6 Δεκεμβρίου – Μνήμη του Αγίου Νικολάου

Ψηφιδωτή εικόνα του Αγίου Νικολάου

Ανασύρθηκε από το βυθό μετά από 283 χρόνια

Σύντομη βιογραφία
Ο Άγιος Νικόλαος γεννήθηκε τον 3ο αιώνα μ.Χ. στα Πάταρα της Λυκίας, από γονείς ευσεβείς και πλουσίους και έδρασε την εποχή των αυτοκρατόρων Διοκλητιανού (284 - 304 μ.Χ.), Μαξιμιανού (286 - 305 μ.Χ.) και Μεγάλου Κωνσταντίνου.

Σε νεαρή ηλικία έμεινε ορφανός και κληρονόμος μιας μεγάλης περιουσίας. Αλλά ο Νικόλαος, εμπνεόμενος από φιλάνθρωπα συναισθήματα, διέθετε την περιουσία του για να ανακουφίζει άπορα, ορφανά, φτωχούς, χήρες, στενοχωρημένους οικογενειάρχες. Ένας μάλιστα, 

θα διέφθειρε τις τρεις κόρες του, προκειμένου να εξασφαλίσει χρήματα. Όταν το έμαθε αυτό ο Νικόλαος, μυστικά σε τρεις νύκτες εξασφάλισε την προίκα των τριών κοριτσιών, αφήνοντας 100 χρυσά φλουριά στην κάθε μία. Έτσι, οι τρεις κόρες αποκαταστάθηκαν και γλίτωσαν από βέβαιη διαφθορά.

Στην συνέχεια αφιερώθηκε στον ασκητικό βίο, λόγω όμως της ξεχωριστής αρετής του τιμήθηκε, χωρίς να το επιδιώξει, αρχικά με το αξίωμα του Ιερέα στα Πάταρα και συνέχεια με το αξίωμα του αρχιεπισκόπου Μύρων. Από τη θέση αυτή καθοδηγούσε με αγάπη το ποίμνιό του και ομολογούσε με παρρησία την αλήθεια. Για το λόγο αυτό συνελήφθη από τους τοπικούς άρχοντες και ρίχτηκε στη φυλακή.

Όταν όμως ανήλθε στον αυτοκρατορικό θρόνο ο Μέγας Κωνσταντίνος ελευθερώθηκαν όλοι οι χριστιανοί και έτσι ο Νικόλαος επανήλθε στο αρχιεπισκοπικό θρόνο. Μάλιστα έλαβε μέρος στην Α’ Οικουμενική Σύνοδο, όπου ξεχώρισε για τη σοφία και την ηθική του τελειότητα.

Ο Άγιος Νικόλαος ήταν προικισμένος και με το χάρισμα της θαυματουργίας με το οποίο έσωσε πολλούς ανθρώπους και όσο ήταν εν ζωή αλλά και μετά την κοίμησή του το 330 μ.Χ. Για παράδειγμα όταν κάποτε κινδύνευσε κάποιος στη θάλασσα - λόγω σφοδρών ανέμων - και επικαλέστηκε το όνομα του αγίου σώθηκε και μάλιστα ενώ βρισκόταν στη μέση του πελάγους βρέθηκε αβλαβής στο σπίτι του. Το θαύμα έγινε αμέσως γνωστό στην Πόλη και ο λαός προσήλθε αμέσως σε λιτανεία και αγρυπνία προκειμένου να τιμήσει το θαυματουργό Άγιο.

Η εικόνα του Στρειδά

Στην Iερά Μονή Σταυρονικήτα υπάρχει μιά ψηφιδωτή εικόνα τον αγίου Νικολάου (προστάτου της Μονής). Στο μέτωπο του αγίου υπάρχει κατά μήκος σχισμή οκτώ εκατοστών, πάνω στην οποία είχε φυτευθή ένα μεγάλο «όστρεο» κατά το χρονικό διάστημα, πού η εικόνα είχε μείνει στον βυθό της θάλασσας. Έτσι η εικόνα αυτή έλαβε την προσηγορία: «άγιος Νικόλαος ο Στρειδάς ή Αστρειδάς».

Η παράδοση αναφέρει ότι «εξήχθη εκ της θαλάσσης, υπό των αλιέων της Μονής κατά τούς χρόνους της ανιδρύσεως αυτής», κατά τύχη, με τα δίχτυά τους, με το όστρακο πάνω στο μέτωπο του αγίου Νικολάου. Οι αλιείς προσπάθησαν επιτηδείως να αποκολλήσουν το στρείδι από το μέτωπο του αγίου. Μόλις όμως το ξεκόλλησαν, στο μέτωπο του αγίου εφάνη αίμα, πού μέχρι σήμερα φαίνεται και βεβαιώνει το θαύμα.

Εξ' αιτίας αυτού του θαύματος ο πατριάρχης Ιερεμίας όρισε, να εορτάζει και να τιμάται η Μονή επ' ονόματι του αγίου Νικολάου. Το όστρακο αυτό διατηρήθηκε σαν κειμήλιο. Το μισό ευρίσκεται στη Μονή. Το άλλο μισό το έκαμαν, κατά την παράδοση, εγκόλπιο-δώρο στον πατριάρχη Ιώβ της Ρωσίας. Το πιο πιθανό είναι να ρίχτηκε η εικόνα στο βυθό από τούς Καταλανούς πειρατές μετά την επιδρομή πού έγινε το 1306. Αυτό μας το επιβεβαιώνουν οι ειδικοί, πού χρονολόγησαν την κατασκευή της εικόνας στα τέλη του 13ου αιώνα. Η εικόνα ανελκύστηκε το έτος 1589, επί πατριαρχίας Ιερεμίου Β΄. Άρα η εικόνα ΕΜΕΙΝΕ ΑΒΛΑΒΗΣ ΣΤΟΝ ΒΥΘΟ 283 ΧΡΟΝΙΑ. 

 Η πίστη στα θαύματα.

Όποιος δεν πιστεύει στα θαύματα των αγίων και των εικόνων τους, ξεχνάει ότι ο Θεός είναι παντοδύναμος. Και ότι ενεργεί, όποτε θέλει και όπως θέλει.

Όποιος πιστεύει μεν στα θαύματα των αγίων μέσω των λειψάνων τους και των εικόνων τους, αλλά δυσπιστεί, αν κάποιο από τα θαύματα, πού του διηγούνται, είναι αληθινό και αυθεντικό ή όχι, δεν αμαρτάνει. Γιατί η δυσπιστία του δεν αναφέρεται στον Θεό, αλλά σε ανθρώπους.