Η δεύτερη επιστροφή της Τουρκίας στην Αλβανία

- Αχμέτ Νταβούτογλου: "Είμαστε αδέλφια με τους Αλβανούς, είχαμε 28 πρωθυπουργούς Αλβανούς"

- O αλβανός αναγεννητής  Σαμί Φράσερι, τον οποίο εξύμνησε ο Νταβούτογλου, παραδέχεται ότι τους δύο λαούς τους συνδέει η βαραβαρότητα...

- «Ορδόδοξη Κορυτσά»: Έρχονται δύσκολες μέρες.

Πριν από λίγες μέρες το defencenet.gr δημοσίευσε δηλώσεις του Υπουργού Εξωτερικών της Τουρκίας στις οποίες κάνει επίθεση φιλίας-κολακείας στο αλβανικό έθνος. Στις δηλώσεις αυτές μεταξύ των άλλων ο Νταβούτογλου εξυμνεί τον Σαμί Φράσερι, (αδερφό του εθνικού ποιητή των αλβανών Ναίμ) που θεωρείται από τους αναγεννητές του αλβανικού έθνους. Αν μη τι άλλο ο Σαμί είναι ειλικρινής και παραδέχεται ότι τους δύο λαούς τους συνδέει η βαρβαρότητα…   

Ακολουθεί το δημοσίευμα του  defencenet.gr και στη συνέχεια ο σχολιασμός του μπλογκ «Ορθόδοξη Κορυτσά»  με το κείμενο του Φράσερι       

       

             

Ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας, Αχμέτ Νταβούτογλου, δήλωσε ότι η Οθωμανική Αυτοκρατορία είχε 28 πρωθυπουργούς αλβανικής καταγωγής και δεκάδες άλλους υπουργούς.

Ο Νταβούτογλου αναγνωρίζει, επίσης, ότι ο συγγραφέας του τουρκικού εθνικού ύμνου Μεχμέτ Ακίφι και  ο συγγραφέας του πρώτου τουρκικού λεξικού, Σαμί Φρασέρι, είναι αλβανικής καταγωγής. Έτσι, περιγράφει, σε συνέντευξή του στο περιοδικό ‘Σένια’, ο Νταβούτογλου,  τις σχέσεις μεταξύ της Τουρκίας και της Αλβανίας.

«Ο αλβανικός λαός συνέβαλε σημαντικά στο πλαίσιο της δημιουργίας της διοικητικής, πολιτιστικής και κοινωνικής οθωμανικής τουρκικής γλώσσας.

Στην κοινή μας ιστορία έχει αφήσει ίχνη στο κυβερνητικό και στρατιωτικό επίπεδο, στο επίπεδο επίσης των γραμμάτων, των διανοούμενων και των καλλιτεχνών, ο κάθε πολιτικός αλβανικής καταγωγής. Στην Οθωμανική  Αυτοκρατορία, υπήρξαν 28 (Σαντρεζάμε) πρωθυπουργοί και 36 βεζίρηδες (υπουργοί) αλβανικής καταγωγής.

 Ο Μεχμέτ Ακίφι, δημιουργός του εθνικού μας ύμνου και ο Σαμί Φρασέρι, ο συγγραφέας του εθνικού μας ύμνου είναι από τα πιο σημαντικά πρόσωπα στην Τουρκία,  τα οποία είναι αλβανικής καταγωγής», είπε ο Νταβούτογλου , όπως σημειώνει η εφημερίδα της Αλβανίας «Αιών»- Shekulli.

Ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών εξήγησε ότι η μόνιμη παρουσία της Τουρκίας στα Βαλκάνια δεν υποκρύπτει κάποια συγκεκριμένη στρατηγική, αλλά έχει σχέση με την οικονομική ανάπτυξη της χώρας.

« Η Τουρκία είναι η 16η οικονομική δύναμη στον Κόσμο και έχει αυξημένες δυνατότητες ανάπτυξης σε όλον τον κόσμο», είπε.

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Το σχόλιο από «Ορδόδοξη Κορυτσά»:

Από ;oτι φαίνετε η Τουρκία έχει σχέδιο να επανιδρύσει την Οθωμανική Αυτοκρατορία και χρησιμοποιεί όλα τα μέσα για να εκπληρώσει το σκοπό αυτό. Η Αλβανία, το Κόσσοβο και η Βοσνία που έχουν μουσουλμανικό και τουρκοποιημένο  πληθυσμό είναι και οι καταλληλότερες χώρες για να ξεκινήσει την προσπάθεια αυτή. Τα λόγια αυτού του Υπουργού ενός λαού που επί 500 χρόνια ήπιε όσο ήθελε αίμα από τους λαούς των Βαλκανίων, δεν είναι καινούργια γιατί και   η Αναγεννητές της Αλβανίας όπως ο Σαμί Φράσερι που δεν ήξερε καμία αλβανική λέξη και ήταν με καταγωγή από οικογένεια ελληνορθόδοξου κληρικού, έλεγαν τόσα παρόμοια λόγια με αυτά του υπουργού  που αναρωτιέται κανείς, αλλά ας δούμε τι έλεγε συγκεκριμένα και η κρίση δική σας.

Στο βιβλίο «Η Αλβανία, Τι Ήτο, Τι Είναι και Τι θα Γίνει» σελ 20-23, ο Σαμί Φράσερι γράφει:

Sami Frasheri

« Έτσι οι Αλβανοί είχαν πάρει την πίστη των τούρκων και να μετατρέπονται σε μουσουλμάνοι πολύ πριν πέσει  οι Αλβανία στα χέρια της Τουρκίας. Αλλά πως έγιναν αυτή η κύριοι της Αλβανίας, η αλλαξοπιστία αυξήθηκε πολύ παραπάνω και σ’ όλες τις πλευρές της Αλβανίας  άρχισαν να παίρνουν την πίστη του νικητή, λέγοντας ότι όπου είναι το σπαθί είναι και η πίστη!

Οι αλβανοί έχουν αυτοί την ιδιαιτερότητα: βαριούνται εύκολα από μία πίστη και θέλουν πάντοτε να την αλλάζουν. Αφού είδαν ότι οι τούρκοι δεν κάνουν χάρες σ’ αυτούς που είναι στην πίστη τους, δεν αργησαν να πάρουν αυτήν την πίστη….»

«….. Οι τούρκοι βρήκαν στους αλβανούς τον φιλοπόλεμο, καλό και πιστό ενώ οι αλβανοί βρήκαν στους τούρκους ένα κύριο, που άνοιγε μπροστά τους ένα μεγάλο πεδίο  χωρίς εμπόδια  για να κάνουν όλα όσα ήθελε η καρδία τους.

Η Αλβανία στον καιρό της Τουρκίας, έγινε πιο πλούσια και άφθονη από ποτέ, γιατί οι αλβανοί ορμούσαν μαζί με τους τούρκους παντού στον κόσμο και γυρνούσαν φορτωμένοι με χρυσό και ασήμι, με όπλα κλεμμένα και με όμορφα άλογα της Αραβίας, των Αιγυπτίων, του Κουρδιστάν, της Ουγγαρίας κλπ…..

… Μόνο βεζίρηδες έχουν γίνει περίπου 25 αλβανοί και οι καλύτεροι και οι πιο ξακουστοί αυτών που έχουν καθίσει σ’ αυτόν τον τόπο ήταν αλβανοί. Άσε που στην Αλβανία δεν ερχόταν ποτέ κανείς ξένος. Όλοι αυτοί που κυβέρνησαν την Αλβανία μικροί και μεγάλοι ήταν όλοι και πάντοτε αλβανοί. Μπορούμε να πούμε ότι η Αλβανία κυβερνούνταν πάντοτε από τους Αλβανούς και με τα δικά της ήθη και έθιμα.  Δεν είχε καθόλου  ταπεινωθεί υπό τους Τούρκους και δεν πλήρωνε τίποτα εκτός από το αίμα που έχυνε στον πόλεμο, το οποίο όμως ξεπληρωνόταν πολύ ακριβά. Αυτό το πράγμα έχει συνδέσει τους Αλβανούς με τους Τούρκους. Οι αλβανοί έβρισκαν στους Τούρκους αυτό που ήθελαν, αγαθά, τιμή, άλογα, αρπαγές και την ελευθερία όσο τους χρειαζόταν. Και οι τούρκοι έβρισκαν στους αλβανούς αυτό που ήθελαν: παλικαριά, τιμή και αίμα χυμένο χωρίς τσιγκουνιά.»

Σύμφωνα με τον Σαμί και πολλούς άλλους που εμπνέουν, στηρίζουν επενδύουν στα φιλοτουρκικά – φιλοοθωμανικά αισθήματα, η Αλβανία ήταν ελεύθερη υπό τους τούρκους και ότι δεν ήταν αναγκαία ούτε η ανεξαρτησία η οποία κηρύχτηκε πάλι από έναν Βουλευτή της Τουρκικής Βουλής  όπως ήταν ο Ισμαήλ Κεμάλη, ο οποίος σύμφωνα με τις προφορικές παραδώσεις το έκανε με το «όπλο στον κρόταφο», από τους ίδιους τους τούρκους οι οποίοι διαλύονταν και δεν είχαν άλλες δυνάμεις. Σκοπός τους ήταν  να δημιουργηθεί το αλβανικό κράτος και να είχαν δυνατό στήριγμα, όταν θα ερχόταν ο καιρός (όπως και ήρθε) στο μουσουλμανικό πληθυσμό που έχει τουρκοποιηθεί στην Αλβανία. Το μόνο εμπόδιο στο δρόμο τους είναι ο ορθόδοξος και ο ελληνικός πληθυσμός σ’ αυτή την χώρα, για το λόγο αυτό έχουν ρίξει στην επίθεση  το βαρύ τους οπλισμό των πολλών ΜΜΕ που ελέγχουν για να τους τρομοκρατήσουν, διχάσουν, διαφθείρουν και εξαφανίσουν με το πέρασμα του χρόνου. Αυτό είναι το μεγάλο και διαρκές σχέδιο.

Πρέπει να προετοιμαστούμε για δύσκολες μέρες, αλλά και να στεκόμαστε ο ένας δίπλα στο άλλο με τρόπο ώστε να αντιμετωπίσουμε αυτή την καταιγίδα προπαγάνδας η οποία οπωσδήποτε θα μετατραπεί σε συγκεκριμένες πράξεις εναντίων κάθε χριστιανού και έλληνα.

Για όσους γνωρίζουν αλβανικά, αξίζει να διαβάζουν το πρωτότυπο κείμενο του Sami Frasheri

“.... Kështu Shqipëtarëtë kishin zën të marrënë besën e Tyrqet e të bëhen myslymanë që pa rënë Shqipëria  në duart Tyrqet. Po si u bënë këta zotërinj të Shqipërisë, kthyerja e besës u shtua shumë më tepër edhe më të gjithë anët e Shqipërisë zunë të marrin besën e mundëset, duke thënë ku është kordha është besa! Shqipëtarët kanë këtë veti që rëndohen shpejt nga një besë e duan gjithmonë ta ndërojnë. Si panë edhe që Tyrqit s’u bëjnë nder atyre që s’janë në besë të tyre, spërtuan për ta marrë atë besë...”

“..... Turqit gjetën te shqipëtarët një shok të luftës të fortë e të besës, dhe shqipëtarët gjetnë në tyrqit një zot, që u hapte përpara shesh të gjërë e të çpenguar për të bërë të gjitha ato sa ju donte zemra.

Shqipëria në kohën e Turqisë u bë më e pasur dhe e begatë se kurdo, se Shqipëtarët suleshin bashkë me Turqit nëpër gjithë anët e botë edhe ktheheshin të ngarkuar me ar e me argjënd, me armë të vjedhura e me kuaj të bukur të Arabisë, të Egjiptianëve, të Kurdistanit, të Hungarisë etj........

...... Vetëm zadrazemë, dmth vezirë janë bërë afro 25 shqipëtarë dhe më të mirët më të dëgjuarit e atyre që kanë ndënjur në këtë vënd janë shqipëtarë. Pa le në shqipëri që nuk vinte kurrë i huaj. Gjithë ata që qeverisën Shqipërinë të vegjël e të mëdhenj, ishin të gjithë e gjithnjë shiqpëtarë. Mundemi të themi se Shqipëria qeverisej vetë  prej Shqipëtarëve e me zakonet e saj. S’ ishte poshtëruar as pak nën Tyrqet e spaguante gjë përveç gjakun, që derdhte në luftë i cili paguhej e shpërblehej fort shtrenjt. Kjo është gjëja që ka lidhur Shqipëtarët me Tyrqit. Shqipëtarët gjenin në turqit atë që donin, gjë, nder, armë, kuaj, rrëmbime sa të donin dhe liri sa ju duhej. Dhe Turqit gjenin tek Shqipëtarët  atë që donin : trimëri, besë e gjak të derdhur pa kursim.”