Άναψαν οι μηχανές των κομμάτων για τις βουλευτικές εκλογές στην Αλβανία

Τα δικά μας πρόσωπα και σχήματα περιμένουν στη στάση, κάποιος να του πάρει…

του Παναγιώτη  Μπάρκα

Στην Αλβανία τα κόμματα έχουν βάλει μπρος τις μηχανές του προεκλογικού αγώνα για τις εκλογές του 2013. Καταστρώνουν σχέδια για τη βελτίωση των πολιτικών τους θέσεων, τόσο σε ότι αφορά την κοινοβουλευτική εκπροσώπηση, όσο και σε σχέση με την εκτελεστική εξουσία. 

Στο ίδιο κλίμα παίζει και η ε. ε. μειονότητα, με τη διαφορά ότι στο προεκλογικό της παιγνίδι δεσπόζουν οι αντιφάσεις, αντιπαραθέσεις και αντιθέσεις.

Έχει εντούτοις σημασία να τονίσουμε ότι προς τις προσεχείς εκλογές κατεβαίνει με την καλύτερη πολιτική εκπροσώπηση στην περίοδο μεταπολίτευσης.

 Έχει δύο υπουργούς στην κυβέρνηση και στην Αλβανική Βουλή τέσσερις τουλάχιστον Έλληνες βουλευτές με άμεση σχέση στο συμπαγές της κομμάτι.

Η άνοδος της πολιτικής ισχύς εκπροσώπησης σημειώνεται την στιγμή που η πραγματική ισχύ της ε.ε.μ. σημειώνει την μεγαλύτερη δυνατή πτώση. Παρουσιάζει την χειρότερη εικόνα διάσπασης, δημοκρατικού ελλείμματος, κοινοτικής συνοχής, συνεργασίας, διαλόγου, αξιοκρατίας.

Η ουσιαστική αυτή αντίφαση μας οδηγεί σε κάποια επίσης ουσιαστικά συμπεράσματα.

·         Ότι η αύξηση της πολιτικής ισχύς εκπροσώπησης αποδεικνύει τη σημασία και το

ρόλο που έχει, έστω και λόγω της Ελλάδας, η ε. ε. μειονότητα στην αλβανική πολιτική σκηνή.

·         Ότι την εκπροσώπηση αυτή στο 100% τοις εκατό την αποφασίζουν τα αλβανικά

κόμματα. Δεν κάνει εξαίρεση ούτε το ΚΕΑΔ. (Δεν έχουμε εδώ υπόψη το γεγονός ότι είναι ταυτόσημο με τ’ άλλα αλβανικά κόμματα, αλλά την πραγματικότητα. Ότι το σχήμα αυτό πέτυχε την μοναδική έδρα στην Αλβανική Βουλή, λόγω της ανοικτής προεκλογικής συμμαχίας με το Αλβανικό Σ. Κόμμα, γεγονός που του αναιρεί τον ισχυρισμό του ότι αποτελεί τον εκπρόσωπο της ε. ε. μειονότητας απαλλαγμένο από την ομπρέλα των αλβανικών κομμάτων) 

·         Ότι οι συγκεκριμένοι πολιτικοί εκπρόσωποί μας σε κάθε περίπτωση αναφέρουν την

ελληνική τους ταυτότητα και ότι εκπροσωπούν την ε. ε. μειονότητα.

·         Ότι μεταξύ τους οι γέφυρες επικοινωνίας και συνεργασίας είναι σχεδόν

γκρεμισμένες. Και εκεί που υπάρχουν έχουν ως κίνητρο να «φάνε» κάποιον αντίπαλο ομοεθνή, που απειλεί τη θέση τους.

            Εξυπηρετούν όμως τα  συμφέροντα της ε.ε. μειονότητας οι πολιτικοί μας.

            Στην δική μας περίπτωση η πολιτική προϋποθέτει εξυπηρέτηση της εθνικής μας κοινότητας (συλλογικά) σε ένα διπλό σκέλος.

Το πρώτο αφορά άμεσα τα εθνικά και ανθρώπινα δικαιώματα. Το δεύτερο, που ασφαλώς έχει άμεσα σχέση με το πρώτο, αφορά την ευημερία με ο, τι αυτό συνεπάγεται. Μάλιστα, στις σημερινές καταστάσεις το δεύτερο, εφόσον αφορά την ποιότητα ζωής, έρχεται σε πρώτη γραμμή.

 Τα δύο σκέλη ξεχωρίζουν όσον αφορά το βάρος των ευθυνών. Για το πρώτο λ.χ, τα ανθρώπινα και εθνικά δικαιώματα, ευθύνεται περισσότερο το σχήμα ΚΕΑΔ-ΟΜΟΝΟΙΑ και ο εκπρόσωπός τους στην Αλβανική Βουλή. Για το δεύτερο σκέλος τη μεγαλύτερη ευθύνη φέρουν οι εκπρόσωποί μας στα άλλα αλβανικά κόμματα, κυρίως σ΄ αυτά του κυβερνητικού συνασπισμού.

Την ουσία στην πολιτική μας εκπροσώπηση αποτελεί η αντιπαράθεση.

Στο πρώτο σκέλος: Βασικές ευθύνες - Ντούλες & ΚΕΑΔ-ΟΜΟΝΟΙΑ. Αποτέλεσμα …. Μηδεν. Μάλιστα μπορούμε να μιλήσουμε για μεγαλύτερη ύφεση σε τέτοια καίρια θέματα, όπως το εκπαιδευτικό, το κοινοτικό περιουσιακό, δημογραφική και οικονομική αλλοίωση του χώρου με αμιγή ελληνικό μειονοτικό πληθυσμό. Προσφορά στο δεύτερο σκέλος από τον φορέα αυτό: Έχει περιορίσει και το έργο της τοπικής αυτοδιοίκησης. 

Την τελευταία περίοδο το ΚΕΑΔ-ΟΜΟΝΟΙΑ επιβεβαίωσε περίτρανα ότι εκείνο που το νοιάζει δεν είναι τα εθνικά συμφέροντα, αλλά τα προσωπικά της ομάδας. Αναφέρουμε γι΄αυτό το ξεπούλημα ψήφων στο περιφερειακό συμβούλιο της Αυλώνας, (για λογαριασμό του κυβερνόντος κόμματος) όπως επίσης πρόσφατα για μια θέση διευθυντή επιχείρησης στο δήμο Α.Σαράντα (όπου οι εκπρόσωποι του ΚΕΑΔ–ΟΜΟΝΟΙΑΣ συνεργάστηκαν με τους εκπροσώπους των τσάμιδων). 

Σημαντικότερη στο θέμα αυτό είναι η προσφορά των Μπάρκα, Ξέρρα και Τάβο. (απογραφή, εκπαιδευτικό, αφαίρεση της εθνικής ταυτότητας από τα ληξιαρχικά έγγραφα).

Στο δεύτερο σκέλος την ουσία αποτελεί ο Ξέρρας. Η δική του παρέμβαση στην κυβέρνηση αποτελεί τη σφραγίδα σε σημαντικά έργα υποδομής στην έδρα του, ύψους περίπου 10 εκατομμυρίων Ευρώ. (Συστηματοποίηση του χειμάρρου Δερβιτσιάνης, της εισόδου του χωριού και άλλων εσωτερικών δρόμων, την βελτίωση του ηλεκτρικού δικτύου και δύο αθλητικών κέντρων, επίσης στη Δερβιτσιάνη, την κατασκευή του δρόμου σε Γλύνα και Επισκοπή, στα Σωφράτικα, στην Κοσοβίτσα κλπ). Αν ξεκινήσουμε και από την ποιότητα, είναι ιστορικά η μεγαλύτερη συνδρομή στην υποδομή της περιοχής.

Κάποιος θα πει ότι τα κάνει για ψήφους. Κάποιος γιατί αγαπάει τον τόπο του. Θα λέγαμε απλά ότι τα κάνει για τα δύο. Μάλιστα η σχέση με την ψήφο είναι πρόσκαιρη. Τα έργα μένουν.

Αποτελεί μάλιστα το καλύτερο τρόπο για την συγκέντρωση ψήφων. (Ο Μπάρκας στηρίζεται στις προσωπικές, κοινωνικές και εθνικές σχέσεις, ο Τάβος, που κάποτε μάζευε ψήφους με έργα, τώρα στηρίζει την εκλογή του σε ικανοποίηση προσωπικών συμφερόντων των ψηφοφόρων. Ο Ντούλες, ως συνήθως, στα πολιτικά νταλαβέρια με τα μεγάλα αλβανικά κόμματα, σε βάρος της ε.ε. μειονότητας).

Τα πραγματικά κίνητρα της επίθεσης κατά του έργου του Ξέρρα.

Μια σωστή και απλή λογική δεν μπορεί να βρει αρνητική κρίση, παρά μόνο θετική. Στην πραγματικότητα όμως ο συγκεκριμένος πολιτικός δέχεται οργανωμένα πυρά. Η συμμαχία ΚΕΑΔ-ΟΜΟΝΟΙΑ & Σ. Κ. Α, όχι μόνο δεν του συμπαραστέκεται στο έργο του, αλλά του επιτίθεται με ανυπόστατες κατηγορίες. Αποτελεί γι΄ αυτούς επιχείρημα πολέμου το γεγονός ότι ανήκει στο Αλβανικό Δημοκρατικό Κόμμα. Λησμονούν ότι και οι ίδιοι ανήκουν σε Αλβανικά Κόμματα, μάλιστα με επίκαιρες και αποδεδειγμένες ανθελληνικές θέσεις.

Η κόντρα λοιπόν δεν έχει ως βάση τα εθνικά συμφέροντα. Ένα έργο υποδομής, μικρό ή μεγάλο, έχει μόνο όφελος, και εθνικό και κοινωνικό και προσωπικό. Ούτε βέβαια ξεκινάει από θετική ανταγωνιστικότητα. Έχει εξ΄ ολοκλήρου αρνητική πηγή και κατεύθυνση. Στόχος παραμένει η εξουδετέρωση του πολιτικού αντιπάλου ανεξαρτήτως από το έργο του, ή μαζί με το έργο του.

 Έτσι λοιπόν, τη στιγμή που ο πολιτικός κόσμος στην Αλβανία ψάχνει δρόμους, τρόπους συμμάχους για να ενισχύσει την ισχύ του, οι πολιτικοί μας εκπρόσωποι κινούνται σε ανίερες συμμαχίες και ξέφρενες ραδιουργίες με μοναδικό σκοπό την επικράτηση κάποιων πάνω στην καταστροφή του άλλου.

Το αρνητικότερο του αρνητικού παρουσιάζει το γεγονός ότι οι πολιτικοί μας δεν μπορούν να συνεργαστούν θετικά και προς το κοινό εθνικό όφελος. Μπορούν όμως να συνεργαστούν πολύ καλά με το σκεπτικό εξουδετέρωσης του ομοεθνή αντιπάλου.

Συγκεκριμένα, στην περιοχή Αργυροκάστρου διαφαίνεται ότι με άξονα το ΚΕΑΔ-ΟΜΟΝΟΙΑ θα υπάρξει μια συνεργασία, είτε με το ΣΚΑ, είτε με το Κόμμα του Μέτα, μπορεί και με τα δύο μαζί με στόχο να πριονίσουν την καρέκλα του Ξέρρα.

Η τρικλοποδιά αυτή θα έχει το αντίχτυπο στην περιφέρεια Αυλώνας για να εκλεγεί βουλευτής ο εκπρόσωπος του ΚΕΑΔ-ΟΜΟΝΟΙΑΣ, που είναι ο Ντούλες, κατά του Μπάρκα.

Τα πράγματα στην περιφέρεια Αυλώνας είναι και πιο δύσκολα, όχι μόνο σε σχέση με τη θέση που θα έχει ο δικός μας εκπρόσωπος στα ψηφοδέλτια των μεγάλων αλβανικών κομμάτων, κυρίως του Δ. Κόμματος. (Το Σ. Κόμμα θα εξοφλήσει με το λογαριασμό εκλογής του Ντούλε, αν αυτός δεν τολμήσει να φύγει με το Μέτα). Μπορεί να παίξει κακά και το ΜΕΓΑ.

Συνεπώς, αν το κακόβουλο αυτό σχέδιο εφαρμοστεί και πιάσει, τότε υπάρχουν πολλές δυνατότητες  ώστε την επόμενη θητεία να μη έχουμε πολιτική εκπροσώπηση στην Αλβανική Βουλή. Να χάσουμε και την εκλογή του Ξέρρα που αποτελεί προς το παρόν τη σίγουρη έδρα. Ή πιθανόν να έχουμε μόνο το Ντούλε, ο οποίος ράβει ραδιουργώντας, πίσω από την πλάτη και εκείνων που συνεργάζεται, το επόμενο βουλευτικό κοστούμι.

Μάλλον αυτός είναι και ο στόχος του. Να είναι ο μοναδικός εκπρόσωπος στην Αλβανική Βουλή. Ο στόχος, που στην πράξη προμηθεύει τη διάσπαση και εσωστρέφεια.

Η ανάλυση δεν αποτελεί μαντική Κασσάνδρας. Ανταποκρίνεται στην σκληρή αλήθεια.

Και πάλι στην ιδέα της ΟΜΟΝΟΙΑΣ-άτυπη Βουλή

 Υπό το σκεπτικό αυτό ακούγεται πολύ καλή η ιδέα ότι έχουμε ανάγκη από μια υγιή και δυνατή ΟΜΟΝΟΙΑ, στην οποία θα βρίσκομαι όλοι την εθνική στέγη και η οποία θα συντονίζει αποτελεσματικά και σε όφελος του ελληνισμού τα ιδεολογικά μας πιστεύω. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να έχουμε ισχυρότερη  και αποτελεσματικότερη εθνική πολιτική εκπροσώπηση, ανεξάρτητα από τα αλβανικά κόμματα, ή εντός αυτών

Αυτό όμως δεν βολεύει τις αρρωστημένες πλέον φιλοδοξίες της ηγετικής ομάδας στην ΟΜΟΝΟΙΑ με επικεφαλής το Ντούλε. Το πρόβλημα έγκειται στο γεγονός ότι έχει κατάστρεψε τα πάντα στην ε. ε. μειονότητα. Ένταξε τον πολιτικό λόγο και δράση στη δική του μειοδοτική συμπεριφορά. Ταύτισε τα εθνικά μας συμφέροντα με τα προσωπικά του και τρίτων. Σαν αποτέλεσμα πιστεύει κομπλεξικά ότι δεν έχει που να λογοδοτήσει για το έργο του. Αυτό τον κάνει πιο κυνικό και πιο επικίνδυνο. Ταυτόχρονα τον οδηγεί πιο γρήγορα και ασφαλέστερα στο τέλος του. Ήδη προδιαγράφει μια ακόμα μαύρη σελίδα όσον αφορά την πολιτική εκπροσώπηση της ε. ε. μειονότητας και αφορά τις επικείμενες βουλευτικές εκλογές. 

Παναγιώτης Μπάρκας για το «Βορειοηπειρώτη» 

Αργυρόκαστρο 09.10.2012