Κύμα επιστροφής λόγο κρίσης

25 νέες επιχειρήσεις το 2011 στο Αργυρόκαστρο από επαναπατρισθέντες από την Ελλάδα

Η κρίση στην ελληνική αγορά και τα μεγάλα ποσοστά ενεργείας οδηγεί σταδιακά τους μετανάστες στην πατρίδα τους. Το μεροκάματο στην ελληνική επαρχία είναι δυσεύρετο έως ανύπαρκτο ενώ στις μεγάλες πόλεις για τους μετανάστες η ανεργία καταγράφονταν μόνο στα ταμεία ενεργείας ενώ παράλληλα δούλευαν σε άλλες δουλείες ανασφάλιστοι. Οι μετανάστες που εντάχθηκαν στην Ελληνική κοινωνία, στη συντριπτική τους πλειοψηφία από την Αλβανία (και όχι μόνο οι Βορειοηπειρώτες) στο μεγαλύτερο ποσοστό  επιβιώνουν από τις συζύγους που φαίνεται να μην τους έχει αγγίξει προς το παρόν η κρίση.  

Με βάση τα τελευταία στοιχεία της Κεντρικής Τράπεζας της Αλβανίας, στο χαμηλότερο επίπεδο της τελευταίας επταετίας διαμορφώθηκαν το 2010, τα μεταναστευτικά εμβάσματα που περιορίστηκαν στα 690 εκατ. ευρώ σημειώνοντας έναντι του 2009 (781 εκατ. ευρώ) μείωση της τάξης του 12%. Η μείωση του ύψους των μεταναστευτικών εμβασμάτων αποδίδεται, μεταξύ άλλων, και στον οριστικό επαναπατρισμό των μεταναστών, λόγω της οικονομικής κρίσης στις γειτονικές τους χώρες και κυρίως στην Ελλάδα, όπως αναφέρεται σε ενημερωτικό έγγραφο του Γραφείου Οικονομικών και Εμπορικών Υποθέσεων της πρεσβείας μας στα Τίρανα.

Σύμφωνα με πηγές του Εμποροβιομηχανικού Επιμελητηρίου Αργυροκάστρου, τους τελευταίους δεκαεπτά μήνες, σαράντα οκτώ νέες επιχειρήσεις δημιουργήθηκαν στην περιοχή από επαναπατρισθέντες από την Ελλάδα, οι είκοσι πέντε από τις οποίες το πρώτο πεντάμηνο του 2011 και μάλιστα σε παραγωγικούς κλάδους.

Θα μπορούσαν κάποιοι Βορειοηπειρώτες να επιστρέψουν;

Η Ελληνική κρίση δεν αφήνει ανεπηρέαστη και την Αλβανία αφού τα χρήματα που προέρχονται από τους ξενιτεμένους αποτελεί το 10% του ΑΕΠ της χώρας, ωστόσο υπάρχουν πολλοί τομείς με ευνοϊκές συνθήκες ανάπτυξης. Οι πρωτογενής τομέας της γεωργίας - κτηνοτροφίας αλλά και ο τουρισμός είναι κατευθύνσεις που θα μπορούσαν να απασχολήσουν όσους σκέπτονται την επιστροφή. Το μεγάλο εμπόδιο στην επιστροφή των Βορειοηπειρωτών είναι το επίπεδο της παιδείας για τα παιδιά και ο φόβος της μη προσαρμογής τους, αφού γεννήθηκαν και μεγάλωσαν σε ένα άλλο περιβάλλον. Σε αυτές τις συνθήκες, για την πολιτική ηγεσία της Ελληνικής Μειονότητας το θέμα της παιδείας θα έπρεπε να ήταν το πρώτο μέλημα, έστω το δεύτερο αφού δεν μπορούν να ξεκολλήσουν από το πρώτο που είναι η διεκδίκηση της εξουσίας.