Η “Ship” προβλέπει πολιτικό γάμο το Σεπτέμβρη

Ντούλες, Ξέρρας, Τάβος και Μπάρκας στην ίδια κοινοβουλευτική ομάδα;!

Η αλβανική εφημερίδα «Ship” που είναι στην ουσία το έντυπο μέσο του συγκροτήματος «Top Media” στο οποίο ανήκει και ο δημοφιλέστερος τηλεοπτικός σταθμός “Top Channel”, βλέπει ανακατατάξεις στις πολιτικές συμμαχίες των δύο μεγάλων αλβανικών κομμάτων και των μικρών δορυφόρων που τα πλαισιώνουν. Ο Αλβανικός εκλογικός νόμος όχι μόνο ευνοεί την ύπαρξη των μικρών κομμάτων αλλά κάνει τους μεγάλους να επιδοτούν την επιβίωση τους.  Οι τελευταίες αλλαγές στο νόμο το 2009 απέβαλε αρκετά από αυτά, αφήνοντας στην ουσία το τρίτο κόμμα του Ilir Meta και τα δύο κόμματα με σταθερό εκλογικό σώμα που είναι το ΚΕΑΔ που «τροφοδοτείται» από την Ελληνική μειονότητα και το κόμμα των Τσάμηδων. 

Το κόμμα του Μέτα συνεχίζει προς το παρόν να αξιοποιεί τα τεράστια «αποθέματα» εξουσίας από την πρωθυπουργία του Μέτα όταν ήταν στην εξουσία το Σοσιαλιστικό αλλά και από τα τέσσερα υπουργεία που του έδωσε ο Μπερίσα στην παρούσα κυβέρνηση συνασπισμού. Τα σκάνδαλα που είχαν ξεσπάσει για το Μέτα πριν από ένα χρόνο του κόστισαν την αντιπροεδρία και το υπουργείο αλλά παραδόξως το κόμμα του κατέγραψε άνοδο στις φετινές τοπικές εκλογές. Σε κάθε περίπτωση όμως το μέλλον του φαίνεται αβέβαιο αφού οι οπαδοί του είναι εφήμεροι και δεν φαίνεται να δημιουργεί ρεύμα στην αλβανική κοινωνία.

Έτσι το ενδιαφέρον των δύο μεγάλων κομμάτων στρέφεται στους ψήφους των δύο Ελληνικών κομμάτων ΚΕΑΔ και MEGA και στο κόμμα των Τσάμηδων PDIU που σημειωτέον  δεν απευθύνεται μόνο στην κοινότητα τους αλλά προσπαθεί να ηγηθεί του αλβανικού εθνικισμού.

ΟΙ ΤΣΑΜΗΔΕΣ

Το κόμμα των Τσάμηδων, χωρίς να παραβλέπουν το πονοκέφαλο που τους δημιουργεί στις σχέσεις τους με την Ελλάδα, θα το ήθελαν και οι δύο μεγάλοι στις τάξεις του. Ο Μπερίσα θέλοντας εφεδρείες, τους κράτησε κοντά του και παρόλο που είχαν δύο βουλευτές δεν του έδωσε ποτέ κάποιο υπουργείο  για το λόγο που προαναφέρθηκε. Οι ακραίες θέσεις τους φαίνεται να κουράζουν ευτυχώς και τους ίδιους τους Αλβανούς και αυτό πρέπει κάποιοι να αντιληφθούν ότι πρέπει να βρεθεί τρόπος να τελειώνει το πανηγυράκι τους.  

ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ

Η εφημερίδα “Shqip” με δύο άρθρα μάλιστα, αφού περιγραφή την πολιτική διαδρομή της Ελληνικής Μειονότητας από το 1991, επικαλούμενη πηγές από το περιβάλλον του προέδρου του ΚΕΑΔ, αποκαλύπτει σχέδιο ένωσης των τεσσάρων μειονοτικών βουλευτών, του Ντούλε από το ΚΕΑΔ, των Ξέρρα και Μπάρκα από το ΔΚ και του Τάβου που είχε εκλεγεί με το ΣΚ και προσχώρησε στο LSI, για τη δημιουργία κοινοβουλευτικής ομάδας που θα συγκροτηθεί μάλιστα με την έναρξη της νέας σεζόν του Σεπτεμβρίου.  Ο αρθογράφος φτάνει σε σημείο να παρουσιάζει και τα σημεία που ενώνουν τους Έλληνες βουλευτές που είναι η απογραφή του πληθυσμού, η υπογραφή της διακρατικής συμφωνίας μεταξύ Ελλάδος και Αλβανίας για τα θαλάσσια σύνορα όπως και η ευαισθησία που έχουν σε θέματα της ορθόδοξης Εκκλησίας και του αρχιεπισκόπου Αναστασίου. Ο αρθογράφος αφήνει να εννοηθεί ότι αυτή η πρωτοβουλία προτάθηκε από την Αθήνα που όπως λέει είναι ανήσυχη για τον αυξανόμενο εθνικισμό που παρατηρείται τελευταία στην Αλβανία. Στο αλβανικό κοινοβούλιο εκτός από τους τέσσερεις προαναφερόμενους βουλευτές υπάρχουν τουλάχιστον άλλοι τέσσερεις Ελληνικής καταγωγής  και λέμε τουλάχιστον γιατί είναι αρκετοί οι «κρυπτοέλληνες»  που αφομοιώθηκαν στην αλβανική κοινωνία ή δεν τους συμφέρει να προβάλλουν την Ελληνική τους καταγωγή.  Ο ελάχιστος αριθμός για τη δημιουργία κοινοβουλευτικής ομάδας είναι επτά.

Είναι βέβαιο ότι μία τέτοια πρωτοβουλία, θα επικροτούνταν από τη πλειοψηφία των Βορειοηπειρωτών, φαντάζει επίσης πάρα πολύ απλό να υλοποιηθεί.  Για όσους όμως γνωρίζουν τα πάθει των λεγάμενων, μοιάζει σχεδόν αδύνατο, εκτός και αν  πράγματι η εντολή προέρχεται από κέντρα που δεν μπορούν να αρνηθούν κάτι τέτοιο. Το γεγονός όμως ότι η είδηση αποκαλύπτεται από ένα δημοσιογραφικό κέντρο που πρόσκειται στο Σοσιαλιστικό Κόμμα και μας έχει συνηθίσει για τον ανθελληνισμό του, αφήνει πολλά ερωτηματικά  και ο Σεπτέμβρης δεν είναι πολύ μακριά για να απαντηθούν…

Ακολουθούν τα δύο άρθρα της "Shqip" στα αλβανβικά:

 Aleancat dhe reduktimi i PBDNJ-së
Prej një poli me ndikim në vendimmarrje dhe një aleat i të gjithëve prej vitit 1997 deri në vitin 2005, Partia Bashkimi për të Drejtat e Njeriut e drejtuar nga Vangjel Dule pësoi një godite dërrmuese më 28 qershor 2009. Ka mjaftuar periudha mes 2005-s dhe 2009-s dhe integrimi në qeverinë “Berisha” i disa ministrave me origjinë greke, që efekti i përçarjes të bëhet një realitet shumë pjellor, aq sa prodhoi edhe rezultatin më minimal në 20 vite pluralizëm. Duke nisur rrugën me 5 deputetë në Parlamentin e parë pluralist, Omonia dhe më tej zgjatimi parlamentar i saj, PBDNJ, përfundoi me vetëm një mandat në Kuvendin e Shqipërisë në qershorin e vitit 2009. Interesant në këtë rast është fakti se i vetmi deputet i saj, Vangjel Dule, fitoi mandatin si deputet i Qarkut të Vlorës dhe jo i Gjirokastrës ku është përqendruar pakica greke. Si përfitues direkt i kësaj koniunkture që solli largimin e dy ish-deputetëve të tjerë minoritarë, Ligoraq Karamelo dhe Kristo Goçi, rezultoi Kryeministri Sali Berisha, i cili mundi të përfshinte në kabinetin e tij të ri elementë përfaqësues të pakicës greke, si Spiro Ksera, Thoma Miço në rangun e zëvendësministrit, pa harruar mundësinë që i ofrohet tanimë Kosta Barkës i cili fitoi mandatin e deputetit pas kandidimit të Ardian Kollozit në garën për kryetar bashkie në Vlorë. Për t’u nënvizuar se si Ksera ashtu edhe Barka figurojnë si kandidatë të Partisë Demokratike, çka dëshmon për mirëkuptimin që kreu i vendit ka për raportet që duhen respektuar në rajone të caktuar të Shqipërisë. E shoqëruar edhe me angazhimin për zgjidhje të disa çështjeve të tjera, marrëdhënia me minoritetin e përforcuar në pozat me daljen në skenë të MEGA-s, duket se ka humbur terren pas realiteteve të reja të krijuar në skenën politike shqiptare. Kështu afrim me të djathtën shqiptare realizoi edhe Partia për Drejtësi dhe Unitet, (bashkuar më vonë me PDI) kreu i së cilës Shpëtim Idrizi është një deputet i ardhur nga lista e Partisë Socialiste. Artikulimi nacionalist i këtij subjekti dhe përfshirja direkte e tij në lëvizjen për pezullimin e regjistrimit të popullsisë mbi vetëdeklarimin e fesë dhe etnisë, krijoi edhe kontradiktën e parë logjike të funksionimit të një koalicioni qeveritar që integron brenda edhe një program nacionalist aq edhe një subjekt që bart interesa të ndryshme. Kjo lojë e dyanshme nuk është e re dhe këtu duhet sjellë edhe një herë në kujtesë se gjatë procesit zgjedhor të vitit 2005, një nga zërat kundër qeverisë socialiste të drejtuar nga Fatos Nano ishte edhe ai i diplomatëve grekë të akredituar në Tiranë, të cilët u shfaqën publikisht në fushatë.

Ndryshime në Parlament, grekët negociojnë bashkimin

Shtatori pritet të sjellë një grup të deputetëve minoritare

Zgjedhjet lokale të 8 majit 2011, të lexuara në kontekstin e një vote politike, duket se kanë përcaktuar nevojën për rigrupim. Kjo vlen të paktën brenda sallës së Parlamentit shqiptar, i cili hap sesionin e ri në muajin shtator, ku pritet riciklimi edhe i opozitës socialiste që ka paralajmëruar jetë aktive institucionale. Renditja e pas 8 majit, ku subjekte politike deri më dje periferike në përfaqësim, janë konfirmuar si alternativa serioze, ka provokuar nisma të reja që tanimë kanë si adresë pakicën greke në Parlamentin shqiptar. E fragmentarizuar dhe mandej e përçarë thuajse tërësisht pas zgjedhjeve të vitit 2005, përfaqësimi politik grek në Shqipëri duket se po kërkon rrugën e një riunifikimi, edhe pas shqetësimeve periodike që Athina zyrtare ka ngritur së fundmi në adresë të qeverisë shqiptare. Kështu burime pranë Partisë Bashkimi për të Drejtat e Njeriut që drejtohet nga Vangjel Dule flasin për idenë e vendosjes së një komunikimi të ri mes të gjithë deputetëve që aktualisht vijnë nga pakica greke, pavarësisht se gjenden të shpërndarë në disa formacione politike. Konkretisht është 4 numri i deputetëve minoritarë që janë në Kuvendin e Shqipërisë; Vangjel Dule i PBDNJ-së dhe Kosta Barka i Partisë Demokratike nga Qarku i Vlorës dhe Vangjel Tavo i Lëvizjes Socialiste për Integrim dhe Spiro Ksera i Partisë Demokratike nga Qarku i Gjirokastrës. Në një plan të brendshëm për minoritetin hedhja e këtij hapi merr rëndësi shtesë pasi Ksera dhe Barka janë shfaqur më të afërt me partinë tjetër MEGA, dy herë rivale direkte e PBDNJ-së dhe alternativë simbolike pushteti për të djathtën shqiptare të drejtuar nga Sali Berisha. Një arsye më shumë që detyron nisjen e negociatave apo vënien në lëvizje të idesë së bashkimit brenda pakicës greke është edhe reduktimi i kapaciteteve politike për t’u imponuar ndaj Tiranës në zona të “nxehta” si Himara. Kështu 8 maji ka verifikuar ndër të tjera një nxjerrje jashtë loje të kreut të Omonia-s, ish-kryetar i bashkisë së këtij qyteti, Vasil Bollano, i shfaqur përherë në sintoni veprimi me kreun e PBDNJ-së, Vangjel Dule. Me këtë rast, vlen të sillet në vëmendje deklarimi i Ministrisë së Jashtme greke për këtë fakt, e cila përmes zëdhënësit të saj cilësoi rezultatin si “pjesë të karrierës së individëve të caktuar”. Teknikisht grupi i 4 deputetëve minoritarë, nëse formalizon një rigrupim mbi premisën etnike, do të duhet që të huazojë edhe 3 deputetë të tjerë në mënyrë që të plotësojë kuorumin ligjor të nevojshëm për krijimin e një grupi parlamentar më vete. Pyetja që shtrohet në një rast eventual të tillë është qëndrimi politik; pra nëse shumica do të vijojë të ketë në krah votën e deritanishme, apo përfaqësimi minoritar do të kalojë me opozitën. Një çështje që bashkon 4 deputetët, të paktën nisur nga deklarimet publike, është ai i regjistrimit të popullsisë përmes vetëdeklarimit, të cilën kreu i qeverisë ia ka premtuar herët Athinës zyrtare, por për arsye të brendshme ka vendosur ta shtyjë disa herë. Po kështu marrëveshja e platformës nëndetare dhe ujërave territoriale mbetet një tjetër argument i parealizuar për të vijuar mandej edhe me ndjeshmërinë e lartë për kreun e Kishës Autoqefale të Shqipërisë. Të tria, lëndë në sfondin e të cilave interesi i Greqisë është bërë publik dhe prezent, pa harruar se që prej vdekjes së shtetasit nga Himara, Aristotel Guma, shteti helen në vijimësi ka folur për shfaqjen e qarqeve nacionaliste në Shqipëri dhe rritjen e ndikimit të tyre në vendimmarrjen e qeverisë shqiptare.