Η «Δημοκρατία» ξαναχτύπησε: Οι Βορειοηπειρώτες κατεβαίνουν διχασμένοι στις εκλογές με αποκλειστική ευθύνη της Ομόνοιας και του Ντούλε

Κομμένη «στα δύο», αλλά ας ελπίσουμε όχι διχασμένη, κατεβαίνει η ελληνική μειονότητα στις κρίσιμες αλβανικές εκλογές της 23ης Ιουνίου, με ευθύνη του «διαχρονικού» αρχηγού του ΚΕΑΔ Βαγγέλη Ντούλε και κάποιων περίεργων Ελλήνων «μεσαζόντων», που αγνόησαν στη πράξη την επίσημη έκκληση του υπουργείου εξωτερικών για ενότητα.

Επί της ουσίας τα δύο κόμματα της μειονότητας (ΕΕΜΜ/Μέγκα και ΚΕΑΔ) κατεβαίνουν ως… ουρές των δύο μεγάλων αλβανικών κομμάτων εξουσίας, δηλαδή του Δημοκρατικού, υπό τον σημερινό πρωθυπουργό Σαλί Μπερίσα, και του Σοσιαλιστικού, υπό τον πρώην δήμαρχο Τιράνων Εντι Ράμα.


Η εξέλιξη αυτή, που για το σχήμα ΚΕΑΔ - Ομόνοια αποτελεί πάγια πρακτική των τελευταίων ετών, επιβλήθηκε λόγω της κατηγορηματικής άρνησης του Ντούλε να συμπράξει με τον αρχηγό του Μέγκα Χριστάκη Κίτσιο στη σύσταση μιας «ελληνικής μειονοτικής συμμαχίας», που θα μπορούσε να αποτελέσει αυτόνομο πόλο προσέλκυσης και εκπροσώπησης της μειονότητας.

Οπως αναφέρει χαρακτηριστικά σε ρεπορτάζ με τίτλο «Γιατί το ΕΕΜΜ εντάχθηκε στη δεξιά συμμαχία» το δημοφιλές στη μειονότητα ηλεκτρονικό site Βορειοηπειρώτης, η ενωτική πρόταση του ΕΕΜΜ για μια ισότιμη εκλογική συμμαχία με το ΚΕΑΔ έπεσε δυστυχώς στο κενό, καθώς η ηγεσία του ΚΕΑΔ και της οργάνωσης ΟΜΟΝΟΙΑ αντιπρότειναν τη… διάλυση του ΕΕΜΜ και την απορρόφηση των στελεχών του.

Στο σημείο αυτό βέβαια πρέπει να τονιστεί ο άθλιος ρόλος κάποιων «παραγοντίσκων» του ελλαδικού κέντρου, στους οποίους η «δημοκρατία» έχει αναφερθεί και στο παρελθόν. Πρόκειται για τους γνωστούς συνταξιούχους της ΕΛ.ΑΣ. και της ΕΥΠ, που από κοινού με τον νεαρότερο περιφερόμενο «εμπειρογνώμονα» των υπουργείων όχι μόνο δεν ανέσχεσαν, αλλά στην πράξη ενθάρρυναν την αλαζονική και αντεθνική στάση του Ντούλε.

Εδώ πρέπει να σημειωθεί ότι ο «διαχρονικός» αρχηγός του ΚΕΑΔ δεν αμφισβητείται στους κύκλους της μειονότητας τόσο για έλλειψη πατριωτικού φρονήματος όσο για την ακραία… αρχομανία του. Είναι ενδεικτικό ότι μπροστά στον κίνδυνο να εκθρονιστεί από την ηγεσία της μειονότητας έσπευσε να αναζητήσει στέγη στο αλβανικό σοσιαλιστικό κόμμα, παραδίδοντας και τη θέση της μειονότητας στην εφορευτική επιτροπή. Ταυτόχρονα όμως, απαίτησε εν είδει τελεσιγράφου, από τον αρχηγό του Εντι Ράμα, να μη δεχτεί στις τάξεις του το άλλο μειονοτικό κόμμα και τον αρχηγό του Χρήστο Κίτσιο!

Η απαράδεκτη αξίωση, που φυσικά καμία σχέση δεν έχει με όσα έπρεπε να διεκδικεί για τους Ελληνες της Αλβανίας ο κ. Ντούλες, οδήγησε το ΕΕΜΜ σε αδιέξοδο. Αρχικά προκρίθηκε η λύση της αυτόνομης καθόδου, καθώς συγκεντρώθηκαν οι απαραίτητες 5.000 υπογραφές. Στη συνέχεια όμως επικράτησε ο ρεαλισμός, καθώς είναι βέβαιο ότι οι αλβανικές Αρχές θα έβρισκαν τρόπο να ακυρώσουν τη διαδικασία, αλλά ακόμη και στην απίθανη περίπτωση που το ΕΕΜΜ αφηνόταν να κατέβει αυτόνομα είναι βέβαιο ότι θα συνθλιβόταν στις μυλόπετρες του «πονηρού» αλβανικού εκλογικού νόμου, ο οποίος ευνοεί, για ευνόητους λόγους, μόνο τις συμμαχίες κομμάτων.

Το ΕΕΜΜ επιχείρησε να συνεργαστεί με το σοσιαλιστικό κόμμα προβάλλοντας όμως πλατφόρμα 10 σημείων για τη μειονότητα. Στις 22 Απριλίου ωστόσο ο αρχηγός των Αλβανών Σοσιαλιστών Εντι Ράμα ενημέρωσε τον Χρήστο Κίτσιο ότι δεν θα μπορέσει να συμπεριλάβει το ΕΕΜΜ στις τάξεις του, γιατί προέβαλε «βέτο» προς αυτήν την κατεύθυνση το άλλο ελληνικό κόμμα, δηλαδή το ΚΕΑΔ, του Βαγγέλη Ντούλε!

Μετά και αυτήν την εξέλιξη το ΕΕΜΜ προσεγγίστηκε από το κυβερνών κόμμα του Σαλί Μπερίσα, το οποίο και έκανε δεκτό το ίδιο υπόμνημα 10 σημείων για την προστασία των συμφερόντων της μειονότητας. Είναι ενδεικτικό ότι στα 10 αυτά σημεία που δόθηκαν στη δημοσιότητα περιλαμβάνονται για πρώτη φορά πρόνοιες για ψήφιση στην αλβανική Βουλή νομικού πλαισίου προστασίας των μειονοτήτων, βελτιώσεις στον εκλογικό νόμο, ισότιμη συμμετοχή των μειονοτικών στην κρατική διοίκηση, εξασφάλιση τηλεοπτικού χρόνου στην αλβανική δημόσια τηλεόραση, αναγνώριση και προστασία των ελληνικών μνημείων, καθώς και πολλά άλλα, που θα ήταν αδιανόητα σε άλλες εποχές και τα οποία δεν σκέφτηκε να θέσει ως προϋποθέσεις για τη δική του συνεργασία με τους σοσιαλιστές ο «διαχρονικός» Βαγγέλης Ντούλες.

Ενδεικτική της αξιοπρέπειας με την οποία προσήλθε στη διαπραγμάτευση ο αρχηγός του ΕΕΜΜ ήταν η δήλωση του «σκληρού» Σάλι Μπερίσα, ο οποίος δήλωσε εντυπωσιασμένος από τον κ. Κίτσιο «επειδή σε αντίθεση με τη… μέχρι τώρα εμπειρία δεν ζήτησε καρέκλες, αλλά διασφάλιση θεμάτων που αφορούν τη μειονότητα». Μια ευθεία αιχμή προς το πρόσωπο του Βαγγέλη Ντούλε, ο οποίος παρά τις δυνατότητές του βρίσκεται, όπως όλα δείχνουν, «κολλημένος στη μάχη της καρέκλας». Οπως άλλωστε και οι τρεις Ελληνες…διαδρομιστές, που τον πριμοδοτούν με συνέχεια και… συνέπεια.

 http://www.dimokratianews.gr