Στα πρότυπα του κομουνισμού η παιδεία στην Ελληνική Μειονότητα

του Γιώργου Γκοτζιά*

Ένα από τα φλέγοντα ζητήματα που θα πρέπει να επιλυθεί άμεσα από όλους τους Έλληνες της Βορείου Ηπείρου και ειδικότερα από εκείνους που έχουν ηγετικές και πανεπιστημιακές θέσεις είναι το θέμα της παιδείας. Τα τελευταία χρόνια στην περιοχή μας το εκπαιδευτικό σύστημα έχει υποστεί μεγάλες ζημιές. Ξεκινώντας από τα σχολικά εγχειρίδια,το εκπαιδευτικό προσωπικό αλλά και τις υλικοτεχνικές υποδομές,διαπιστώνουμε πως το πλήγμα είναι μεγάλο και οι προσπάθειες που πρέπει να κάνουμε για να βελτιώσουμε την κατάσταση θα πρέπει να είναι εντατικές. 

Πρώτα όμως θα πρέπει να έχουμε μια πλήρη εικόνα της κατάστασης. Ο αριθμός των μαθητών που φοιτούν στα σχολεία είναι μικρός, αφού οι περισσότεροι έχουμε ξενιτευθεί στην Ελλάδα. Κυρίως στον τομέα της Πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης τα λίγα παιδιά που έχουν απομείνει συναντούν δυσκολίες στην προσαρμογή τους στο "μεταφρασμένο" σχολικό περιβάλλον. Αυτό το λέω γιατί όλα τα σχολικά βιβλία αλλά και τα ωρολόγια προγράμματα λειτουργούν με βάση το σύστημα εκπαίδευσης των αλβανο-παίδων, πράγμα που συνεπάγεται με την κακή κατανόηση των μαθημάτων, τα οποία η Αλβανία έχει φροντίσει να τα διατηρεί τεχνοκρατικά-κομμουνιστικά (υπογείως). Αν και έχουν υπογραφεί μια σειρά από συμβάσεις και όρους για την Εθνική Ελληνική Μειονότητα,με αποκορύφωμα το Πρωτόκολλο της Κέρκυρας τίποτα δεν έχει γίνει στην πραγματικότητα. Το Ελληνικό κράτος έχει αναλάβει κάθε χρόνο την μετάφραση στα Ελληνικά των βιβλίων από την αντίστοιχη αλβανική γλώσσα, ωστόσο νομίζω πως αυτό δεν αρκεί. Το περιεχόμενο τους παραμένει ψυχρό αφού δεν έχει μια σαφή παιδαγωγική προσέγγιση. Εν ολίγοις είναι μεγάλα τα ζητήματα που απορρέουν από αυτό. Από την άλλη και πάντα απ' την δική μου προσωπική προσέγγιση θεωρώ πως το εκπαιδευτικό προσωπικό που δρα στα σχολεία μας έχει ελάχιστη παιδαγωγική κατάρτιση, πράγμα που διαπιστώνεται όταν κατανοήσουμε την εποχή που σπούδασαν οι συγκεκριμένοί εκπαιδευτικοί.Δηλαδή την περίοδο της κομμουνιστικής δικτατορίας. Εκτός αυτού πρέπει να κατανοήσουμε και την προχειρότητα την οποία χρησιμοποίησε το τότε σύστημα για την Ελληνική Παιδεία στη Αλβανία. Λίγοι είναι οι εκπαιδευτικοί που αντιστάθηκαν αλλά και δεν επηρεάστηκαν (δυστυχώς συνταξιούχοι), από την τότε αδικαιολόγητη μανία. Όσων αφορά την Δευτεροβάθμια εκπαίδευση τα προβλήματα της οποίας είναι πολλά, δεν θα τα αναφέρω γιατί θα μακρηγορήσω. Εκείνο που θα πρέπει να ανησυχεί κυρίως εμάς τους νέους είναι το πως θα καταφέρουμε να αντιστρέψουμε την κατάσταση 180 μοίρες , πράγμα που σημαίνει την επιμονή μας για πρόοδο και δράση. Αν τα καταφέρουμε θα ήμαστε αντάξιοι της Ελληνικής Παιδείας που φωτίζει την υφήλιο!

*Ο Γιώργος Γκοτζιάς είναι από τη Δερβιτσάνη και σπουδάζει στο Π.Τ.Δ.Ε Ιωαννίνων (4 έτος).