ΜΑΘΗΜΑ ΚΑΙ ΤΙΜΩΡΙΑ

Tο «θαύμα» για ομόνοια και ομοψυχία από την ηγεσία των Βορειοηπειρωτών πρέπει να ήταν «αφύσικο» για να κρατήσει πάνω από τρεις μήνες

 Οι μισές αλήθειες είναι χειρότερες από τα ψέματα. Διαλέξαμε να είμαστε δυσάρεστη για μερικούς λέγοντας μόνο αλήθειες.
«Κάθε θαύμα τρεις ημέρες το μεγάλο τέσσερις» - λέει η λαϊκή παροιμία. Στην περίπτωση μας το «θαύμα» για ομόνοια και πραγματική ομοψυχία από όλη την ηγεσία των Βορειοηπειρωτών πρέπει να ήταν «αφύσικο» για να κρατήσει πάνω από τρεις μήνες. Στο τέλος τα καταφέραμε πάλι ο καθένας να τραβάει στην γωνιά τους και ο «ένας στο σφυρί και ο άλλος στο πέταλο».
Είμαστε άνθρωποι της τελευταίας στιγμής αναγκασμένοι να τρέχουμε πίσω από τις εξελίξεις και όχι να τις ελέγχουμε. Οι Σέρβοι βομβαρδίστηκαν ανηλεώς απ’ όλο τον «πολιτισμένο» κόσμο, αλλά δεν παραδίδουν τα αδέρφια τους του Βόρειου Κόσοβου, ερμιά των Αλβανών.

«Αυτή η περιοχή προβλέπεται να έχει την Βουλή της, μια Εκτελεστική αρχή της και το Δικαστικό σύστημα της (Gjykate apeli). Επίσης οι αντιπρόσωποι αυτής της Ευρωπαϊκής Περιοχής προβλέπεται να εκλέγονται απευθείας από τον Λαό, με τοπικές εκλογές. Το έγγραφο διασαφηνίζει ότι όποια μεταρρύθμιση θα γίνει σύμφωνα με τους νόμους και το Σύνταγμα του Κοσόβου» - εφημερίδα gazeta MAPO 18/3/2003.
Ενώ στον αντίποδα το Εθνικό κέντρο της Αθήνας, φαίνεται ότι για άλλα ρεμβάζει, αφήνοντας τους Βορειοηπειρώτες για άλλη μια φόρα μόνους τους, «να βγάλουν το φίδι από την τρύπα» και να φυλάνε μόνοι «Θερμοπύλες»
Από το σύνθημα «Ότι για το Κόσοβο να ισχύσει και για την Β. Ήπειρο», φτάσαμε στο κόψιμο των συντάξεων του ΟΓΑ στους Βορειοηπειρώτες, που ισοδυναμεί με γενοκτονία. To επίπεδο κάθε κοινωνίας και των ηγετών της φαίνετε στον τρόπο που συμπεριφέρονται στους «αδύναμους».
Και πως μπορεί να συνέβαινε κάτι διαφορετικό, όταν όπως έλεγε ο αείμνηστος Κ.Ι. Διακογιάννης στο βιβλίο του «Πωλείται Πατρίς» πριν δεκαετίες: «Εύχονται οι εφιάλτες την Εθνική συμφορά! Την επιδιώκουν! Να γίνει τούτη η συμφορά σκαλί να πατήσει ο ξένος γόνος, ο δικός τους αφέντης. Να χαθεί η Πατρίδα να προκόψει η σπείρα…»
Πρόσφατα ο κ. Σαλί Μπερίσια στο Μόναχο βρέθηκε αντιμέτωπος με τους «ανέμους» του Μεγαλοϊδεατισμού του και θέρισε «Θύελλες». Αξίζει να τονίσουμε ότι στην συνδιάσκεψη συμμετείχε και ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ - Joe Biten. Πάντα σύμφωνα με το ρεπορτάζ της RTSH, ο Σέρβος απεσταλμένος τον ξάφνιασε ερωτώντας τον αν πριν από 15 χρόνια στην ίδια αυτή την αίθουσα είχε ζητήσει να βομβαρδιστεί το Βελιγράδι και αν σήμερα πρέπει να ισχύσει κάτι παρόμοιο για τα Τίρανα σε σχέση με τα δικαιώματα των Σέρβων του Βόρειου Κόσοβου και τους Βορειοηπειρώτες. Όσο ξάφνιασε η ερώτηση, ξάφνιασε και η απάντηση του Μπερίσια: Συμφωνεί να ισχύσουν στην περιοχή οι παλιές υπογεγραμμένες και ανενεργές συμφωνίες για τα δικαιώματα των μειονοτήτων, για να μπορούν και αυτοί οι πληθυσμοί να αισθάνονται ισότιμοι.
Ο αντίπαλος έχει όχι μόνο καταθέσει τα όπλα, άλλα είναι σχεδόν γυμνός και εμείς, φοβόμαστε τον ίσκιο μας. Πρέπει η μαλάκιση των ηγεσιών μας και όλων μας να είναι ανίατη. Η απροσδόκητη προσφορά του αντιπάλου, που σημαίνει Νίκη μας είναι στο πιάτο μας και εμείς πνιγόμαστε στο κουτάλι μας.
«Φρουροί οι νέοι. Αυτοί έχουν το δικαίωμα να μας ρωτήσουν: Γιατί;
Πως έγιναν όλα αυτά; Πως εφτάσαμε εδώ; Τι πήρατε και τη παραδώσατε;
Η Ιστορία μπορεί να τους δώσει την πικρή απάντηση. Πέρα από την ευθύνη, πέρα από την τιμωρία, υπάρχει το μάθημα. Αυτό το μάθημα πρέπει να το προσέξουνε οι νέοι. Και να σταθούν καλύτεροι από εμάς. Το έθνος ήταν πλούσιο και το επτοχεύσαμε. Ήτανε απέραντο και το εξοφλήσαμε. Ποιος φταίει; Φταίνε οι εχθροί; Ποιοι εχθροί; Εμείς οι ίδιοι. Και μερικοί φίλοι. Οι εχθροί ήταν φυσικό να κάνουν ότι έκαναν.
Μπροστά στην καταστροφή οι Έλληνες στέκονται όρθιοι. Αρχίζουν να ξανακερδίζουν το παρόν. Αυτό που υπάρχει. Αυτό που απέμεινε.» - όπως έγραψε Χ. Ξ. Παλαμάς –

Από το προφίλ του Χρήστου Κάτση στο facebook