Θεοφάνης Καλυβιώτης: «Τα προβλήματα στην εκπαίδευση των νέων της Βορείου Ηπείρου».

Θα ήθελα κι εγώ με τη σειρά μου να καλησπερίσω όλους τους παρευρισκομένους και να συγχαρώ τη Νεολαία ΝΕΟΣ για την πρωτοβουλία και διοργάνωση της σημερινής εκδήλωσης. Βρίσκομαι σήμερα εδώ, εκπροσωπώντας τους νέους Βορειοηπειρώτες μέσω του σωματείου της Νεολαίας Βορειοηπειρωτών. Όπως όλοι μας γνωρίζουμε, τα θέματα που μας απασχολούν είναι πολλά, περίπλοκα και δυσεπίλυτα. Σήμερα όμως, η συζήτησή μας θα επικεντρωθεί σε ένα συγκεκριμένο πρόβλημα των νέων μας, το οποίο κάθε χρόνο αντί να οδεύει προς επίλυση, συνεχώς διογκώνεται, δημιουργώντας συνθήκες ανασφάλειας για το μέλλον της Νεολαίας μας. Το θέμα αυτό δεν είναι άλλο από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι νέοι μας στην εκπαίδευσή τους στα πάτρια εδάφη. Ξεκινώντας την καταγραφή των προβλημάτων που αφορούν την εκπαίδευση, δεν θα μπορούσαμε να μην αναφερθούμε, κατ αρχήν, στον συνεχώς μειωμένο αριθμό συμπατριωτών μας που παραμένουν στις πατρογονικές εστίες και φοιτούν στα ελληνικά σχολεία της Βορείου Ηπείρου. Είναι γνωστό σε όλους μας πως στην προσπάθειά τους για ένα πιο ασφαλές, πιο ευοίωνο, πιο πρόσφορο, οικονομικά μέλλον, ένα πολύ μεγάλο μέρος οικογενειών από τη Βόρειο Ήπειρο, έχουν μετακινηθεί στον κυρίως ελλαδικό χωρό όπου και φοιτούν κανονικά στα σχολεία της μητέρας πατρίδος, την ίδια ώρα που οι γονείς των παιδιών αυτών εργάζονται σκληρά και μοχθούν για να αποκτήσουν τα ποθητά αγαθά. Και όλα αυτά με σκοπό την εγγύηση για ένα καλύτερο μέλλον με περισσότερες παροχές, καλύτερες υποδομές και διευκολύνσεις. Τι θα γινόταν όμως, εάν όλα αυτά παρέχονταν στα πάτρια εδάφη χωρίς μετακίνηση πληθυσμού? Εάν οι υποδομές ήταν καλύτερες? Εάν οι εκπαιδευτικοί είχαν περισσότερα προσόντα? Εάν δεν αφήναμε τη λησμονιά να ερημώσει τον τόπο μας. Και σα να μην έφταναν βέβαια όλα αυτά, η σημερινή εκπαιδευτική μεταρρύθμιση στην Αλβανία καθώς και η αδιαφορία των υπεύθυνων φορέων στην Ελλάδα, όχι μόνο δεν εγγυούνται τις βασικές εκπαιδευτικές αρχές αλλά παραμελούν με τη συμπεριφορά τους αυτό το ελληνικό κομμάτι του πληθυσμού που διατηρεί και μεταδίδει τις παραδόσεις και τον πολιτισμό μας. Αυτό το κομμάτι που δεν αφήνει την ιστορία μας να χαθεί. Κάθε χρόνο όλο και περισσότερα σχολεία κλείνουν, όλο και λιγότεροι ελλαδίτες εκπαιδευτικοί αποστέλλονται για να αναλάβουν το δύσκολο έργο της εκμάθησης των νέων Βορειοηπειρωτών και φυσικά αυτό που παραμένει ίδιο και διαιωνίζεται είναι οι παρατυπίες όσον αφορά το περιεχόμενο της διδασκαλίας των μαθημάτων ιστορίας και γεωγραφίας που διδάσκονται στα αλβανικά. Αυτά τα δύο μαθήματα, ακολουθώντας το αλβανικό πρόγραμμα διδασκαλίας και χωρίς εμφανή πίεση από τη μεριά του ελληνικού Υπουργείου Παιδείας προωθούν τις αλβανικές πεποιθήσεις περί συνόρων Ελλάδος και Αλβανίας σύμφωνα με τις οποίες, αρκετοί νομοί της Ελλάδος θα έπρεπε να ανήκουν στο αλβανικό κράτος. Εάν υποθέσουμε ότι ξεπερνάμε τα παραπάνω θέματα των σχολείων στη Βόρειο Ήπειρο, αυτό δε σημαίνει ότι δεν αποτελεί σημαντικό θέμα και η μετέπειτα πορεία όλων αυτών των παιδιών που εισέρχονται σε ελληνικά πανεπιστήμια μέσω των εξετάσεων ομογενών. Και αυτό που πρέπει να μας απασχολεί κυρίως στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι το θέμα των υποτροφιών αλλά και τα κριτήρια που λαμβάνονται υπόψη κατά τη χορήγηση αυτών. Κατ αρχήν ο αριθμός τους αλλάζει ανάλογα με την εκάστοτε κυβέρνηση και οι υπότροφοι ανάλογα με τις γνωριμίες και επεμβάσεις που θα λάβουν χώρα. Το αποτέλεσμα ελάχιστες υποτροφίες και προνομιούχοι υπότροφοι. Ο σκοπός της παραπάνω καταγραφής των ενεργών θεμάτων της κοινότητάς μας δεν είναι απλά και μόνο η πληροφόρηση για τα τεκταινόμενα αλλά κυρίως η γενικότερη συζήτηση για τη λήψη μέτρων. Θα πρέπει να υπάρξει κινητοποίηση των αρμόδιων φορέων και ευαισθητοποίηση γι αυτό το τόσο σημαντικό θέμα έτσι ώστε η πίεση να αποφέρει καρπούς και πραγματικές αλλαγές. Το θέμα της εκπαίδευσης είναι ένα από τα πιο βασικά και σημαντικά θέματα για την μορφωτική και γενικότερη εξέλιξη ενός πληθυσμού και δεν θα πρέπει να παραμελείτε και να παραγκωνίζεται. Το εν λόγω ζήτημα δεν μπορεί φυσικά να επιλυθεί σήμερα σε αυτό το δωμάτιο αλλά η συνειδητοποίηση της πραγματικής κατάστασης, θεωρώ ότι είναι ένα πολύ σημαντικό βήμα για τη μετέπειτα επίλυσή της και αυτό ακριβώς προσπαθήσαμε να κάνουμε σήμερα, με την γενικότερη επιθυμία, αυτό να μην σταματήσει εδώ αλλά να υπάρξουν παραπάνω προτάσεις και δράσεις. Σας ευχαριστώ πολύ".