Το «Λαϊκό Βήμα» σε περιπέτειες

Τέλος εποχής μετά από 20 χρόνια για τον Β. Ιατρού!

Από αριστερά προς δεξια:

Τζομάκας, Γιάννης, Νταλιάνης και Ιατρού

Μεγάλες φωτιές φαίνεται πως άναψε στο νέο ιοδιοκτήτη του «Λαϊκού Βήματος» Θωμά Γιάννη, ο πρώην ιδιοκτήτης της εφημερίδας που συνέχιζε να εργάζονταν στο «Λαικό» ως «γενικός»… κάτι. Η εφημερίδα έχει πάνω από δύο μήνες να κυκλοφορήσεις και μέσα στις σκοτούρες που του προκάλεσαν οι προηγούμενοι, ο κ. Γιάννης ψάχνει νέους υπαλλήλους.
Για την ιστορία!
Το «Λαϊκό Βήμα» ιδρύθηκε το 1945 από το Κομουνιστικό Κόμμα Αλβανίας για να «ενημερώνεται» η Ελληνική Μειονότητα. Κάποιοι από τους αρθογράφους εκείνης της περιόδου ήταν ο Α. Ζαρμπαλάς, ο Β. Ζαφειράτης, ο Π. Μπερέτης κ.α.

Μετά το 1991 πολλές επιχειρήσεις στην Αλβανία, δόθηκαν προς χρήση και στη συνέχεια σε κυριότητα στους υπαλλήλους.  Έτσι λοιπόν το «Λαϊκό» έμεινε στα χέρια του δίδυμου Ζαρμπαλά – Ζαφειράτη, μέχρι να εμφανιστεί ο εξ’ Αμερικής Ελληνο – Αλβανο – Βορειοηπειρωτη – Αμερικάνος «σωτήρας» Βασίλης Ιατρού.
Για είκοσι χρόνια, η εφημερίδα μπορεί να άλλαζε γραμμές, μπορεί να χρησιμοποιούσε πονηρούς τρόπους αλλά αντίθετα με πολλές άλλες που άνοιγαν και έκλειναν, το «Λαϊκό» δε σταμάτησε ποτέ να λειτουργεί. Παρόλο που ήταν γνωστές οι αδυναμίες του Ιατρού (δεν προσπάθησε άλλωστε να τις κρύψει), πολικοί, διπλωμάτες και άλλοι ιθύνοντες τον κρατούσαν κοντά για να κάνουν τη «δουλειά τους». Φαίνεται όμως πως ο Ιατρού γνώριζε καλύτερα τις αδυναμίες των «φίλων» του και έτσι έκανε και αυτός τη δουλειά του.

Με τη φωτογραφία αυτή (μοντάζ), ο κ. Ιατρού

απαντούσε αυτοσαρκαζόμενος στη «Ρωμιοσύνη»

που τον έλεγε «κλεφτοκοτά»

Πριν από περίπου 5 χρόνια  βγήκε τελεσίδικη απόφαση στα Τίρανα για τη ιδιοκτησία της εφημερίδας υπέρ του Ιατρού αφού  οι πρώην ιδιοκτήτες συνέχιζαν να διεκδικούν το "Λαικό". Αμέσως μετά ο Ιατρού έψαξε αγοραστές στις τάξεις των νεόπλουτων Βορειοηπειρωτών. Ο πρώτος που μπήκε στο χορό ήταν ο εργολάβος Κούρτης του οποίου η περιπέτεια για λίγους μήνες με το Λαϊκό του κόστισε μόλις 80.000 Ευρώ!!! Η εφημερίδα επέστρεψε ξανά στον Ιατρού που έψαχνε για νέο αγοραστή και δεν υπήρχε καλύτερη περίπτωση από τον συγχωριανό του, επίσης εργολάβο Θωμά Γιάννη.
Ο κ. Γιάννης δεν φαίνεται να είχε ιδέα από εφημερίδες και εμπιστεύτηκε τη λειτουργία στο συγχωριανό του Ιατρού, με ένα περίεργο καθεστώς ιδιοκτησίας  και οργάνωσης, ρόλο στην οποία πρέπει να είχε και άλλος ένας Γριαζδανίτης, ο κ. Τζομάκας (στέλεχος του ΣΚ Αλβανίας μέχρι το 2007, πρόσφατο στέλεχος (αντιπρόεδρος) της Ομόνοιας και μόνιμο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ) ενώ σύμφωνα με τα λεγόμενα του Ιατρού κάποιες μαζώξεις για την εφημερίδα γίνονταν σε γραφεία του ΠΑΣΟΚ.
Τυπικά διευθυντής ήταν ο Βαγγέλης Παπαχρήστος και de facto υπεύθυνος έκδοσης, ο πρώην ιδιοκτήτης, γνωστός στην πιάτσα και ως Bil Jatrosi.
Ο Μπιλ, όχι μόνο δεν απέφευγε τις συγκρούσεις αλλά τις επεδίωκε, κάποιες φορές μάλιστα έκανε και επίδειξη της γνώσης του στο καράτε σε δημόσιους χώρους... Το «ιστορικό» είχε επιτεθεί και στο «Βορειοηπειρώτη», πριν από κάποιους μήνες, στην οποία καιαπαντήσαμε. Αρκετές φορές ο Μπιλ έφτασε σε αίθουσες δικαστηρίων (Ελλάδα και Αλβανία) χωρίς να τη βγάζει πάντα στεγνή όπως στην υπόθεση Καραθάνου.
Το πρόβλημα
Τώρα όμως φαίνεται πως τα πράματα είναι ακόμα ποιο σκούρα αφού εκτός των άλλων προβλημάτων, η εφημερίδα έχει να αντιμετωπίσει δύο σοβαρές αγωγές, του πρώην Πρόξενου Αργυροκάστρου Ιωάννη Τζόβα και κάποιου κάτοικο από το Κώσταρι Μεσοποτάμου, για συκοφαντική δυσφήμηση και ψευδείς ειδήσεις.  Όταν ο κυρ. Θωμάς συνειδητοποίησε το μέγεθος του προβλήματος, έδιωξε – απ’ ότι λένε - κλοτσηδόν τον Ιατρού  από το γραφείο και προσπαθεί τώρα να χρεώσει σε αυτόν όλη την ευθύνη των δημοσιευμάτων.

Οι αλλαγές στην εφημερίδα
Σύμφωνα με πληροφορίες, ο κ. Γιάννης έδωσε ήδη το τιμόνι της εφημερίδας στον Δημήτρη Κίκη, πρώην συνεργάτη και άσπονδο εχθρό του Ιατρού, τόσο που δεν ήθελε να του προφέρει ούτε το όνομα και που δεν παρέλειπε να τον «λούζει» σε κάθε φύλο, με τους όρους «γαμπρός» και «προδότης».
Σε αυτή την αναμπουμπούλα, ίσως ήταν η καλύτερη ευκαιρία και για την απόλυση του Βαγγέλη Παπαχρήστου καθώς ο κ. Γιάννης δέχονταν πιέσεις για την απομάκρυνση του από ανθρώπους του περιβάλλοντος του Ντούλε που δε σταματούν να διαδίδουν ότι θα τον διώξουν από την εφημερίδα και από την εκκλησία… (εκτός των άλλων ο κ. Παπαχρήστος εκτελεί χρέη επιτρόπου και ψάλτου, στην εκκλησία των Αγίων Σαράντα). Αιτία φαίνεται πως είναι η κριτική του στάση έναντι του ΚΕΑΔ αλλά και το τελευταίο του βιβλίο «Άγγελος στη χώρα των δαιμόνων» που βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα από την περίοδο του κομουνισμού και φαίνεται να θίγονται κάποια πρόσωπα...   Είναι κρίμα πάντως για τον κ. Παπαχρήστο όχι γιατί δεν έχει τι να κάνει αλλά γιατί είναι ίσως ο μόνος που αισθάνεται ότι υπηρετώντας αυτή την εφημερίδα κάνει λειτούργημα (σε υπερβολικό βαθμό θα λέγαμε).

Δυόμιση μήνες χωρίς «Λαϊκό» είναι πολύ. Για να είμαστε ειλικρινείς δεν μας έλειψε κιόλας, αναγνωρίζουμε όμως τον κοινωνικό ρόλο που επιτελεί στην τρίτη ηλικία στα χωριά της Βορείου Ηπείρου. Η ανάγνωση της εφημερίδας είναι μία από τις αγαπημένες συνήθειες των γερόντων, είναι απαραίτητη για περιτύλιγμα στις νοικοκυρές  ή και για άλλες χρήσεις  (όπως πχ για προσανάμματα).
Τέλος ευχόμαστε να αποδοθεί η δικαιοσύνη στα θιγόμενα πρόσωπα  και την γρήγορη επανακυκλοφορία του «ιστορικού»…

Μπορεί να μην αρέσει σε μερικούς το χιούμορ μας αλλά όπως είπε κάποιος:
«Τα ποιο σοβαρά πράγματα ειπώθηκαν με αστείο τρόπο, ενώ τα ποιο χαζά με σοβαρότητα…»