβερνήσαμε με τη σοσιαλιστική κυβέρνηση Νάνο κατέχοντας το Υπουργείο Υγείας, με υπουργό το Σόλη και ένα φεγγάρι τον άχρωμο εθνικά Σπύρο Πέτση στο Δικαιοσύνης.
2 Δεν θυμάμαι να είχαμε ποτέ άλλες κυβερνητικές, πολιτικές ή θέσεις εργασίας στους νομούς Αγίων σαράντα και Αργυροκάστρου για τους έλληνες .
3 Στις δύο αυτές περιφέρειες το ελληνικό στοιχείο αντιμετωπιζόταν με το χειρότερο τρόπο κάτω από την σφαίρα επιρροής του Τάβου, του Τσίπα, του ίδιου του Νάνο αλλά και των δικών μας σοσιαλιστών.
4 Δεν θυμάμαι να έχουμε λύση κανένα εθνικό θέμα με την Ελλάδα και ούτε τα ανθρώπινα δικαιώματα των βορειοηπειρωτών γιατί αν τα είχαμε λύσει δεν θα είχε λόγο ύπαρξης το ΚΑΔ και η ΟΜΟΝΟΙΑ και ούτε θα φωνάζαμε σήμερα για καταπάτηση δικαιωμάτων των ΒΗ- των.
5 Δεν θυμάμαι κάποια θετική αλλαγή στην παιδεία μας αλλά το αντίθετο συρρίκνωση και κάθοδο.
6 Δεν θυμάμαι κανένα σημαντικό έργο υποδομής με χρηματοδότηση της κυβέρνησης αυτής στα δικά μας χωριά.
7 Όπως είχε ομολογήσει ο Νάνος στους Αγίους Σαράντα όταν ήταν υποψήφιος το μόνιμο αίτημα του Ντούλε προς αυτόν ήταν να μη κατεβάσει τον Τάβο στη Δρόπολη και ποτέ δεν του έκανε.


Τι χρεωστάει λοιπόν , ο Βορειοηπειρωτικός ελληνισμός στο άτομο αυτό; Μήπως υπήρξαν και υπάρχουν άλλα συμφέροντα;