Ντούλες και αλβανικός εθνικισμός

Του Παναγιώτη Μπάρκα

Για δημαγωγία και μόνο, η επερώτηση Ντούλε στην Αλβανική Βουλή την προηγούμενη βδομάδα, προς τον Υπουργό Εξωτερικών, θεωρήθηκε γεγονός της χρονιάς για την ε. ε. μ. στην Αλβανία. (Χαρισματικός ο χαρακτηρισμός ανώνυμου ως «Δωδεκάλογος  του γύφτου».) Στην ουσία ο Ντούλες είπε για το γυμνό βασιλιά ότι: «να ο βασιλιάς δεν είναι γυμνός». Που σημαίνει ότι ο Ντούλες δεν έχει καμιά σχέση με την ε.ε. μειονότητα.

Ο Ντούλες στην 15-λεπτη ομιλία του στη Βουλή φρόντισε με πείσμα να αποφύγει να μιλήσει για την ε. ε. μ. στην Αλβανία. Μίλησε μόνο για «εθνικές μειονότητες. (πιθανόν, να είχε υπόψη του και «την εθνική μειονότητα των Βλάχων»!!!)

Ο Ντούλες διεκδίκησε από τρίτους, την κυβέρνηση ή δεν ξέρω ποιον άλλο, να αναλάβουν πρωτοβουλίες για τα δικαιώματα  «των εθνικών μειονοτήτων».

Ο Ντούλες δεν μπορεί σε άλλη θέση εκτός εκείνη του Δία. Τόσα χρόνια φωνάζουμε εμείς (οι χωρίς εξουσία) για την ψήφιση ενός  σύνθετου νόμου για τα ανθρώπινα και εθνικά δικαιώματα της ε.ε.μ. Το ανέφερε μετά από χρόνια, (προχθές) και ο Ντούλες. Το πρόβλημα δεν έγκειται απλώς γιατί το λέει με καθυστέρηση χρόνων. Το πρόβλημα έγκειται και είναι πολύ σοβαρό διότι δεν αναλαμβάνει ο ίδιος νομοθετική πρωτοβουλία για να καταθέσει στη βουλή το νόμο που θέλει;!!! Ποιος τον εμποδίζει;;;! Από ποιον τον ζητάει;!! Και γιατί;!!  …χμ!! 

Ο Ντούλες με την επερώτηση και με την διαχρονική του πολιτική συμπεριφορά έδειξε ότι περισσότερο θέλει να υπάρχουν προβλήματα «στις εθνικές μειονότητες», παρά να λύνονται αυτά. Θέλει να υπάρχουν προβλήματα για έχει «επιχειρήματα» να φωνάζει όταν του χρειάζεται να κάνει πίεση προς συγκεκριμένες κατευθύνσεις για να επωφεληθεί πολιτικά προσωπικά ο ίδιος. Μάλιστα, εκεί που δεν υπάρχουν τα προκαλεί ο ίδιος. Έχουμε εδώ υπόψη το τι συμβαίνει με την ε. ε. μ.. Στην ουσία, όμως, θα πρέπει να πούμε ότι αυτή η διαπίστωση έχει και την σκοτεινή της πλευρά.

Ο Ντούλες προκαλεί και επιτρέπει προβλήματα εθνικού περιεχομένου στην ε. ε. μ. ως τον αποτελεσματικότερο τρόπο να επωφελείται προσωπικά, πολιτικά και οικονομικά.

Θα λέγαμε ότι εξυπηρετεί  αντεθνικούς στόχους για να επωφεληθεί προσωπικά.

Φτάνουμε έτσι στην ουσία του άρθρου μας:

Ο Ντούλες και αλβανικός εθνικισμός.

Πολιτικά.  Πλησιάζουν οι εκλογές 2013.

 Ο Ντούλες δεν έχει εξασφαλίσει ακόμα τον τρόπο εκλογής του στη Βουλή. Εφόσον, όμως, από χρόνια ό ίδιος έχει καταφέρει να  αποκλείσει την αυτοδύναμη εκλογή με το ΚΕΑΔ, θα κατεβεί στο πλαίσιο μιας συμμαχίας. Η συμμαχία στην οποία ανήκει, αρχίζοντας από το Σ. Κόμμα και καταλήγοντας στην Εριθρόμαυρη Συμμαχία, συμπεριλαμβανομένου αν΄ θέλουμε και τον Μέτα συν Ιντρίζι, η τον Τόπι, στηρίζουν την εκλογική τους δύναμη στον εθνικισμό που εκδηλώνεται άγρια ως ανθελληνισμός. (Μάλιστα η Αθήνα, μέσω του Υπουργού Εξωτερικών δείχνει αρκετά ενοχλημένη, από την έξαρση του αλβανικού εθνικισμού εκφραζόμενου από τις πολιτικές δυνάμεις της συμμαχίας Ντούλε). Αυτή η εξέλιξη, η οποία πλέον θυμίζει το ποτάμι που πίσω δεν γυρνά, θα πείσει και τον πιο δύσπιστο ότι η πολιτική καριέρα του Ντούλε επικεφαλής της ε. ε. μ. ήταν υπό εξάρτηση και στην υπηρεσία του αλβανικού εθνικισμού.

Ο Ντούλες ανέπτυξε στη Βουλή την  κούφια ρητορεία με την προσδοκία να ανεβάσει μήπως τις εκμηδενισμένες μετοχές του στην Αθήνα….!!! Αλλά και ως τρόπο να καλύψει την γύμνιά του και, γιατί όχι, αν του περάσει, να ασκήσει πίεση. Όπως κάνει συνήθως στην τελική ευθεία πριν τις εκλογές. Λίγο αντιπολίτευση με όποιον συμμαχεί για να ανεβάσει έστω και λίγο τον πήχη αιτημάτων του.

Πραχτικά: Ας ξεκινήσουμε από τα τελευταία γεγονότα. Τα επεισόδια, στη Λήβενα, οι διεθνικές κόντρες στο Κώσταρι, για τα βοσκοτόπια, το γκρεμισμένο σπίτι στο Καινούργιο-Πλάκα και τ΄ άλλα που ετοιμάζονται στην Κουλουρίτσα, από τον έπαρχο του Αλύκου. Το άνοιγμα και αλβανικού σχολείου επίσης στο Αλύκο,(που ακολουθεί εκείνο στη Λιβαδιά, είτε στο Γεωργουτσάτι), η γενικότερη κατάσταση στην παιδεία στη μητρική γλώσσα, στο δημόσιο και τα ιδιωτικά, η ταλαιπωρία ανθρώπων μας στα δικαστήρια και την αστυνομία, διότι η εκκλησία πήρε τα λιβάδια στις μειονοτικές ελληνικές περιοχές και τα δίνει σε Αλβανούς και εκείνοι με τη βοήθεια του κράτους, διώχνουν τους δικούς μας από το τόπο τους. … και πόσα άλλα τέτοια.

Ο Ντούλες και ο πολιτικός φορέας, που εκπροσωπεί, ΟΜΟΝΟΙΑ-ΚΕΑΔ είναι απόν, εντελώς απόν. Έχει αφήσει τα πάντα στο έλεος της τύχης ή στην προγραμματισμένη πορεία του τσακισμένου καραβιού εν΄ μέσω καταιγίδας. (Ο Ντούλες το παρακολουθεί από το δικό του κότερο)

Το χειρότερο. Δεν νομίζω ότι έμεινε κάποιος χωρίς να καταδικάσει την πράξη του έπαρχου του Αλίκου,(ο οποίος κάλεσε την αλβανική αστυνομία για να κατεδαφίσει νεόχτιστο σπίτι συγχωριανού του, να τον εκδικηθεί, φαίνεται ως πολιτικό αντίπαλο!  Αυτό θα ήταν το λιγότερο κακό, αν έχουμε υπόψη ότι η δική του ελληνική μειονοτική επαρχία αποτελεί πλέον τον σημαντικό στόχο δημογραφικής αλλοίωσης…!!

Ο Ντούλες, αντί να στήσει στον τοίχο το συγκεκριμένο έπαρχο και να του κόψει το βήχα, αμέσως μετά από το συμβάν, τον πήρε συνοδό για περιοδεία στην Ελλάδα …!!!

Ο Ντούλες αποφάσισε να τον επαναφέρει το συγκεκριμένο πρόσωπο στη θέση του έπαρχου Αλύκου, όταν είναι γνωστό πως η ίδια η ΟΜΟΝΟΙΑ τον έδιωξε για αντεθνικό έργο;!

Ο Ντούλες έσβησε εντελώς κάθε αντίσταση των κατοίκων των ελληνικών μειονοτικών περιοχών στη διεκδίκηση των βοσκοτόπων και λιβαδιών έναντι της υφαρπαγής από αλλοεθνείς δήθεν πρώην ιδιοκτήτες. Γιατί;

Ο Ντούλες επέτρεψε ώστε οι υπόλοιπες κοινοτικές περιουσίες των ελληνικών μειονοτικών κοινοτήτων να περάσουν στα χέρια της Αλβανικής Αυτοκέφαλης Εκκλησίας της Αλβανίας. Γιατί;!!

Ο Ντούλες επέτρεψε και συνέβαλε στη διάλυση της παιδείας στη μητρική γλώσσα στο αλβανικό δημόσιο για να ευνοήσει τα ιδιωτικά της παρέας και της Αλβανικής Αυτοκέφαλης Εκκλησίας της Αλβανίας.

Ο Ντούλες επί 20 χρόνια διέσπασε τη Δρόπολη μέχρι τα μέλη της ίδιας οικογένειας. Τώρα τα βρήκε με τον πολιτικό ομογενή κάποτε εχτρό για να χτυπήσει έναν άλλο ομογενή αντίπαλο.

Ο Ντούλες, όπου πήγε να απλώσει τα μουδιασμένα άκρα του ο Ελληνισμό, έτρεχε πρώτος, να πα΄ρει τις δάφνες και να κόψει τα απλωμένα άκρα του ελληνισμού.

Ο Ντούλες,  αφού, μέχρι το 2000, διάλυσε τον ελληνικό κοινοτικό ιστό στις περιοχές με αμιγή ελληνικό πληθυσμό και είδε ότι δεν προσφέρονταν πλέον για εθνική εκμετάλλευση, καταπιάστηκε από την ελληνικότητα σε άνοδο στη Χιμάρα.

Ο Ντούλες, με τη γνωστή ταχτική, με εθνικιστικές τυμπανοκρουσίες, κούφια λόγια και συνθήματα, χωρίς καμιά προοπτική και στόχο, προκάλεσε τον αλβανικό εθνικισμό, ο οποίος υπερίσχυσε γρήγορα του αυθόρμητου και χωρίς πολιτική προστασία Χιμαραίου Ελληνισμού. Αποδείχτηκε ότι όλα έγιναν για να καλυφτεί η μεγάλη οικονομική κομπίνα στο παρθένο τουριστικό φιλέτο στη Χιμάρα. Σ΄αυτό τον άνισο αγώνα οι Έλληνες της Χιμάρας έχασαν και την πυγμή της ελληνικότητας και τις περιουσίες τους.

Ο Ντούλες τώρα επισκέπτεται συχνά την Κορυτσά. Εκεί με ο προηγούμενος Έλληνας πρόξενος, κατά την προκαταρκτική διαδικασία για την απογραφή, κατάφερε να ξυπνήσει κοιμώμενο ελληνισμό.

Ο Ντούλες με τις αποφάσεις του για αποχή από την απογραφή κατάφερε να εμποδίσει την επισημοποίηση αυτού του ελληνισμού στην Κορυτσά. Σε λίγο, ό, τι πάει να ανθίσει θα μαραθεί… και στην Κορυτσά.

Ο Ντούλες πήρε την πρωτοβουλία για αποχή από την επίσημη απογραφή του 2011, μόνο και μόνο να αντικρούσει τους Έλληνες ομογενείς αντιπάλους και επειδή η απογραφή θα αποκάλυπτε την γύμνιά του, ή το ελληνικό έργο άλλων. Λογικό ήταν να μπαίναμε στη μάχη και μετά να κατακρίναμε παραβιάσεις και να διεκδικούσαμε το ποθούμενο. Η συμπεριφορά του «Ευρωπαϊστή» Ντούλε, μόνο Ευρωπαϊκή δεν ήταν. Ήταν απλώς αλβανική.  Απέρριψε έτσι μια ιστορική εύκαιρα, που διεκδικούσαμε 20 χρόνια. Για να περιμένουμε μετά από δέκα χρόνια την επόμενη.

Ο Ντούλες υποσχέθηκε ότι θα κάνει τη δική του απογραφή. Ανακοινώθηκαν κάποιες δεκάδες χιλιάδες Ευρώ. Κάποιες ανακοινώσεις, ερωτηματολόγια, μεγάλα λόγια και μετά τίποτε. Ένα ακόμα θέμα στο άβαθο πηγάδι της εθνικής ανευθυνότητας Ντούλε!

Ο Ντούλες κατάφερε να μη έχει δίπλα του κανένα συνεργάτη. Κανείς τους, εκτός από δύο-τρεις, δεν μπορούσε να τον ακολουθήσει στο αντεθνικό του έργο. Οι πρώην συνεργάτες του συνεχίζουν το δρόμο τους για να συνεισφέρουν με τον τρόπο και από τη θέση τους για τον Ελληνισμό.

Ο Ντούλες τους κυνηγάει με το μολύβι. Φοβάται το έργο τους. Φοβάται και μήπως μιλήσουν επειδή του ξέρουν πολλά. Εκείνοι σιωπούν για να τον εκνευρίσουν περισσότερο. Εντούτοις, δεν χρειάζεται να πει τίποτε κανείς. Μαρτυρεί η ισοπεδωμένη ε.ε. μειονότητα….!!!

Ο Ντούλες έκανε ένα έργο. Αντικατέστησε  εκείνο που ποθούσε ο Αλβανικός εθνικισμός στην ε.ε.μ, τόσο που και οι εκπρόσωποί του τον ζηλεύουν.   

Π. Μπάρκας για το Βορειοηπειρώτη 12.11.2012