Το άρθρο «Η συμμαχία μίσους» και η απάντηση του Spahiu

Ποιος είναι ο Ιλίρ Πάτσος

Ποιοι κρύβονται πίσω από την «Aleanca Kuqezi»

Ο Ιλίρ Πάτσος κατάγεται από την Παλάσα Χειμάρρας και είναι από τους γνωστούς δημοσιογράφους στην Αλβανία ως παρουσιαστής ειδήσεων του σταθμού με τη μεγαλύτερη θεαματικότητα στη χώρα, το Top-Channel. Η Ελληνική του καταγωγή δεν ήταν ευρέως γνωστή στην Αλβανία, την έμαθαν όμως όλοι, μετά το «διάλογο» που άνοιξε με την εθνικιστική οργάνωση “Aleanca Kuqezi” (Ερυθρόμαυρη Συμμαχία), με αφορμή το άρθρο του που φιλοξενήθηκε στην αλβανική εφημερίδα “Tema” (Θεμα), με τίτλο «Η συμμαχία του μίσους».  Στο παρελθόν είχαμε αναφερθεί στον κ. Πάτσο, όταν ακούστηκε ότι θα αναλάμβανε κάποιο σημαντικό πόστο στο ΚΕΑΔ (εδώ) και για την αντίδραση του όταν η συμπαρουσιάστρια του παρουσίασε κάποια είδηση κατά του Μπολάνου (εδώ).
Στα εθνικιστικά κινήματα της Αλβανίας με κυριότερο αυτό της Συμμαχίας και με αφορμή την πρόταση της συγκεκριμένης οργάνωσης για την αλλαγή των ξενόγλωσσων τοπωνυμίων και κυρίως των Ελληνικών στη Βόρειο 'Ηπειρο, ο Χειμαρρέως δημοσιογράφος βλέπει πολιτικά κίνητρα  κάποιων καθηγητών και άλλων παραγοντίσκων που δεν κατάφεραν να εισέρθουν η να επιβιώσουν στην πολιτική και διάλεξαν την εύκολη οδό του εθνικισμού.

Στην απάντηση του ο Spahiu, προσπαθεί να τονίσει με έμφαση την μινοριτάρικη (μειονοτική) του καταγωγή (κάτι που όπως είπαμε δεν ήταν πολύ γνωστό στην Αλβανία), τον χαρακτηρίζει σαν τον πολιτικό εκπρόσωπο της Ελλάδος στην Αλβανία και όλο ειρωνεία του ζητάει τη συνεργασία αφού όπως λέει η Ελλάδα και η Ευρώπη είναι ειδικοί στην αλλαγή των τοπωνυμίων.    
Κατά της συγκεκριμένης οργάνωσης που ηγείται αυτή τη στιγμή του αλβανικού εθνικισμού, είχαν καταφερθεί η «Ομόνοια», το νέο κόμμα MEGA και άλλοι παράγοντες της μειονότητας. Μεγαλύτερη αίσθηση όμως είχε προκαλέσει η επίθεση εναντίων τους από τον πρωθυπουργού της Αλβανίας, με αφορμή τη στάση τους για την επικείμενη απογραφή, επιβεβαιώνοντας κάποιες φήμες ότι η συγκεκριμένη οργάνωση έχει την πολιτική κάλυψη της αντιπολίτευσης ή του Προέδρου της Δημοκρατίας που ήρθε σε οριστική ρήξη με το Μπερίσα.  Ενώ οι θέσεις τους είναι ακραίες, εντύπωση προκαλεί η προβολή που έχουν από τα «σοσιαλιστικά» αντιπολιτευόμενα μέσα. Κάποιοι θα μας προσάψουν πάλι αντι-αριστερο-σοσιαλιστικό μένος αλλά δεν προκαλεί εντύπωση ότι ένα ωραίο και φιλειρηνικό άρθρο του κ. Πάτσου, δημοσιεύτηκε μόνο σε μια δεξιά εφημερίδα, και όχι σε κάποιο έντυπο του «αριστερού»  ομίλου που εργάζεται;!
Η τεράστια προβολή που έχει η συγκεκριμένη οργάνωση, τα ταξίδια, οι οργάνωσεις σε πόλεις του εξωτερικού, το προπαγανδιστικό υλικό και η όλη κινητοποίηση τους, δεν γίνονται χωρίς ισχυρή πολιτική και οικονομική στήριξη. Εκτός από τους ενδεχόμενους υποκινητές που προαναφέραμε την αντιπολίτευση και τον Τόπι, κάποιοι βλέπουν τούρκικο δάκτυλο ή συνδυασμό κάποιων από αυτών των περιπτώσεων.     

Στη συνέχεια το άρθρο του Ιλίρ Πάτσιου από την katoci.com:

Η Ερυθρόμαυρη Συμμαχία της Αλβανίας έχει αποφασίσει να ζητήσει την αλλαγή των ονομάτων των πόλεων και χωριών που δεν είναι αλβανικά. Δλδ. γύρω στο 60-70% σε όλη την επικράτεια. Στην αλήθεια δεν είναι κάτι καινούργιο, γιατί μια τέτοια απόπειρα έχει κάνει και το καθεστώς του Ενβέρ Χότζα και ως ένα σημείο και αυτό του Αχμέτ Ζώγου. Οι προσπάθειές τους εκείνες τις εποπχές απέβησαν ανεπιτυχείς. Ίσως αυτή τη φορά οι διοργανωτές το πετύχουν, ίσως στο ξύλινο και παλιό καράβι τους χρειάζονται περισσότερα

και πιο δυνατά πανιά για να αντιμετωπίσει τον άνεμο της παγκοσμιοποίησης. Κι αν μπορέσουν να αντικαταστήσουν τα ξένα ονόματα των πόλεων και των χωριών της Αλβανίας, τους περιμένει κάτι πιο δύσκολο στο μέλλον. ϊσως τους χρειαστεί να ζητήσουν την αλλαγή εκατοντάδων ή χιλιάδων λέξεων του επαγγελματικού ή καθημερινού λεξιλογίου που προέρχεται από τα ελληνικά ή λατινικά. Ωστόσο όλες αυτές οι προσπάθειες, στα συμφραζόμενα της παγκοσμιοποίησης, δεν έχουν τόποτα το ειλικρινές και φαίνονται εντελώς κωμικά. Περικλείουν απλά την προσπάθεια για να κάνουν όσο γίνεται περισσότερο θόρυβο και να μπουν σε ένα πεδίο όπου κάθε παίκτης έχει τη θέση του και δεν έχει θέση για τους αναπληρωματικούς. Ότι «ο εθνικισμός είναι το τελευταίο καταφύγιο των απατεώνων» αναμφίβολα μπορεί να το διαπιστώσει κανείς οποιαδήποτε στιγμή. Φτάνει να ρίξει μια ματιά όχι στην μακρινή ιστορία που έχει φέρει δράματα παγκοσμίων διαστάσεων, αλλά στα παραληρήματα αυτών των περιθωρειακών ομάδων που χρησιμουποιούνται από τους διοικούντες τους ώστε να γίνουν πολιτικοί παράγοντες και να βάλουν σε έχθρα αλβανούς και μειονοτικούς, μουσουλμάνους και χριστιανούς. Φαίνεται πως αυτό έχουν αναλάβει να υλοποιήσουν οι ιθύνοντες της Ερυθρόμαυρης Συμμαχίας, καθώς και κανένας καθηγητής ιστορίας, οι οποίοι αφού απέτυχαν να ανόιξουν τις πόρτες της πολιτικής κατά τον παραδοσιακό τρόπο, επιδιώκουν τον πιο από τρόπο: τον εθνικισμό. Αυτοί δεν ντρέπονται να χρησιμοποιούν δυο στάνταρς αν και αυτά έρχονται σε αντίθεση το ένα με το άλλο. Τα πρόσωπα αυτά όταν πηγάίνουν στο φτωχό Κόσοβο κάνουν λόγο για για εθνική συνένωση κατά των φαντασμάτων που «απειλούν» το έθνος, όταν όμως πηγαίνουν στο «La Sapienza» στη Ρώμη, κάνουν λόγο για ενταξιακές διαδικασίες της Αλβανίας.