Ο μύθος ότι οι ψήφοι του Μέγκα πάνε στους τσάμηδες του PDIU

Τι σημαίνει προεκλογική συνεργασία με τον εκλογικό νόμο της Αλβανίας

Ο Εκλογικός Νόμος στην Αλβανία που εφαρμόστηκε για πρώτη φορά το 2009 και που με ανεπαίσθητες αλλαγές ισχύει και για τις ερχόμενες του Ιουνίου, μπορούμε να πούμε πως είναι κομμένος και ραμμένος στα μέτρα για την Ελληνική Μειονότητα. Είναι ένας νόμος που βολεύει μικρά κόμματα που έχουν συγκεντρωμένους ψήφους σε συγκεκριμένες περιφέρειες.  Είναι αντιγραφή του ισπανικού νόμου που βασίζεται στο περιφερειακό σύστημα.

Οι 140 έδρες βγαίνουν από τις 12 περιφέρειες της χώρας όπου ο αριθμός της καθεμιάς είναι ανάλογος του πληθυσμού. Λειτουργεί με το σύστημα της απλής αναλογικής σε κάθε περιφέρεια ξεχωριστά και το κάθε κόμμα λαμβάνει τις έδρες ανάλογα με το ποσοστό του.  Αυτό πρακτικά σημαίνει πως εάν σε μία περιφέρεια έχουμε 20 έδρες και κάποιο κόμμα έχει το 5% λαμβάνει μία έδρα, ακόμα και αν σε όλες τις άλλες περιφέρειες δεν έχει καμία ψήφο. Επιπλέον δίνει τη δυνατότητα σε δύο ή περισσότερα κόμματα να κάνουν συμμαχίες. Πρακτικά αυτό λειτουργεί ως εξής: Εάν στην περιφέρεια που προείπαμε με 20 έδρες, έχουμε τρία μικρά κόμματα που έχουν από 2%, κανένα από αυτά δε βγάζει έδρα, εάν όμως κάνουν προεκλογική συμμαχία, τότε η συμμαχία τους με το 3x2=6% που λαμβάνουν αθροιστικά, δικαιούται μία έδρα και θα τη λάβει το κόμμα με τους περισσότερους ψήφους. Όταν τα μικρά κόμματα ενταχθούν στη συμμαχία ενός μεγάλου κόμματος τότε το ποσοστό που απαιτείται για την εκλογή της πρώτης έδρας είναι πολύ μικρότερο, περίπου το μισό αλλά μπορεί να είναι μεγαλύτερο ή μικρότερο.

Οι συγχύσεις

Στην προσπάθεια να δικαιολογηθεί η συνεργασία του ΚΕΑΔ με το Σοσιαλιστικό Κόμμα στις προηγούμενες εκλογές, δημιουργήθηκαν κάποιες συγχύσεις που νομίζουμε πρέπει να ξεκαθαρίσουμε. Κατ’ αρχήν να πούμε πως η επιλογή του κ. Ντούλε ήταν η καλύτερη για να φέρει το μέγιστο αποτέλεσμα (άσχετα αν «κατάφερε» να εκλεγεί μόνο αυτός) αλλά ή δικαιολογία χρειάζονταν για την Αθήνα που δεν επιθυμούσε συνεργασία τότε με το ΣΚ γιατί αυτό επηρεάζονταν από ανθελληνικά κέντρα (φάνηκε στο θέμα των θαλασσίων συνόρων) ενώ «το Μπερίσα τον είχαν συνομιλητή στο τραπέζι» όπως έλεγαν κάποιοι παράγοντες.

1^η σύγχυση. Ο νόμος σε αναγκάζει σε προεκλογική συμμαχία

Ο νόμος δε σε αναγκάζει καθόλου. Μπορείς να κατέβεις μόνο σου και εάν έχεις τους ψήφους που αναλογούν για ένα βουλευτή τον βγάζεις. Με τα δεδομένα των προηγούμενων εκλογών, για μία έδρα στο Αργυρόκαστρο και στην Αυλώνα χρειάζονταν περίπου 9.500 και 8.500 ψήφους αντίστοιχα. Εάν ήσουν σε συμμαχία και είχες μέχρι 4000 ψήφους δεν έβγαζες έδρα και αυτούς τους ωφελούνταν το μεγάλο κόμμα της συμμαχίας, εάν είχες πάνω από 4000 ωφελούσουν εσύ από τους ψήφους των άλλων και έπαιρνες εσύ την έδρα. Για να μη μπούμε σε λεπτομέρειες ας πούμε ότι εντός συμμαχίας έχεις «μπόνους» για εύκολη εκλογή

2^η σύγχυση. Με τη συμμαχία χάνουμε την αυτόνομη εκπροσώπηση

Η προεκλογική συνεργασία ή συμμαχία, ενοχοποιήθηκε περισσότερο από όσο θα έπρεπε. Όταν είσαι στη συμμαχία δεν χάνεις την αυτονομία σου, είσαι εκεί με το δικό σου σχήμα, οι ψήφοι σου καταγράφονται ξεχωριστά και δεν σε δεσμεύει τίποτα απέναντι στα άλλα κόμματα της ίδιας συμμαχίας. Το μόνο που κάνεις είναι να εκμεταλλεύεσαι τα πλεονεκτήματα του εκλογικού νόμου και το μόνο μεμπτό είναι ότι εκεί που δεν βγάζεις έδρα, τους ψήφους σου τους καρπώνεται το μεγάλο κόμμα που συνεργάζεσαι.  Άρα όταν είσαι εντός συμμαχίας παραμένεις αυτόνομος. Ο πιο σωστός όρος για εκτός από αυτήν θα ήταν το ανεξάρτητος.

3^η σύγχυση. Με τους ψήφους του Μέγκα ωφελούνται οι τσάμηδες

Αυτό θα μπορούσε να συμβεί αν στη συμμαχία είχαμε μόνο μικρά κόμματα. Όταν αυτά συμμετέχουν στη συμμαχία ενός μεγάλου κόμματος αυτό δεν μπορεί να συμβεί γιατί τα μικρά κόμματα κυνηγούν την τελευταία ή και προτελευταία έδρα του μεγάλου κόμματος και σε καμία περίπτωση οι ψήφοι των μικρών δεν αθροίζονται. Ας το εξηγήσουμε πρακτικά με την περιφέρεια Αυλώνας όπου συμμετέχει στη δεξιά συμμαχία το Ελληνικό κόμμα Μέγκα και το PDIU των τσάμηδων:

Κατά πάσα πιθανότητα η δεξιά συμμαχία θα έχει 5 βουλευτές. Εάν δεν υπήρχαν τα «μπόνους» της συμμαχίας τότε και οι πέντε έδρες θα ήταν του Δ.Κ. Με τα μπόνους και εάν το Δ.Κ. έχει τους ίδιους ψήφους με το 2009 (περίπου 30.500), τότε χάνει τον 5^ο βουλευτή αν κάποιο κόμμα της συμμαχία πάρει πάνω από 3.400 ψήφους, χάνει τον 4^ο βουλευτή με 4.350 και τον 3^ο με 6.100. Οπότε, εάν και δύο έχουν πάνω 4.350 εκλέγουν από μία έδρα, εάν και τα δύο μικρά κόμματα έχουν κάτω από 3.400 δεν εκλέγεται κανείς, σε όλες τις άλλες περιπτώσεις εκλέγεται αυτός που θα έχει τις περισσότερους ψήφους.  Άρα, το αν το PDIU θα βγάλει βουλευτή δεν έχει να κάνει καθόλου με τους ψήφους του Μέγκα αλλά με την αναλογία που θα έχει με το ΔΚ. Είτε ήταν το Μέγκα στη συμμαχία, είτε δεν ήταν, αυτή η αναλογία δεν θα άλλαζε.

Το αντίθετο μπορεί να συμβεί: Εάν το Μέγκα έχει περισσότερους ψήφους από το PDIU, τότε οι τσάμηδες για να εκλεγούν δε θέλουν μόνο 3.400 (που θα χρειαζόταν αν δεν ήταν το Μέγκα στη συμμαχία) αλλά πάνω από 4.350.

Σε περίπτωση που η δεξιά συμμαχία θα έχει 4 έδρες θα ισχύει ακριβώς το ίδιο, μόνο που οι δύο αριθμοί που κυνηγούν είναι το 4.350 και 6.100  

Συμπέρασμα: Εάν στη δεξιά συμμαχία ήταν ένα από αυτά τα κόμματα, η εκλογή του θα ήταν πολύ εύκολη, τώρα η παρουσία του άλλου θα δυσκολέψει την εκλογή του δεύτερου αλλά σε καμία περίπτωση δεν ευνοεί του πρώτου. Άρα το Μέγκα δεν μπορεί να ωφελήσει το PDIU παρά μόνο να το βγάλει απ’ έξω αν πάρει περισσότερους ψήφους από αυτούς

Σημείωση: Παρόλο που αυτό το κείμενο το ετοιμάσαμε πριν από μέρες, οι σημερινές δημοσιεύσεις άλλων βορειοηπειρωτικών μπλοκ μας αναγκάζουν να κάνουμε την ακόλουθη διευκρίνιση, για να μη φανεί αυτό το άρθρο ως απάντηση στα κείμενα τους.  

Η εμφάνιση του νέου κόμματος ΕΕΜΜ στην ελληνική μειονότητα άλλαξε τον πολιτικό χάρτη της ελληνικής μειονότητας, χωρίς να είμαστε σε θέση ακόμα να πούμε αν αυτό θα έχει αρνητικά η θετικά αποτελέσματα. Η «αποκλειστική» εκπροσώπηση του ΚΕΑΔ-ΟΜΟΝΟΙΑ είχε επαναπαυτεί στο 35-40 % που τους έδιναν οι βορειοηπειρώτες και δεν έκανε ποτέ κάποιο ριζοσπαστικό βήμα για τον «επαναπατρισμό» του 60-65%  που έφυγαν στα αλβανικά κόμματα. Άδειασαν όμως όλες τις φαρέτρες που διέθεταν όταν ήρθε να εμφανιστεί κάτι άλλο ελληνικό.  Η προπαγάνδα και τα ψέματα που δημοσιεύονται σε κάποια μπλογκ, μπορεί να ωφελήσει βραχυπρόθεσμα το σημερινό πολιτικό «μπακάλικο» αλλά πολύ φοβόμαστε πως μακροπρόθεσμα η πρακτική αυτή θα οδηγήσει και τους υπόλοιπους βορειοηπειρώτες στα αλβανικά πολιτικά πολυκαταστήματα. Εκτός και αν ο πραγματικός τους στόχος είναι αυτός γιατί πως αλλιώς να ερμηνεύσεις την  παρουσία του προέδρου της Ομόνοιας Τιράνων στις λίστες του Σ.Κ.Α! Αυτό  κάποτε θα ήταν αδιανόητο!

 Καλούμε τους συμπατριώτες μας να πουν όχι σε αυτόν τον αδελφοκτόνο πόλεμο και να απομονώσουν τα στοιχεία που τον καλλιεργούν.