Σάββατο 24 Σεπτεμβρίου 2011

«ΣΤΗΝ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΟΧΘΗ»

 «… Ο Πέτρος Χαρίσης θα θυμάται για πάντα εκείνο το πρωινό του 1924, όταν επέστρεφε από την Αμερική. Tα ξερά φύλλα που είχαν σκεπάσει το μονοπάτι του δάσους έτριζαν κάτω από τα πόδια του, και το κυπρί του μουλαριού χτυπούσε ρυθμικά σε κάθε του βήμα.Αναρωτιόταν αν η επιστροφή αυτή θα ήταν η στερνή έπειτα από τόσες περιπέτειες ή, αντίθετα, θα αποτελούσε μια νέα σελίδα στη ζωή του.
Κάπως έτσι, κοντά στα βουνά της Μουργκάνας, στα σύνορα Αλβανίας και Ελλάδας,
ο Πέτρος Χαρίσης κάνει το καινούργιο του ξεκίνημα. Εκεί, στην όχθη του Ξεριά, αποφασίζει να χτίσει μια παράγκα γύρω από την οποία στη συνέχεια θα αναπτυχθεί το κέντρο του νέου χωριού. Η φαμίλια του αβγαταίνει, το ίδιο και η περιουσία του, ώσπου τα σύνορα που είχαν χωρίσει το χωριό στα δύο έκλεισαν. Ο Πέτρος Χαρίσης θα θεωρείται πλέον Αλβανός πολίτης. Και η ζωή του, όπως την ονειρευόταν, δε θα είναι ποτέ πια η ίδια.
Πολιτικές συγκρούσεις, εθνικοί κατατρεγμοί, διαψεύσεις προσδοκιών, υποθέσεις κατασκοπείας που διαπλέκονται με προσωπικές ιστορίες, ζωές και όνειρα κομμένα στη μέση,οικογενειακά δράματα, όλα ρίχνουν φως σε μια σκοτεινή ιστορική περίοδο τριάντα πέντε χρόνων…»

Σας πληροφορώ ξανά ότι λόγω προγραμματισμένης απεργίας των μέσων μεταφοράς, αναβάλλεται η παρουσιάση του μυθιστορήμαός του ΣΤΗΝ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΟΧΘΗ για τις 29 Σεπτεμβρίου στην ίδια διεύθυνση και την ίδια ώρα.
Ζητώ τη συγκατάθεσή σας,
Φιλικά, Τηλέμαχος Κώτσιας

10 comments:

Ανώνυμος είπε...

Υπέροχο βιβλίο.... ενα βιβλιο που κάθε Βορειοηπειρώτης πρέπει να εχει διαβάσει και να εχει τη βιβλιοθηκη του..

Ανώνυμος είπε...

oreo biblio alla kamia sxesi me ta vivlia kai tin aparamiliti piisi tou megallu nikolaou kacalidha.

Ανώνυμος είπε...

Η αβάσταχτη ελαφρότητα του μεγαλείου...

Ανώνυμος είπε...

Ekseretiko vivlio o maqi kocias einai isws apo tus kaliterus elines pezografus.
kai o niko kacalidhas apo tous kaliterus elines piites aksios apogonos tou eliti kai seferi kai episis o teleyteos arnithike tin ipopsifiotita tu vulefti-dehtike aytin tu ipurgu kai tu morfotiku akoluthu GIA LOGUS ARHIS !

o Tavros είπε...

Afto to vivlio omolojei pos den jiname mia fora koinotita me prepon kiros kai aksioprepeia. Milaei pos mas ekmetalleftikan se varos toy idhioy mas toy eaftou. Erhete stin epikairotita oste amesoi apogonoi tetoion epikindhinon oikogenion, ohi na zitisoun signomi, alla na dhikaiothoyn, kataksiothoun kai dhieonisoun to ergo tous, na sinehisoun na ehoun protagonistiko rollo s' afti tin koinotita. kai emeis na tous leme, ti oraioi pou eiste. Dhoste mas mia krotha psomi ja na sas heirokrotoume......

Ανώνυμος είπε...

ένα πολύ αξιόλογο βιωματικό βιβλίο που αφηγείται χώρις φόβο και πάθος! Τηλέμαχε συνέχα την αξιόλογη γραφή!

Ανώνυμος είπε...

Φίλτατε Μάκη σύνεχισε την προσπαθια. Μια παρατήρηση έχω να κανω το πεζογραφημά σου ειναι πολύ πεζό , βάλε λίγο παραπανω λυρισμό και θα γίνει καλυετρο το εργο σου.
σου αφιερώνω με μεγαλοκαρδία ένα μίκρο αριστουργημα για να εμπνευστεις!

ΠΡΩΤΟΣ την πάτησα την πάχνη του χιονιού
και πρώτος πήρα εγω την παρθενιά της
και πήδησα στον ουρανό και φίλησα την Πούλια
κι ο μόνος είμ εγώ που φίλησα την Πούλια.

Ανώνυμος είπε...

Και πως είσαι τόσο σίγουρος ότι μόνο εσύ τη φίλησες?...

Ανώνυμος είπε...

Και πως είσαι τόσο σίγουρος ότι μόνο εσύ τη φίλησες?...

Ανώνυμος είπε...

τhn eglipse thn poulia giati.. arnithike tin ipopsifiotita tu vulefti-dehtike aytin tu ipurgu kai tu morfotiku akoluthu GIA LOGUS ARHIS ! ha ha ha

Δημοσίευση σχολίου