Φωτογραφίες - Έτσι «τιμήθηκε» ο Άγιος
Νικόλας!
Το μοναστήρι
του Μεσοποτάμου (11ος αιώνας) είναι ίσως το σπουδαιότερα ορθόδοξο προσκύνημα
και μνημείο της περιοχής του Δελβίνου. Εορτάζει την Ανακομιδή των λειψάνων του
Αγίου Νικολάου και κάθε χρόνο στις 20 Μαΐου, μετά τη θρησκευτική πανήγυρη,
ακολουθούσε λαϊκό γλέντι κάτω από αιωνόβια δένδρα που υπήρχαν στον περιβάλλοντα
χώρο του μοναστηριού.
Το μοναστήρι
κατέρρευσε μερικώς δύο φορές από σεισμός ενώ το 1967 γνώρισε έναν τρίτο, αυτόν
του κομουνισμού που ξερίζωσε όλα τα δένδρα, γκρέμισε τα κελιά και άφησε για «μνημείο
πολιτισμού» την εκκλησία.
Τα τελευταία
5 χρόνια ο ναός δε λειτουργείται ούτε και την ημέρα που γιορτάζει με την Μητρόπολη
Αργυροκάστρου να κατηγορεί την αρχαιολογία υπηρεσία της Αλβανίας γιατι κάποια
στιγμή έβαλε δικό της κλειδί και φύλακα ενώ οι δεύτεροι λένε πως είναι
υποχρέωση τους να προστατευόσουν το μοναστήρι και ότι δεν εμπόδισαν ποτέ τους ιερείς
να τελέσουν στο ναό τις θρησκευτικές τελετές.
Φέτος για
πρώτη φορά ο ναός έμεινε κλειδωμένος γιατί η αρχαιολογική υπηρεσία απαγορεύει
αυστηρώς την είσοδο. Οι εργασίες στερέωσης που ξεκίνησαν πριν από δύο χρόνια
είχα αντίθετα αποτελέσματα και πλέον ο ναός κινδυνεύει με κατάρρευση...
Αν και όλοι οι
χθεσινοί επισκέπτες έβριζαν θεούς και δαίμονες που βρήκαν αμπαρωμένη την πόρτα της
εκκλησίας, η αγανάκτηση δεν τους εμπόδισε το λαικό γλέντι που σύμφωνα με τους κατοίκους
της περιοχής ήταν υποτονικό σε σχέση με άλλες χρονιές.
4 comments:
Όμηρος ο Άγιος Νικόλαος;!
Ποιος να πίστευε στην ορθόδοξη κοινότητα του Ηπειρωτικού ελληνισμού στην Αλβανία πώς, μετά την πτώση του ολοκληρωτικού αθεϊστικού καθεστώτος , μνημεία πολιτισμού αρχαιοελληνικού και μεσαιωνικού, βυζαντινά ελληνορθόδοξα μοναστήρια, όπως του Αγίου Νικολάου στο Μεσοπόταμο, θα μεταφερόταν, στην κυριολεξία, υπό καθεστώς ομηρίας από το κρατος!
Έχουμε θέση το θέμα αλλεπάλληλες φορές, αλλά πού τα ευήκοα ώτα;! Στην τοπική κοινωνία, δηλαδή την εκκλησιαστική επιτροπή, τη Μητρόπολη Αργυρόκαστρου, την ίδια την Αρχιεπισκοπή;! Ή μήπως στο κράτος;! Κράτος το οποίο, διαμέσου της Υπηρεσίας Διατήρησης Μνημείων Πολιτισμού, μηχανισμών, συμπεριφέρεται, ως ιντριγκαδόρος, εχθρικά, ούτως ώστε να εξουδετερώσει κάθε δύναμη αντίστασης, διεκδίκησης επαναφοράς των πολιτισμικών μνημείων στους δικαιούχους, τους πιστούς ορθόδοξους στην προκειμένη. Με το πρόσχημα του – διατηρητέου μνημείου πολιτισμού – άσκησε και ασκεί πίεση, στους τοπικούς θεσμούς, την εκκλησία, να αποσυρθούν «οικειοθελώς» της κάθε νόμιμης διεκδίκησης.
Για την ιστορία του γεγονότος, πράγματι το κράτος επιτυγχάνει τους στόχους του. Μια κοινωνία εξερχόμενη από ένα, μακρύς διάρκειας, αθεϊστικό πολιτικό καθεστώς, με εξουθενωμένες ως αλλοιωμένες τις θρησκευτικές συνήθειες, με τη νέα γενιά δίχως θρησκευτική αγωγή και παιδεία, τους εν λόγω προσανατολισμούς, την οποία πλήττουν ανεργία, ανύπαρκτες υποδομές ποιότητας ζωής, ιδιοκτησιακό, εκπαιδευτικό, δεν είναι δύσκολο ενόσω το κράτος καταστρατηγεί στο παρασκήνιο τους μηχανισμούς πίεσης, να δηλώσει διάθεση, ανάλογη δράση διεκδίκησης. Μια εκκλησιαστική επιτροπή άρπα κόλα, για τα μπάζα, απέχει παρασάγγας του θέματος, προφανώς δεν δύναται τη διεκπεραίωση αποστολής. Αλλά αυτή η ιδιότυπη ξεροκεφαλιά των παρείσακτων αγραμμάτων, χρειάζεται ως εκ τούτου να εκχωρήσει εξουσίες πρωτοβουλιών στην διανόηση του χωριού, το οποίο, πέραν του ορίου της κωμόπολης πλέον, με αρεστούς ρυθμούς ανάπτυξης, δείχνει ακέφαλο, ακυβέρνητο.
Ο Μεσοπόταμος έχει διανοητικό ιστό, ανθρώπους εγγράμματους, διαπρεπείς και γνωστούς στο χώρο της εγχώριας γραμματείας του Ηπειρωτικού Ελληνισμού της Αλβανίας, συγγραφείς, δημοσιογράφους, επιστήμονες, οι οποίοι έχουν διατυπώσει άποψη και ιδέες, τους οποίους η τοπική αγραμματοσύνη παραγκωνίζει. Αυτή η ξεροκεφαλιά έχει αυτές τις συνέπειες. Ο τόπος όμως απαιτεί ΑΛΛΑΓΗ, στην προκειμένη η επαναφορά του ιστορικού αυτού μνημείου, του αρχαιοελληνικού και βυζαντινορθόδοξου πολιτισμού στην παλιά του αίγλη, όπως την αναδάσωση του λόφου, την επαναλειτουργία του μύλου, των ξενώνων του μοναστηρίου, τη δημιουργία οδικού δικτύου διασχίζοντας στο άλσος του ποταμού, τη δημιουργία τουριστικού θρησκευτικού πάρκου. Αλλά αυτή τάγκα και διαδοχική αλητεία που είναι στα πράγματα του χωριού ονειρεύεται την κλεισούρα του σκοταδισμού των συμφερόντων με τις κάκιστες περιβαλλοντικές παρεμβάσεις.
Π. Τσσακίρη
Αγαπητέ Βορειοηπειρώτη!
Πρώτα απ’όλα να ενημερώσουμε σωστά τον κόσμο και να πούμε την αλήθεια. Στο μοναστήρι του Μεσοποτάμου, μετά από αγώνα, έγινε θεία Λειτουργία, και μάλιστα λειτούργησαν αρκετοί ιερείς μεταξύ αυτών ο π. Παντελεήμων Μήτρου, Πρωτοπρεσβύτερος και γενικός αρχιερατικός επίτροπος της Ι.Μ. Αργυροκάστρου, ο π. Βασίλειος, πρεσβύτερος και ο π. Κόσμας Παπάς, πρεσβύτερος. Την Θεία Λειτουργία όμως παρακολούθησαν και αρκετοί πιστοί. Όλοι αυτοί είναι άνθρωποι που τους γνωρίζουν όλοι στην ευρύτερη περιοχή των Αγιών Σαράντα και του Δελβύνου και μπορούν να το επιβεβαιώσουν.
Να αναφέρω εδώ ότι ο τωρινός φύλακας του μοναστηριού είναι αλλόθρησκος και άλλαξε πριν λίγο καιρό, ο προηγούμενος ήταν βορειοηπειρώτης χριστιανός ορθόδοξος . όταν έγινε αυτή η αλλαγή κανείς δεν αντέδρασε, κανείς δεν έβγαλε άχνα. Που ήταν τότε οι διανοούμενοι και οι πολιτικοί άρχοντες του τόπου;
Όσον αφορά το ενδιαφέρον της Ι.Μ. Αργυροκάστρου αλλά και της κεφαλής της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Αλβανίας για το συγκεκριμένο μνημείο αλλά, και για όλα τα μνημεία στην ευρύτερη περιοχή, εάν ψάξετε λίγο θα καταλάβετε ότι δεν υπάρχει άνθρωπος που να ενδιαφέρετε περισσότερο για τα μνημεία από τον Μακαριότατο Αρχιεπίσκοπο της Ορθοδόξου Αυτοκεφάλου Εκκλησίας της Αλβανίας κ. Αναστάσιο. Το συγκεκριμένο μοναστήρι όμως, έχει πολλές δυσκολίες καθώς βρίσκετε υπό την προστασία της αρχαιολογικής υπηρεσία, άρα υπό την προστασία του κράτους. Εδώ και χρόνια η Εκκλησία δίνει μάχη μόνη της για να σώσει το μοναστήρι από την κατάρρευση , γιατί οι ορθόδοξοι , υποτίθεται, πολιτικοί άρχοντες και διανοούμενοι της περιοχής δεν έχουν προσφέρει καμιά βοήθεια καθώς έχουν αποδείξει ότι λίγο τους απασχολούν αυτά τα πράγματα .
Δεν διαφωνούμε σε τίποτα από όσα λες Στέφανε. Εκ των υστέρων μάθαμε ότι έγινε Θεία Λειτουργία στην αυλή και όχι εντός του ναού. Αυτό ίσως ήταν η μόνη παράληψη
Κάντε πέρα τους νταβατζήδες!
του Σπύρου Χρήστου
Κέντρισαν την περιέργειά μου σχόλια στην ιστοσελίδα, σχετικά με τις εορταστικές εκδηλώσεις στο ιστορικό μοναστήρι του Αγίου Νικολάου Μεσοποτάμου. Νιώθω τις ευθύνες μου για την κατάντια αυτού του σπάνιου χριστιανορθόδοξου ναού, ο οποίος, λόγω της τοπικής ξεροκεφαλιάς, όπως και του απίθανα ανελέητου κράτους, βαίνει μαθηματικής ακρίβειας σε κατάρρευση!
Συμμετέχω στα κεντρικά δημόσια πράγματα όπως και τα τοπικά κοινά, δημοσιογραφικά και συγγραφικά πάνω από τριάντα τόσα χρόνια. Έχω αναφερθεί άπειρες φορές για την κατηφόρα αυτού του κομψοτεχνήματος ιστορικού αρχαιοελληνικού και βυζαντινού μνημείου πολιτισμού, όπως το Μοναστήρι του Αγίου Νικολάου Μεσοποτάμου, όπως και της Παναγίας της Κωσταρίτισσας μια μορφή Παναγίας Τήνου του χώρου, από τις αρχές της δεκαετίας του 1990, σε όλα τα δημοσιογραφικά φυλλάδια του χώρου, προβάλλοντας τις ιστορικές θρησκευτικές τους αξίες, ως παράδοση του τόπου. Έχω ασκήσει δριμύ κριτική, ιδίως τα τελευταία χρόνια τόσο στο δικό μου δημοσιογραφικό έντυπο, τη «ΓΑΛΑΖΙΟ ΜΑΤΙ», και άλλα έντυπα, τόσο στους τοπικούς φορείς, όσο και τους κεντρικούς, εκτελεστική και πολιτική εξουσία και την ίδια την εκκλησία, για αυτή την απερίγραπτη αδιάφορη ολιγωρία έναντι του αρχαιοελληνικού και θρησκευτικού αυτού πολιτισμού. Φωνή βοώντος εν τη ερήμω. Τίποτα δεν συμβαίνει όλα βαίνουν καλώς!
Κάθε τόπος έχει τα σημεία αναφοράς, ιστορικά, πολιτιστικά, πολιτισμικά κ.ο.κ. Ο Μεσοποτάμος έχει το μοναστήρι, ένα ονειρικό ποτάμι σαν τους μύθους διασχίζει τον κάμπου, έξω από τις αυλές των σπιτιών. Το οποίο μοναστήρι είναι όμηρος λόγω της κρατικής ξεροκεφαλιάς, ως διατηρητέο.
Έγιναν ενέργειες επαναφοράς του ως θρησκευτικό σημαντικό κέντρο; Από ποιόν; Από τέσσερεις πέντε νταβατζήδες, τζάμπα μάγκες, ότι σκοτεινότερο, που ελέγχουν τα πράγματα, βραχυκυκλώνουν την επιθανάτια κατάσταση.
Κλήθηκαν παιδιά του τόπου, επιστήμονες, εκπαιδευτικοί, συγγραφείς, από τις τοπικές αρχές, να πιούν έναν καφέ, να κουβεντιάσουν για τα κοινά, να διεκδικήσουν αυτό το ιστορικό μνημείο πολιτισμού, τα άλλα του χώρου;! Να τους τεθούν μελέτες αξιοποίησης του φυσικού πλούτου και φυσικών πόρων; Όνειρο θερινής νυκτός! Άλλωστε αυτή η ασυδοσία χλευάζει για τα διατυπωθέντα. Μα αν πραγματοποιηθεί κάτι τέτοιο τι θα κάνουν οι νταβατζήδες, οι συμμορίες, που βραχυκλώνουν τον τόπο, που ισοπέδωσαν τα πάντα, δάση διάπυρος κάρβουνο, για να «νοικιάζουν» σε ετερόδοξους βοσκούς τα λιβάδια, καταιγίδα μπετό στα χωριά, όπου οι εναπομείναντες κάτοικοι εύχονται μην βρέξει διότι τους καταπνίγουν τα σπίτια τα νερά! Μα πώς θα γίνει η αρπαχτή από τους τζάμπα μάγκες νταβατζήδες, τα απόβλητα πάσης φύσεως.. Αυτούς τους ενδιαφέρει ακριβώς αυτή η κατάσταση.
Απέλυσαν από το Μοναστήρι έναν επιστάτη, έντιμο, αγαθό, ταπεινό χωρικό όπως ο Σπύρος Μποζιώρης, ο οποίος το νοικοκύρευε, βρισκόταν και τις θρησκευτικές εορτές. Δεν είναι στη δικαιοδοσία του χωριού, της επαρχίας ο Άγιος Νικόλαο;! Ο νόμος δεν τους παρέχει αρμοδιότητες;!
Θεωρούν όνειρα τα όσα έχουμε επίμονα διατυπώσει για την αναδάσωση του λόφου, όπως ήταν παλιά, την επαναλειτουργία του νερόμυλου, τη δημιουργία των ξενώνων, τουριστικού πάρκου, τον θρησκευτικό τουρισμό κτλ.
Ο Μεσοπόταμος, έχει ένα πολιτισμικό ιστορικό γεγονός, το οποίο παλιά συγκέντρωνε χιλιάδες πιστούς, οργανώνονταν πανηγύρια θαυμαστά, ξακουστά εκδρομέων, στο δασώδη λόφο με τον ίσκιο των ουρανόφταστων βαλανιδιών, την αύρα του δροσερού αέρα, το γρασίδι από τα νερά του μύλου και τα δάση του ποταμού σε απόσταση αναπνοής. Σήμερον, λόγω της ξεροκεφαλιάς, της ημιμάθιας των νταβατζήδων που έχουν αναλάβει τα ινία της διοίκησής του κλοτσάει ευκαιρίες. Η κάθε αγραμματοσύνη όταν λαμβάνει εξουσία ισοπεδώνει ότι βρει μπροστά της. Αυτός είναι ο κανόνας της.
Ο Μεσοπόταμος δεν αξιώθηκε για 20 περίπου χρόνια τώρα να αναδείξει έναν κοινοτάρχη με πάθος και βούληση, με γνώσεις και σπουδές, να φτιάξει πέντε πράγματα. Σέρνεται στην ασυδοσία των νταβατζήδων, τους οποίους πρέπει να απαλλαγεί.
Δημοσίευση σχολίου