Ο Πρόεδρος του Παραρτήματος Ομόνοιας Τιράνων, υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος με το ΣΚ

Το σχόλιο του Ευλογητού για τον Ανδρέα Μάρτο

Στον κύκλο ο Ανδρέας Μάρτος 

στο Δημοτικό συμβούλιο Τιράνων

Ο Πρόεδρος του Παραρτήματος της Ομόνοιας Τιράνων Ανδρέας Μάρτος, είναι στην 20^η θέση της κλειστής λίστας των υποψηφίων συμβούλων για το Δήμο Τιράνων με το Σοσιαλιστικό Κόμμα Αλβανίας. Δεν γνωρίζουμε ακόμα αν η κάθοδος του κ. Μάρτου με την «αριστερή συμμαχία», έγινε με συνεννόηση ή όχι των οργάνων της Ομόνοιας, σε κάθε περίπτωση όμως είναι άλλο ένα πλήγμα της οργάνωσης αφού εάν έγινε χωρίς συνεννόηση η Ομόνοια έχασε ένα αξιόλογο στέλεχος και γίνεται όπως λέμε «βράσε ρύζι» ή «το φαί του Τσάβου», εάν έγινε με συνεννόηση ΚΕΑΔ - ΣΚ είναι ακόμα χειρότερο γιατί φαίνεται ότι η Ομόνοια εγκαταλείπει τους πάνω από 5.000 Έλληνες που ζουν μόνιμα αυτή τη στιγμή στα Τίρανα.  Υπενθυμίζουμε ότι ο κ. Μάρτος είχε βγει  πριν από τέσσερα χρόνια Δημοτικός Σύμβουλος Τιράνων με το ΚΕΑΔ με πάνω από τρεις χιλιάδες ψήφους. Η 20^η θέση με το ΣΚ, από τους 55 στο σύνολο, θεωρείται οριακά εκλόγιμη.   

Ποιος είναι ο Ανδρέας Μάρτος

Κατάγεται από το Ελληνικό χωριό Κακοδίκη Δελβίνου, είναι καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Τιράνων στο Τμήμα Γεωλογίας ενώ είχε διατελέσει και Υφυπουργός Παιδείας από πλευράς ΚΕΑΔ κατά τη διάρκεια της συγκυβέρνησης του με τους Σοσιαλιστές. Ενώ θεωρείτε από τους σοβαρούς και μετριοπαθείς πολιτικούς πολλές φορές είχε αποτελέσει το επίκεντρο ιστορικών διενέξεων. Το 1998 είχε διεκδικήσει την προεδρεία της Ομόνοιας μαζί με τους Β. Ντούλε και Γ. Μάνο και έχασε στο δεύτερο γύρο αφού ο τρίτος Μάνος, στο Β’ γύρο  προτίμησε να δώσει τους ψήφους του στο Ντούλε. Κατά τη διάρκεια της θητείας του στο Υπουργείο Παιδείας δέχονταν έντονη κρητική από το «Λαϊκό Βήμα» και άλλους κύκλους θεωρώντας τον υπεύθυνο για την καθυστέρηση της έγκρισης των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων του αρχιεπισκόπου Αναστασίου. Για πάνω από δέκα χρόνια είναι πρόεδρος του Παραρτήματος Ομόνοιας Τιράνων  και φαινόταν ότι είχε ταυτιστεί με το Ντούλε. Ήταν μαλιστα όπως λένε η πρόταση Ντούλε για να αναλάβει το Υπουργείο Εργασίας στη συγκηβέρνηση με το ΔΚ. Ο Μπερίσα όμως τον θεωρούσε πολύ αριστερό για να συμμετέχει στο συμβούλιο του, με αποτέλεσμα το υπουργείο να το αναλάβει ο Κώστας Μπάρκας με Γενικό Γραμματέα τον Μάρτο. Στη συνέχεια ο Μάρτος αποτέλεσε την πέτρα του σκανδάλου στις σχέσεις Ντούλε – Μπάρκα ή κατά άλλους όταν ξεχείλισε το νερό από το ποτήρι τη στιγμή που ο Μπάρκας έδιωξε τον Μάρτο.

Την είδηση μας έστειλε αναγνώστης μας από τα Τίρανα με το ακόλουθο σχόλιο:

  

            Άλλο ένα μεγαλοστέλεχος της Ομόνοιας, μετά τον Ξέρρα και τον Μπάρκα έρχεται να προστεθεί στο κατάστιχο των αποστατών. Είχαμε προειδοποιήσει ότι μετά τις προκριματικές της Ομόνοιας θα άρχιζαν να παίζουν τα όργανα. Παπαηλίας κόβεται αν και ψηφίζεται από το Γενικό Συμβούλιο της Ομόνοιας, Ηλίας Θανάσης κατεβαίνει με το ΔΚ, Μάρτος κατεβαίνει με το ΣΚ και πόσα άλλα μαργαριτάρια θα ανακαλύψουμε τις επόμενες μέρες. Ο μάστορας Ντούλες απ’ ό, τι  δείχνουν τα πράγματα ανακατεύει την τράπουλα. Πολλοί ακολουθούν τον πρωτομάστορα στα  παζάρια.

            Φαίνεται ότι για να φτάσεις στον πατριωτισμό θα πρέπει να εξαντλήσουμε τα όρια της προδοσίας. Σου λέει ο Μάρτος: σύμβουλος στο Δήμο Τιράνων δεν είναι ευκαταφρόνητη θεσούλα. Εκεί που συνωστίζονται οι μεγάλοι πραματευτές έχει ψωμί και για τους μικρούς. Δεν την κάνω κι εγώ προς την Οδό Προδοσίας.

Και ανέλαβε το επώδυνο ταξίδι. Κάπου υπήρχε μια διασταύρωση. Ο ένας δρόμος έγραφε: δεξιά προδοσία. Ο άλλος έγραφε: αριστερά προδοσία. Από δω προδίδεις. Από κει ενδίδεις. Δεν κώλωσε μπροστά στο δίλημμα. Αλλά επωφελήθηκε από ένα κριτή που βρίσκονταν εκεί και τον ρώτησε:

- Δεν υπάρχει τρίτη οδός;

Και του απαντάει ο κριτής που έλεγχε τα διαπιστευτήρια του: Υπάρχει, αλλά είναι στο τέλος.

-Μα, στο τέλος της δεξιάς ή της αριστεράς;

Για να του απαντήσει ξανά ο κριτής. Στο τέλος και οι δύο δρόμοι ενώνονται σε έναν ξανά. Εκεί είναι η Οδός Πατριωτισμού.

- Και ποιον θα ανταμώσω εκεί; - τον ξαναρωτάει ο Μάρτος.

-Εκεί είναι οι Ντούλες και ο Μπολάνος.

-Μα αυτοί πώς έφτασαν εκεί, ξαφνιάζεται ο Μάρτος. Από την ίδια οδό ή από την πίσω πόρτα;

- Όχι, του απαντάει ο κριτής. Ο Ντούλες κίνησε από την Οδό που θα ακολουθήσεις κι εσύ, ενώ ο Μπολάνος πήρε τη δεξιά οδό. Αυτή πήραν και ο Μπάρκας με τον Ξέρρα.

-Δηλαδή εκεί θα ανταμώσουμε όλοι;

-Εκεί.

-Με το Μπάρκα και με τον Ξέρρα; Πώς θα μπορέσουμε να μείνουμε όλοι μαζί; Αυτοί δεν είναι προδότες;

-Ναι, όπως κι εσύ, αλλά σαν εξαντλήσετε το δρόμο της προδοσίας δεν έχετε άλλη ευκαιρία. Το θέλετε, δεν το θέλετε θα είστε πατριώτες. Αποφάσισε τι θα κάνεις;

-Αφού είναι το θέλημα του Βαγγέλη, αυτός κάτι ξέρει περισσότερο, θα γίνω προδότης.

 Κι έγινε το θέλημα του Βαγγέλη:  Και ο Μάρτος Προδότης, όπως λέμε Ιούδας Ισκαριώτης. Αλλά προδοσία όχι ό,τι κι ό,τι. Προδοσία με σφραγίδα Ντούλε. Η πιο γλυκιά προδοσία.

 

Να προσθέσω Ευλογητέ ότι αναμένεται η διάψευση από τη «Δερόπολη» ή η δικαιολογία της απόφασης που φαντάζομαι ότι θα είναι «δεν του ζητήσαμε εμείς, αυτοί μας το πρότειναν και τι να κάναμε να μη το δεχόμασταν;!»  

Επίσης θέλω να πω ότι το σχόλιο σου έχει πλάκα αλλά θα μου επιτρέψεις να διαφωνήσω γιατί καλλιεργεί μια γενικότερη απαξίωση. Η θεωρεία «για να φτάσεις στον πατριωτισμό πρέπει να περάσεις από την προδοσία» μου θυμίσει την κομουνιστική θεωρεία που λέει οτι "πρέπει να περάσουμε πρώτα τον καπιταλισμό μετά το σοσιαλισμό και μετά στον κομουνισμό". Εκτός αν εννοείς τον πατριωτισμό τύπου Ντούλε που για να τον εκτιμήσει πρέπει να τον βρίσεις με κανένα κατεβατό όπως ο Γ. Γ. στην ανθελληνική εφημερίδα 55 ή να του στείλεις κόπρανα σε φάκελο όπως ο Ζαφειράτης στη Λιβαδειά το 2001.  

Δυστυχώς όλα αυτά είναι φαινόμενα παρακμής και αντί φίλοι μου της «αυλής» να καταριόσαστε αυτούς που δημοσιεύουν μια πραγματικότητα ας κάτσουν κάποιοι κάτω να βρουν τις λύσεις γιατί δεν πάει άλλο. Ο τόπος έχει ανάγκη  από ανεξάρτητη και μάχιμη φωνή και όχι απο τα προξενειά του Ντούλε για να ωφεληθούν κάποιοι δικοί του.